Άρης Δημοκίδης
Η μικρού μήκους ταινία της Έμμας Δοξιάδη, AUTOMATIC, επιλέχθηκε και θα συμμετάσχει στα shorts του 57th Film at Lincoln Center – New York Film Festival.
Πρωταγωνίστριες είναι η Ρομάνα Λόμπατς και η Κατερίνα Ζησούδη.
Είχα την τύχη να δω ολόκληρο το φιλμ και μου άρεσε πολύ. Η ιδέα, η αγωνία, οι ερμηνείες, η φωτογραφία. Χωρίς να δίνω σπόιλερς, η ταινία μας δείχνει δυο φίλες που καθώς περπατούν βλέπουν κάτι σ’ ένα δρόμο της Αθήνας και η φωτογραφία που θα τραβήξουν θα τις βάλει σε μεγάλους μπελάδες. Είναι ένα φιλμ έξυπνο και απολαυστικό.
Αυτό είναι το τρέιλερ:
AUTOMATIC Official Trailer
The official trailer for AUTOMATIC — premiering at the 57th New York Film Festival – Film at Lincoln Center.
Πώς ξεκίνησαν όλα;
«Με ένα ατυχές συμβάν» μου λέει η Δοξιάδη, «μια παρερμήνευση που πρώτα με τρομοκράτησε, έπειτα με παραξένεψε και τέλος με κράτησε ξύπνια για πολλά βράδια, με έκανε να αναρωτηθώ, και έτσι η ταινία βασίστηκε σε αυτό το συμβάν.»
Έμαθε τα νέα πως το φιλμ της επιλέχθηκε να προβληθεί στο Φεστιβάλ της Νέας Υόρκης ένα μήνα αφότου έμαθε πως θα μετακομίσει στην Νέα Υόρκη. Ποιο είναι το συμπέρασμα; «Τυχερό συμβάν; Δεν ξέρω», λέει. «Πάντως θα είμαι εκεί για την προβολή. Ίσως κάτω από την καρέκλα μου, ίσως πάνω της.»
Την ρωτώ πώς είναι να είσαι καλλιτέχνης σήμερα. «Μάλλον το ίδιο που ήταν πάντα» εξηγεί. «Τις περισσότερες μέρες νιώθεις πως θα έπρεπε να βρεις κάτι πιο σοβαρό να κάνεις, μετά κάτι συμβαίνει και συνειδητοποιείς πως δεν υπάρχει κάτι πιο σοβαρό για σένα, και πως αυτό που είσαι ήσουν από την μέρα που θυμάσαι τον εαυτό σου.
Κάποια στιγμή πας για ύπνο και μερικές φορές ξυπνάς και θες να ξανακοιμηθείς, και άλλες ξυπνάς και για λίγο νομίζεις πως ξέρεις γιατί υπάρχεις, και μετά ολοκληρώνεις κάτι, και το κοιτάς και νιώθεις ότι μπορείς να κάνεις τα πάντα, και φτιάχνεις και τρως ένα τοστ και ξαναγυρνάς και το ξανακοιτάς, και ξύνεις το πιγούνι σου, και πας μια βόλτα για να ξεχάσεις πως δεν κατάφερες να πεις αυτό που ήθελες να πεις. Μετά γυρνάς, και το ξανά πειράζεις, και αρχίζεις και κάτι καινούργιο, κάτι πιο σωστό για αυτό που θες να πεις. Και φτου κι απ’ την αρχή. Κάτι τέτοιο.»
-Πες μας κάτι για τον εαυτό σου…
Μιλάω λίγα Σουηδικά αλλά τα ξεχνάω με τον καιρό.
-Η σχέση σου με το σινεμά;
Είναι αιώνια, έντονη, αλλά υγιής. Περνάμε και χρόνο χώρια.
-Τι λες για την μέχρι τώρα πορεία σου;
Τελικά είχε δίκαιο ο πατέρας μου που επέμεινε να τελειώσω το προπτυχιακό μου στην Φιλοσοφία.
-Και τα όνειρα σου;
Κάπως αλλάζουν με τον καιρό, κάπως παραμένουν ίδια.
*Το AUTOMATIC παίζεται στις 7 και 8 Οκτωβρίου στο Film at Lincoln Center – 57th New York Film Festival. Επιπλέον θα προβληθεί στα τέλη Οκτωβρίου και στο Austin Film Festival.
