Μικροπράγματα
Συνέντευξη στον Μηνά Π.
Να παραμένεις αβοήθητος στην μέση του δρόμου, για να περιμένεις να ξεπαρκάρει το αυτοκίνητο του από την ειδική ράμπα, ο «ελληνάρας» που έχει αφήσει παράνομα, προσπαθώντας να κάνεις την βόλτα σου. Να σκοντάφτεις σε διάφορα απίθανα αυθαιρέτως τοποθετημένα αντικείμενα, καθώς ακολουθείς την διαγραμμισμένη οδό, ζώντας στο απόλυτο σκοτάδι. Να ζεις την χαρά και να νιώθεις την δροσιά του πρώτου καλοκαιρινού μπάνιου, όπως ο κάθε άνθρωπος.
Φυσιολογικά όλα αυτά δεν σου λένε κάτι, γιατί προφανώς ανήκεις στο μεγαλύτερο ποσοστό των ατόμων που χαίρονται την καθημερινότητα χωρίς να τυγχάνουν κάποιου είδους κινητικού ή νοητικού προβλήματος. Με αφορμή και αιτία την καταγγελία του Κωνσταντίνου Θεμελή, που μπορείτε να διαβάσετε στο τέλος της ακόλουθης συνέντευξης, που παραχώρησε στην Ενημέρωση της Πελοποννήσου, ενδεχομένως να μπορέσετε να «μπείτε στην θέση του» έστω και για λίγο…
Ο Κωνσταντίνος είναι πρώην δημοτικός σύμβουλος του Δήμου Ναυπλιέων, Εκπαιδευτής σε μη κερδοσκοπικό σωματείο για άτομα με αναπηρία, αντιπρόεδρος στο Σύλλογο των ΑΜΕΑ Αργολίδας, πρωταθλητής τοξοβολίας και κάτοχος πανελληνίου ρεκόρ. Αυτές τις μέρες είναι στο «δρόμο», βοηθώντας να γυριστεί ένα ντοκιμαντέρ – ταινία με την επονομασία (Εφιάλτης), ενημερωτικού χαρακτήρα για τα ΑΜΕΑ, με σκοπό να αφυπνιστεί ο κόσμος (ενσυναίσθηση) και με την αμέριστη βοήθεια της Σχολής Καλών Τεχνών. Τα έσοδα που θα προκύψουν από την ταινία θα διατεθούν και θα απορροφηθούν από τον Σύλλογο ατόμων με αναπηρίες, όπου υπάρχουν παιδιά μικρής ηλικίας με μεγάλα οικογενειακά προβλήματα.
– Ποια ήταν η αφορμή για την προσφυγή σας στην δικαιοσύνη και στον εισαγγελέα και κατ΄επέκταση στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο;
Είμαι δέκα χρόνια σε αναπηρικό καροτσάκι, μετά από ένα τροχαίο ατύχημα που είχα. Αφορμή γιατί την προσφυγή μου ήταν το βραβείο της Γαλάζιας σημαίας που αποδόθηκε στις παραλίες τις Αργολίδας. Για να λάβεις την σημαία είναι υποχρεωτικό το κριτήριο, τουλάχιστον μια από τις ακτές της Δημοτικής Ενότητας, να είναι εφοδιασμένη με επικλινείς προσβάσεις και εγκαταστάσεις υγιεινής για Άτομα με Ειδικές Ανάγκες (ΑΜΕΑ).
Προκαλώ τους συμπολίτες μου να «ζήσουν» για μια βδομάδα μόνο, όπως ζω εγώ, για να καταλάβουν τα προβλήματα και την διαρκή καθημερινή μάχη που δίνω για πάω μια απλή βόλτα, να πιώ ένα καφέ. Τα αυτονόητα διεκδικώ, μην παρκάρετε σε θέσεις ΑΜΕΑ ή σε ράμπες πεζοδρομίου – αυτό το πέντε λεπτά να κάνω την δουλειά μου – για μένα είναι κίνδυνος για την ζωή μου.
Σ΄ολόκληρη την πόλη του Ναυπλίου για να φάω, να πιω ένα ποτό, μόνο τα Goodysπληρούν τις προϋποθέσεις. Ο Νόμος λέει ότι για να πάρει άδεια λειτουργίας ένα μαγαζί, πρέπει έχει πλήρη πρόσβαση και τουαλέτες για ΑΜΕΑ.
– Οι σχολικές υποδομές είναι επαρκείς;
Σχολικές υποδομές… μηδέν. Γιατί ένα παιδί με κινητική αναπηρία πρέπει να πάει σε ειδικό σχολείο; Δεν έχει νοητική στέρηση.. Με την νομοθεσία και το κράτος «τα βάζω», την καταγγελία την έστειλα και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με την μορφή επερώτησης.
Την επόμενη εβδομάδα έρχονται Ευρωβουλευτές στο «Βουλευτικό», στο οποίο δεν έχω πρόσβαση. Με τον Στίβεν Χωκινγκς ο οποίος ήταν καλεσμένος να επισκεφθεί την πρώτη Βουλή των Ελλήνων, γλυτώσαμε τον διασυρμό επειδή απεβίωσε και δεν πρόλαβε να δει από κοντά τα χάλια μας. Καταλαβαίνω πως όλοι έχουμε προβλήματα, βρισκόμαστε σε μια εποχή σύγχυσης όμως το φιλότιμο και η παιδεία είναι αυτά που μπορεί να μας διασώσουν.
– Επικρατεί ρατσισμός ή αδιαφορία;
Και τα δύο επικρατούν, αλλά υπάρχουν και άνθρωποι με φιλότιμο, εγώ θα το χαρακτήριζα ως έλλειψη παιδείας, ενημέρωσης, ο κόσμος δεν γνωρίζει. Υπάρχει ταμπού και προκατάληψη. Σκέψου το πιο απλό καθημερινό, θα μπορούσες να συνάψεις με ένα άτομο με αναπηρία μια σοβαρή σχέση μαζί του; Έστω και φιλική;
Αποκοινωνικοποιήση, εσωστρέφεια, ψυχαναγκασμός και περιθωριοποίηση. Υπάρχουν πάρα πολλά παιδιά με αναπηρίες, έχουν ευθύνη όμως και οι ίδιες οι οικογένειες τους γιατί δεν έχουν την δέουσα ενημέρωση και παιδεία ώστε να συμπεριφέρονται κατάλληλα στα ΑΜΕΑ παιδιά τους, στην Ελλάδα του 2018. Έπρεπε ο εισαγγελέας να παρεμβαίνει αυτεπάγγελτα για τα αναφαίρετα δικαιώματα των ΑΜΕΑ, νιώθουμε ότι η πολιτεία έστω και έμμεσα ασπάζεται το «να ρίξουμε τους ανάπηρους στον Καιάδα».
Η προσφυγή στη δικαιοσύνη του Κώστα Θεμελή για τον αποκλεισμό των ΑμεΑ από τα αυτονόητα ίσα δικαιώματα
Οι γνωστές ελλείψεις για την πρόσβαση των Ατόμων Με Αναπηρία, στο Ναύπλιο και την Αργολίδα γενικότερα συνεχίζονται. Για μία ακόμα φορά οι όποιες χρηματοδοτήσεις από κοινοτικούς – δημοτικούς -κρατικούς πόρους για έργα, δομές και υποδομές που αφορούν στην προσβασιμότητα και στην κοινωνική συνοχή των ΑΜΕΑ εγκλωβίζονται στις καλένδες μαζί με τις προεκλογικές υποσχέσεις, μετεκλογικές υποχρεώσεις και ψηφοθηρικά beach party.
Οι αδειοδοτήσεις και οι έλεγχοι από τις υπηρεσίες δίδονται χωρίς να λαμβάνονται πολλές φορές υπόψιν οι ανάγκες και η εξυπηρέτηση όλων των πολιτών.
Η πρόσβαση των ΑΜΕΑ, χάνεται ανάμεσα στην αναζήτηση της δικαιοδοσίας της κάθε υπηρεσίας, που δεν τηρεί τα απαιτούμενα που ορίζει η νομοθεσία.
Η πρόσβαση των ΑΜΕΑ παραμένει σε πολύ περιορισμένα επίπεδα σε όλους τους τομείς, όπως σε καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος (ταβέρνες, εστιατόρια, καφετέριες, μπαρ), σε καταλύματα, σε εμπορικά καταστήματα, τράπεζες, δημόσιες υπηρεσίες – κτήρια, αρχαιολογικούς χώρους, πολιτιστικούς χώρους, δρόμους, πεζοδρόμια, κοινόχρηστους χώρους.
Οι ελλείψεις σε ράμπες πεζοδρομίων, τα φυσικά και τεχνητά εμπόδια (πχ σκαλοπάτια), σε διαδρόμους όδευσης τυφλών, σε θέσεις στάθμευσης, η παντελής απουσία τουαλετών ΑΜΕΑ, είναι μόλις ελάχιστα παραδείγματα που δυσκολεύουν αφόρητα την καθημερινότητα και προσβάλουν την προσωπικότητα εκατοντάδων μόνιμων κατοίκων και χιλιάδων επισκεπτών και εν δυνάμει επισκεπτών που δεν έρχονται στην περιοχή γι΄ αυτούς ακριβώς τους λόγους.
Επίκαιρο θέμα είναι και οι παραλίες στις οποίες είναι απαγορευτική η πρόσβαση των ΑΜΕΑ και κυρίως οι παραλίες που έχουν λάβει και την πιστοποίηση – βραβείο της Γαλάζιας Σημαίας. Παράδειγμα η παραλία της Καραθώνας στο Ναύπλιο και η Ψιλή Άμμος στο Τολό, στις οποίες δεν δύναται συμπολίτης μας με κινητικά προβλήματα να έχει πρόσβαση στη θάλασσα. Αποσπασματικές και τμηματικές παρεμβάσεις που έχουν γίνει δεν διευκολύνουν πραγματικά τα ΑΜΕΑ, απλά διευκολύνουν τις αδειοδοτήσεις.
Απουσιάζει η υποδομή για ολοκληρωμένη προσέγγιση στο θαλάσσιο περιβάλλον, εγκατάσταση υποδοχής, υποστήριξης, φιλικότητας για ΑΜΕΑ (διάδρομοι που να επιτρέπουν την διέλευση μέχρι την ακτή, μηχανισμός seatrac για να επιτρέπει την αυτόνομη πρόσβαση στη θάλασσα, τουαλέτες και ντουζιέρες για ΑΜΕΑ, θέσεις στάθμευσης με πρόσβαση, κλπ).
Επειδή ο πληθυσμός των Ατόμων Με Αναπηρίες ξεπερνά το ένα εκατομμύριο στην Ελλάδα, και οι συνάνθρωποι αυτοί δεν έχουν τα ίδια δικαιώματα σε αντίθεση με τις υποχρεώσεις των υπολοίπων πολιτών και μάλιστα με ιδιαίτερα υψηλό κόστος διαβίωσης,
Επειδή όλα τα παραπάνω οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια
Α) Στην ΠΕΡΙΘΩΡΙΟΠΟΙΗΣΗ
Β) Στην ΑΝΤΙΚΟΙΝΩΝΙΚΟΤΗΤΑ
Γ) ΣΤην ΕΣΩΣΤΡΕΦΕΙΑ
Δ) Στον ΨΥΧΑΝΑΓΚΑΣΜΟ
Ε) Στην ΑΠΟΚΟΙΝΩΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ,
Επειδή όλα τα παραπάνω οδηγούν στον ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟ των ΑΜΕΑ, από τα αυτονόητα ίσα δικαιώματα που όλοι επικαλούνται, τις ευθύνες των οποίων όλοι επιμελώς αποποιούνται, παρότι η ΠΡΟΣΒΑΣΗ προβλέπεται ρητά, προστατεύεται, ενισχύεται Συνταγματικά και χρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση,
Μόνη μου διέξοδος μετά από δεκάδες υποσχέσεις από τους αρμοδίους που δεν έχουν υλοποιηθεί, είναι η ΠΡΟΣΦΥΓΗ ΣΤΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ κατά παντός υπευθύνου με ονοματεπώνυμο ή μη, που μου αφαιρεί το δικαίωμα στην αξιοπρεπή και αυτόνομη διαβίωση, επιφυλασσόμενος παντός νόμιμου δικαιώματός μου.
Κωνσταντίνος Θεμελής
