Άρης Δημοκίδης
Προσωπικά, ως άθεος, θεωρώ ότι πρόκειται για διδασκαλία παραμυθιών και θα συμφωνούσα με την πλήρη κατάργησή τους. Όμως είναι στο Σύνταγμά μας, σε άρθρο που κανένα κόμμα, (ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ που ήταν θεωρητικά πιο προοδευτικός) δεν θέλησε ποτέ να αναθεωρήσει.
Κι όσο είναι στο Σύνταγμά μας ότι σκοπός της παιδείας είναι κι η καλλιέργεια θρησκευτικής συνείδησης, και έχουμε ενωμένο Κράτος με Εκκλησία, είναι υποχρεωτικό τα Θρησκευτικά να δρουν προσηλυτιστικά.
Όμως υπάρχει κι ένα παραθυράκι ώστε να μείνουν σχετικά ικανοποιημένοι και αυτοί που θέλουν προσηλυτισμό και τήρηση του Συντάγματος, και εμείς που θεωρούμε πως όσα λιγότερα θρησκευτικά (και περισσότερη πχ. φιλοσοφία) τόσο το καλύτερο.
Το παραθυράκι
Πουθενά στο Σύνταγμα δεν λέει πόσες ώρες ή για πόσα χρόνια πρέπει να διδάσκονται τα παιδιά Θρησκευτικά. Για κάποιο λόγο μπουκώνουμε (ή ευλογούμε) το μυαλό τους με χιλιάδες ώρες διδασκαλίας επί 12 χρόνια, χωρίς φυσικά ποτέ να μαθαίνουν κάτι επιπλέον ή διαφορετικό απ’ αυτά που διδάχτηκαν στο Δημοτικό. Αν μειωθούν οι ώρες;
Οπότε η άποψη του Αρίστου Δοξιάδη μπορεί να δίνει και μια μέση λύση
Αντιγράφω από το FB του:
Το μάθημα των θρησκευτικών έχει τις περισσότερες ώρες διδασκαλίας, μετά την ελληνική γλώσσα και τα μαθηματικά, στα 12 έτη της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
Περισσότερες και από την ιστορία, και από την βιολογία.
Αυτό είναι απαράδεκτο, αλλά κάπως μπορούσε να δικαιολογηθεί με τα φληναφήματα πολλών (μεταξύ των οποίων και ο Γαβρόγλου) ότι ένα μη ομολογιακό μάθημα θρησκευτικών “θα μπορούσε και θα έπρεπε να είναι χρήσιμο και απολύτως απαραίτητο”.
Με την απόφαση του ΣτΕ, που λέει πώς το μάθημα πρέπει να είναι ομολογιακό, δεν υπάρχει πλέον καμία εκπαιδευτική δικαιολογία για να διδάσκεται τόσες πολλές ώρες.
Ας περιοριστεί σε τρία έως έξι από τα 12 έτη, και ας δοθεί χρόνος στα παιδιά για τεχνολογία ή άλλα μαθήματα κατανόησης του κόσμου.
(«Και ας βάλουμε επιτέλους μαθήματα περιβαλλοντικής, σεξουαλικής και οδικής αγωγής», όπως σχολίασε ο Π. Δούκας.)
*ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
ΚΟΥΙΖ: Τι βαθμό θα έπαιρνες σ’ αυτό το διαγώνισμα Θρησκευτικών Γ’ Γυμνασίου;
Υπάρχει προηγούμενη νομολογία επί του θέματος, όταν επί κυβέρνησης Σημίτη μείωσαν τις ώρες σε μία από δύο την εβδομάδα. Ο Χριστόδουλος προσέφυγε στο ΣτΕ, το οποίο τον δικαίωσε με το σκεπτικό ότι με μία ώρα την εβδομάδα δεν καλλιεργείται θρησκευτική συνείδηση…
Γελάω όμως με όλα αυτά γιατί η πρόοδος προχωράει με εκθετικό ρυθμό και το όριο ξεχειλώματος του θρησκευτικού αφηγήματος (προκειμένου να συμβαδίζει με την πραγματικότητα και να μην λέει πχ ότι τα κοκκαλα των δεινοσαύρων τα τοποθέτησε ο θεός για να δοκιμάζει την πίστη μας) καθώς και το τσέρι πικινγκ φτάνει στα όρια του
Το άρθρο είναι μνημείο άγνοιας, συγχύσεως εννοιών και δοκησισοφίας ήδη από την πρώτη γραμμή όπου μιλάει για “προσηλυτισμό”. Κανένας προσηλυτισμός δεν υπάρχει, αφού το μάθημα δεν απευθύνεται σε μη ορθόδοξους. Οι μη ορθόδοξοι απαλλάσσονται. ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΥΤΟ ίσχυε και επί Φίλη και επί Γαβρόγλου. Αφού το μάθημα επί Σύριζα δεν ήταν κατηχητικό, αλλά θρησκειολογικό γιατί απαλλάσσονταν οι αλλόθρησκοι; Αποφασίστε! Ή το μάθημα ήταν πάντα κατηχητικό οπότε δεν άλλαξε τίποτε ουσιώδες και γίνεται πολύ φασαρία για το τίποτε, ή αν επί ΣΥΡΙΖΑ το μάθημα είχε ουσιωδώς αλλάξει δεν έπρεπε να απαλλάσσονται οι άθεοι/ αλλόθρησκοι/ ετερόδοξοι. Εκτός αν ο συντάκτης του άρθρου δεν… Διαβάστε περισσότερα »
Απλή η απάντηση στην απορία σας. Το ότι έχει βαπτιστεί κάποιο παιδί με το ζόρι και χωρίς ποτέ να ρωτηθεί όταν ήταν πχ. 7 μηνών ορθόδοξο, δεν σημαίνει ότι πιστεύει απαραίτητα σ’ όλα αυτά. Εκεί μπαίνει το σχολείο για να του επιβάλλει ως αλήθεια τα παραμύθια.
Το Σύνταγμα στο άρθρο 13 απαγορεύει ρητά τον προσηλυτισμό (“O προσηλυτισμός απαγορεύεται”)… Παράλληλα, στο άρθρο 16, επιτάσσει ουσιαστικά στην Πολιτεία την κατήχηση όταν αναφέρεται σε αποστολή του κράτους με σκοπό την “ανάπτυξη θρησκευτικής συνείδησης” Με βάση τα παραπάνω, η λογική μου λέει τα εξής : Το Σύνταγμα σίγουρα επιτάσσει την κατήχηση όταν μιλάμε για χριστιανούς ορθόδοξους Έλληνες. Θα πρέπει η Πολιτεία να προσπαθεί να τους κάνει καλούς χριστιανούς. Από την άλλη τι γίνεται όταν ο μαθητής δεν είναι Χ.Ο αλλά ασπάζεται άλλη θρησκεία; Το Σύνταγμα επιτάσσει την “ανάπτυξη θρησκευτικής συνείδησης” και όχι την “ανάπτυξη ορθόδοξης χριστιανικής θρησκευτικής συνείδησης”. Η ορθόδοξη… Διαβάστε περισσότερα »
Πραγματικά τρομερή απάντηση! Υπάρχουν πρακτικά προβλήματα με την έννοια ότι τα δικαστήρια είναι η φωνή της εκκλησίας, και κάνουν κάτι μυστήριες ερμηνείες όπως ότι επικρατούσα και επίσημη θρησκεία είναι το ίδιο πράγμα και ως εκ τούτου η πολιτεία είναι υποχρεωμένη να ‘μεροληπτεί’ υπέρ της ορθοδοξίας. Αλλά όπως είπα και πιο πάνω, η στρατηγική που για αιώνες δούλευε σύντομα δεν θα δουλεύει, το βλέπουμε πολύ έντονα στις μέρες μας. Θέλω να πω ότι σε λίγο θα είναι πολύ πιο αποτελεσματικό για την εκκλησία να προσλαμβάνει ινφλουένσερ παρά να ασχολείται με την διδακτέα ύλη. Ευτυχώς θα το καταλάβουν όταν θα είναι πολύ… Διαβάστε περισσότερα »