Άρης Δημοκίδης
H ProRata (που τα τελευταία χρόνια κάνει έρευνες για λογαριασμό της Εφημερίδας των Συντακτών) δημοσίευσε τα αποτελέσματα της νέας της έρευνας.
Η δημοφιλία των πολιτικών προσώπων στην Ελλάδα – Τα αποτελέσματα της έρευνας της PRORATA
Τη δημοφιλία των στελεχών της κυβέρνησης αλλά και της σκιώδους κυβέρνησης της αξιωματικής αντιπολίτευσης στην Ελλάδα, καταγράφει νέα έρευνα της PRORATA. Στην δημοσκόπηση πανελλαδικής κάλυψης, σε δείγμα 1800 ατόμων κατά το διάστημα 08/01/21 – 11/01/21, διερευνώνται επίσης οι απόψεις των πολιτών για τις εξελίξεις στην Ελλάδα και τον υπόλοιπο κόσμο.
Πέρα απ’ τη δημοφιλίες πολιτικών αρχηγών, μέτρησε και τη δημοφιλία στελεχών των δύο μεγάλων κομμάτων: ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ.
Οι δημοφιλείς και στις δύο παρατάξεις έχουν -πολύ χοντρικά- κάτι κοινό.
Είναι αρκετά σοβαροί, χαμηλών τόνων και δίνουν την εντύπωση πως εργάζονται περισσότερο απ’ ό,τι μιλούν για το πόσο εργάζονται. Απ’ τη Νέα Δημοκρατία οι δύο δημοφιλέστεροι είναι ο κ. Νίκος Δένδιας (υπουργός Εξωτερικών) και ο κ. Κυριάκος Πιερρακάκης (υπουργός Ψηφιακής Διακυβέρνησης). Είναι οι δύο δημοφιλέστεροι και στο σύνολο των ψηφοφόρων αλλά και στους ψηφοφόρους του κόμματός τους.
Χαρακτηριστικά που έχουν: 1) Φαίνεται πως δουλεύουν πραγματικά, 2) Δεν εμφανίζονται καθημερινά στα κανάλια, και 3) Όταν εμφανίζονται μιλούν *μόνο* για τα θέματα του υπουργείου τους.
Σε αντίθεση με αυτούς, ο κ. Άδωνις Γεωργιάδης έχει το υψηλότερο ποσοστό αντιπάθειας (πάνω από 60%!) και βρίσκεται σε αρκετά χαμηλή θέση στις συμπάθειες (14ος).
Δεν αποκλείεται ο κ. Γεωργιάδης να δουλεύει πολύ ή/και αποτελεσματικά. Όμως οι πολλαπλές, καθημερινές εμφανίσεις του στα κανάλια επί παντός του επιστητού, οι συνεχείς -ενίοτε εξαντλητικές και φασαριόζικες- παρεμβάσεις του για κάθε θέμα που δεν αφορά στις άμεσες αρμοδιότητές του, φαίνεται πως έχουν κουράσει.
Είναι το παλιό στυλ πολιτικού. Ο παντογνώστης που είναι έτοιμος να τσακωθεί για οτιδήποτε στα παράθυρα έχει ξεπεραστεί απ’ την εποχή. Απ’ ό,τι φαίνεται το νέο στυλ πολιτικού (αυτού που κατεβάζει το κεφάλι και κάνει τη δουλειά του, εξηγώντας την μόνο όποτε του ζητηθεί) είναι πιο δημοφιλές επειδή είναι μοιάζει ή/και είναι πιο αποτελεσματικό.
Περίπου τα ίδια και στον ΣΥΡΙΖΑ:
Ο δημοφιλέστερος στην κοινωνία είναι ο κ. Ανδρέας Ξανθός. Ο πρώην υπουργός Υγείας (όταν αν. υπουργός ήταν ο κ. Παύλος Πολάκης) είναι άνθρωπος χαμηλών τόνων και δίνει την εντύπωση του ακριβοδίκαιου πολιτικού. Αποφεύγει τις ακρότητες, διατηρεί ένα πιο ενωτικό προφίλ και συνεισφέρει ουσιαστικά με τον αντιπολιτευτικό του λόγο.
Όταν η νυν κυβέρνηση έκανε κάτι αποτελεσματικό στο θέμα του Κορωνοϊού, ο κ. Ξανθός το αναγνώριζε. Όταν έκανε κάτι αναποτελεσματικό, το στηλίτευε, με αυστηρότητα αλλά με τρόπο πολιτισμένο.
Δεν είναι τυχαίο που είναι ο πιο δημοφιλής στην κοινωνία (και δεύτερος πιο δημοφιλής στο κόμμα του, μετά την κ. Έφη Αχτσιόγλου επίσης μετριοπαθή φωνή και αρκετά αξιόπιστη πολιτικό): Οι πολίτες ξέρουν ότι δεν θα χαριστεί καθόλου στην κυβέρνηση, αλλά και ότι δεν θα κάνει αντιπολίτευση μόνο για την αντιπολίτευση.
Έτσι όταν ο κ. Ξανθός ασκεί έντονη κριτική στους χειρισμούς του νυν υπουργού κ. Κικίλια, ξέρεις πως όσα λέει δεν κρύβουν μικροκομματικές σκοπιμότητες, αλλά έχουν πραγματική βάση, με αποτέλεσμα να εμπιστεύεσαι την κρίση του.
Οι λαϊκιστές φωνακλάδες είναι πολύ χαμηλά σε όλους τους δείκτες. Ακόμα και στους πολιτικούς αρχηγούς, οι πιο αντιπαθείς είναι οι πιο φασαριόζοι: ο κ. Γιάνης Βαρουφάκης και -με διαφορά τελευταίος- ο κ. Κυριάκος Βελόπουλος.
Απ’ ό,τι φαίνεται, και σε αντίθεση με την περίοδο των μνημονίων που την αγάπη του κόσμου κέρδιζε όποιος έταζε τα πιο πολλά φωνάζοντας μ’ όλη τη δύναμη των πνευμονιών του, ο κόσμος τώρα θέλει ουσιαστική πολιτική δράση. Αξιοπιστία, λίγα λόγια και περισσότερη δουλειά.
