Άρης Δημοκίδης
UPDATE: Το ποσό συγκεντρώθηκε και το fundraising ολοκληρώθηκε.
«Πίστεψέ με, ήμουν συμβιβασμένος με το γεγονός ότι η μητέρα μου κάποια στιγμή θα πεθάνει, αλλά όχι έτσι άδικα», μου λέει ο Κώστας Νικολαϊδης.
Τώρα θέλει να έχει την ευκαιρία να αποδείξει την αμέλεια που λέει πως οδήγησε στο θάνατο της Σμαρώς Νικολαΐδου. Μέσω fundraising προσπαθεί να συγκεντρώσει χρήματα για μια δικαστική μάχη που μπορεί να διαρκέσει χρόνια.
Ξέρει πως ο δρόμος θα είναι δύσκολος και πολλοί τον αποτρέπουν θεωρώντας ότι θα χάσει το χρόνο του, όμως επιμένει: «Είμαι αποφασισμένος να δώσω τη μάχη για να δικαιωθεί η αγαπημένη μου μητέρα».
Με τα δικά του λόγια:
«Ο σκοπός αυτού του fundraising είναι το μάζεμα των χρημάτων που χρειάζονται για να προσφύγω στα δικαστήρια για τον άδικο θάνατο της μητέρας μου Σμαρώς Νικολαΐδου από τραγικά λάθη και αμέλεια των γιατρών. Ο δικηγόρος που θα το αναλάβει ζητάει 5000 ευρώ για να ξεκινήσει την διαδικασία ανάκτησης των ιατρικών φακέλων από το νοσοκομείο, την εξέταση τους από ομάδα ειδικών και στη συνέχεια την προσφυγή στη δικαιοσύνη.
Θα είναι μια μάχη που θα διαρκέσει χρόνια αλλά είμαι αποφασισμένος να την δώσω για να δικαιωθεί η αγαπημένη μου μητέρα.
Τα χρήματα όμως είναι πολλά γι’ αυτό καταφεύγω σε εσάς. Ακόμα κι ένα ευρώ μετράει.»
Ένα σύντομο ιστορικό της υπόθεσης
Η μητέρα μου πήγε στα επείγοντα το βράδυ της 26ης Νοεμβρίου 2019 με πόνο. Διαγνώστηκε με πέτρες στη χολή και εισήχθη στο νοσοκομείο. Στις 10 Δεκεμβρίου 2019 υπεβλήθη σε ercp (ενδοσκοπική παλίνδρομη χολαγγειοπαγκρεατογραφία) για αφαίρεση της πέτρας χωρίς επιτυχία. Στις 13 Δεκεμβρίου 2019 η εξέταση επαναλήφθηκε και πάλι χωρίς επιτυχία και κατά τη διάρκεια της υπέστη από λάθος διάτρηση δωδεκαδακτύλου. Μπήκε επειγόντως στο χειρουργείο σε μισή ώρα όπου της αφαιρέθηκε η χοληδόχος κύστη και της έγινε αναστόμωση του εντέρου. Παρέμεινε για 10 μέρες στο νοσοκομείο όπου οι γιατροί ποτέ δεν ήταν ιδιαίτερα ενθαρρυντικοί και ξαφνικά την Δευτέρα 23 Δεκεμβρίου της έδωσαν εξιτήριο. Το προηγούμενο βράδυ ο αιματοκρίτης της είχε πέσει στο 27 και της δόθηκε αίμα, δεν μπορούσε καν να σταθεί στα πόδια της, είχε πυρετό και η τρύπα που είχε αφήσει η παροχέτευση έρεε πύον.
Κανείς γιατρός δεν ήταν εκεί κατά το εξιτήριο για να μας πει γιατί βγαίνει ή τι κάνουμε από δω και πέρα. Ένας ειδικευόμενος χειρούργος μόνο που έβγαλε τα ράμματα και είπε ότι στο σπίτι όλα θα περάσουν. Την επόμενη μέρα πήρα τηλέφωνο και είπα ότι όλα τα παραπάνω επιμένουν και μου συνέστησαν να της δώσω 2 ντεπόν.»
«Την 25η Δεκεμβρίου πήγα στο νοσοκομείο να ζητήσω να την δουν έχοντας μαζί μου μια φωτογραφία με το πύον που έρεε. Ο γιατρός εφημερίας μου έκλεισε την πόρτα στα μούτρα και είπε ότι δεν κάνει διαγνώσεις από φωτογραφίες και συνέστησε να πάμε σε κάποιο εφημερεύων νοσοκομείο.»
[Ο κ. Νικολαΐδης έστειλε στο LIFO.gr την -πραγματικά σκληρή- φωτογραφία που έδειξε στο νοσοκομείο. Και ένας μη γιατρός θα μπορούσε να καταλάβει απ’ την εικόνα της πληγής που έτρεχε πύον ότι κάτι είχε πάει πολύ στραβά. Η φωτογραφία είναι στη διάθεσή μας, όπως και τα ονόματα νοσοκομείου και γιατρών.]
«Την επομένη το βράδυ η μητέρα μου ένιωσε έντονους πόνους. Διακομίστηκε σε άλλο νοσοκομείο απ’ όπου την άλλη μέρα το μεσημέρι την έστειλαν πίσω στο πρώτο νοσοκομείο αρνούμενοι να την δεχτούν αφού δεν είχε εγχειριστεί εκεί.
Εκεί της έγινε αξονική και παροχέτευση αφού είχε μαζέψει υγρό όπως είπαν. Με ενημέρωσαν ότι η μητέρα μου είναι βαριά και ότι θα έπρεπε να υποβληθεί σε επέμβαση αλλά αυτό θα την σκότωνε.
Τους ρώτησα γιατί της έδωσαν εξιτήριο και μου είπαν ότι δυστυχώς λόγω έλλειψης κλινών κάποιοι ασθενείς βγαίνουν πριν την ώρα τους. Παρ’ ολ’ αυτά το απόγευμα των Χριστουγέννων η κλινική ήταν σχεδόν άδεια. Το Σάββατο 28 Δεκεμβρίου τα νεφρά σταμάτησαν να λειτουργούν. Την Κυριακή το πρωί ο γιατρός μου είπε ότι θα πρέπει να γίνει η επέμβαση. Την Κυριακή το βράδυ μετά από την επέμβαση μετακομίστηκε στην ΜΕΘ σε προθανάτια κατάσταση όπως μου ανακοίνωσε η εντατικολόγος. Η μαμά άντεξε άλλες 24 ώρες και το απόγευμα της Δευτέρας 30 Δεκεμβρίου πέθανε από σηψαιμία και πολυοργανική ανεπάρκεια.»
Και τώρα;
«Θεωρώ πολύ σημαντικό να κάνω κάτι γι’ αυτό. Δεν αφορά μόνο την μητέρα μου αλλά και χιλιάδες ανθρώπους που πεθαίνουν στα νοσοκομεία λόγω αμέλειας, λαθών ή απλά γιατί κάποιοι θέλουν να κάνουν ήσυχα Χριστούγεννα. Θα είναι μεγάλος ο αγώνας ειδικά αφού αφορά νοσοκομείο του δημοσίου, και το δημόσιο που είναι ταγμένο να υπηρετεί τον πολίτη φτάνει μέχρι και στο συμβούλιο της επικρατείας για να ακυρώσει καταδίκες γιατρών του. Αλλά θα τον δώσω με την βοήθεια σας.
Ευχαριστώ πολύ»
ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΜΑΡΩ ΝΙΚΟΛΑΙΔΟΥ/VINDICATION FOR SMARO NIKOLAIDOU
ΚΑΛΗ ΜΕΡΑ ΣΑΣ.ΟΝΟΜΑΖΟΜΑΙ ΚΩΣΤΑΣ ΝΙΚΟΛΑΙΔΗΣ ΚΑΙ Ο ΣΚ&Omic
