Ποιο είναι το εναρκτήριο λάκτισμα προς τη μητρότητα;

Από την Κωνσταντίνα Ντίκου

Ποιο είναι το εναρκτήριο λάκτισμα προς τη μητρότητα;

Η ώρα της γέννησης;

Η στιγμή της σύλληψης;

Ή μήπως πολύ νωρίτερα ακόμα και από την επιτυχή προσπάθεια ενός σπερματοζωαρίου να ενωθεί με το πολυπόθητο ωάριο; Και αν είναι έτσι, τότε ποια είναι η ακριβής ‘ώρα προσγείωσης’ στη μητρότητα;

Έχει πολλάκις καταγραφεί σε επιστημονικές έρευνες η στενή σχέση που έχει η σωματική και συναισθηματική υγεία μιας γυναίκας πριν μείνει έγκυος, με αυτή του παιδιού της. Οι προσωπικές της εμπειρίες, η ξεχωριστή αναπτυξιακή της βιολογία και οι περιβαλλοντολογικές συνθήκες στις οποίες έχει επιλέξει να ζει δημιουργούν ένα μοναδικό μωσαϊκό το οποίο και αντίστοιχα επηρεάζει δια βίου την συνολική υγεία και ευημερία του παιδιού της.

Με βάση την επιγενετική επιστήμη, σε αυτή την εξίσωση από εμπειρίες, dna και εξωτερικό περιβάλλον, ο παράγοντας τον οποίο έχει κάθε γυναίκα τη μεγαλύτερη δύναμη να επηρεάσει και παίζει ίσως τον πιο σημαντικό ρόλο στη βελτίωση του ευ ζην της είναι οι προσωπικές της εμπειρίες.

Εύλογα κάποιος θα διερωτηθεί, «πώς θα μπορούσα να αλλάξω τις εμπειρίες που έχω ήδη ζήσει»; Θα συνέχιζε μάλιστα λέγοντας ότι οι προσωπικές του εμπειρίες έχουν ήδη αποτυπωθεί μέσα του, ανήκουν στο παρελθόν και είναι αμετάκλητες. Η αλήθεια είναι ότι ο καθένας μας έχει τη δύναμη να αλλάξει τις εμπειρίες του, αλλάζοντας το πως μεταφράζει αυτές τις εμπειρίες, αλλάζοντας τις λέξεις και τα χρώματα που χρησιμοποιεί για να περιγράψει το πως τις έχει βιώσει, αλλάζοντας τις πεποιθήσεις του για το παρελθόν του. Αυτό δεν αποτελεί κανένα βαθυστόχαστο μυστικό, ο νευρολογικός προγραμματικός για παράδειγμα (γνωστό ως NLP) αποτελεί μια τεχνική που θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει κάποιος για να το πετύχει.

Ωστόσο, δε χρειάζεται να γίνουν όλοι NLPίδες για να μπορέσουν να βελτιώσουν την ‘εξίσωση’ τους. Όπως κάθε άνθρωπος σκέφτεται και δρα διαφορετικά, έτσι και εσείς θα μπορούσατε να σκεφτείτε και πράξετε με διαφορετικό από το μαθημένο σας τρόπο. Λες και είστε ήδη αυτή η βελτιωμένη εκδοχή του εαυτού που θα θέλατε να είστε. Όντας εσείς ο κύριος του εαυτού σας δε μπορεί να σας περιορίσει τίποτα και κανένας στο πως θα θέλατε να είναι η ζωή σας. Συγκεκριμένα, σχετικά με το μείζον θέμα της υποβοηθούμενης ευγονίας, ας υποθέσουμε ότι μια γυναίκα έχει ήδη ξεκινήσει την αναζήτηση πληροφοριών γύρω από θέματα γονιμότητας κουβαλώντας την ανησυχία του γιατί αργεί να έρθει το θετικό τεστ εγκυμοσύνης. Τα συναισθήματα που μπορεί να την κατακλύζουν τα ξέρω καλά… ο ενθουσιασμός, παρέρχεται της αγωνίας, ενεργοποιώντας ένα αίσθημα ανυπομονησίας που οδηγεί σε άγχος και ανασφάλεια, όπου αυτά με τι μεριά τους σε πετάνε στη μάχη του ‘ΑΝ’. Αν δεν πετύχει, αν δεν τα καταφέρουμε αυτό το μήνα, αν δεν αντέξω να προσπαθώ, αν δεν έρθει το θετικό αποτέλεσμα. Ένας αέναος εσωτερικός γολγοθάς σκέψεων.

Οι σκέψεις που παράγετε μπορούν να παίξουν σημαντικό ρόλο στην υποστήριξη της κύησης και γέννησης ενός υγιούς παιδιού. Η επιστημονική αυτή λογική εκφράζεται πολύ στοχευμένα μέσα από τα λόγια τον Δρ. Joe Dispenza ως ‘οι σκέψεις και πεποιθήσεις σας είναι αυτές που δημιουργούν την πραγματικότητα σας’.

Αν όμως (εδώ αξίζει να πεις το ΑΝ) αρχίσεις να δρας, αισθάνεσαι και σκέφτεσαι σαν να έχεις ήδη προσγειωθεί στη μητρότητα, μεταφράζοντας τον εσωτερικό σου διάλογο σε θετικές προσκλήσεις, όπως πέτυχα, τα κατάφερα, άντεξα, ήρθε το θετικό αποτέλεσμα που περίμενα, τότε θα δεις την ενέργεια και διάθεση σου να μεταμορφώνονται προκαλώντας ντόμινο θετικών εξελίξεων προς τη πραγματοποίηση αυτού του στόχου. Αυτό είναι πολύ πιο ουσιαστικό από ότι θεωρητικά μπορεί να ακούγεται. Εκ των πραγμάτων ένα παιδί δεν γεννιέται με σκέψεις, όμως οι σκέψεις που παράγετε μπορούν να παίξουν σημαντικό ρόλο στην υποστήριξη της κύησης και γέννησης ενός υγιούς παιδιού. Η επιστημονική αυτή λογική εκφράζεται πολύ στοχευμένα μέσα από τα λόγια τον Δρ. Joe Dispenza ως ‘οι σκέψεις και πεποιθήσεις σας είναι αυτές που δημιουργούν την πραγματικότητα σας’.

Αλλάζοντας τις πεποιθήσεις σας, αλλάζετε νοοτροπία. Αυτή η μετάλλαξη είναι ικανή να αλλάξει το σενάριο ζωής που ακολουθείτε, δίνοντάς σας νέους ρόλους και οδηγώντας σας προς εκείνες τις ροές εμπειριών οι οποίες θα έχουν νόημα για εσάς ώστε να ζήσετε μια υπέροχη ζωή γένους θηλυκού στο έπακρο, απολαμβάνοντας: αγάπη, έρωτα, σεξ, μητρότητα, φιλίες, συναισθηματική ειρήνη, εργασιακή ικανοποίηση, αυτοπραγμάτωση και ένα σύνολο από συναρπαστικούς στόχους στους οποίους θα θριαμβεύετε.

Ένας από αυτούς τους στόχους λοιπόν θα μπορούσε να είναι και η γονεϊκότητα

Πιστεύω ότι κάθε γυναίκα που θέλει να γίνει μητέρα έχει το δικαίωμα να διεκδικήσει τη μητρότητα που της αξίζει μέσα από διάφορους τρόπους. Εγώ προσωπικά προσπάθησα, έχασα, μα στο τέλος νίκησα αυτή τη μάχη. Βίωσα πως είναι να χάνεις στον 3ο μήνα το εμβρυάκι σου, όπως επίσης και να έχεις περιπετειώδεις εγκυμοσύνες. Σίγουρα υπάρχουν γυναίκες που βίωσαν πολύ χειρότερες καταστάσεις από ότι εγώ, αλλά δεν είναι και εύκολο να μπαίνεις εκτάκτως για εγχείρηση στο 8ο μήνα της κύησης σου. Ούτε να πηγαινοέρχεσαι με ταξί για 3 μήνες σχεδόν μέρα παρά μέρα στο νοσοκομείο με αιμορραγία. Ή να έχεις φριχτούς μετεγχειρουργικούς πόνους και να παθαίνεις απανωτές μολύνσεις από τα ανοιχτά τραύματα και τους καθετήρες. Μα τα καταφέραμε, όλοι μαζί ως ομάδα, ως οικογένεια. Για κάποιους ανθρώπους η ζωή είναι ένας ίσιος στρωμένος δρόμος από σταυροδρόμια όπου τα περισσότερα οδηγούν σε μια κανονικότητα και για άλλους κάθε δρόμος είναι ένα μάθημα ζωής.

Τα γεγονότα που συνέβησαν δεν μπορώ να τα αλλάξω, αλλά το πώς εγώ τα μεταφράζω είναι στο χέρι μου. Θεωρώ την εγκυμοσύνη αυτή, με τον τρόπο που εξελίχθηκε, ένα θείο δώρο που με οδήγησε στο να δυναμώσω τόσο πολύ που να νιώθω ανίκητη και ικανότερη από ποτέ να γεννήσω το γιο μου έτσι όπως ονειρευόμουν. Παρέα με τον άντρα μου, σε ένα κέντρο γέννας… νιώθοντας τα χέρια του πάνω στην κοιλιά μου, έχοντας ένα αχνό φως για βοηθό, μη παίρνοντας παυσίπονα και χορεύοντας βαλς με τη μαία ενώ είχα διαστολή 9. Η φαινομενική ατυχία μου ήταν η μεγαλύτερη τύχη που θα μπορούσε να μου χαριστεί, γιατί μάλλον μόνο έτσι θα μπορούσα να δαμάσω τα υπέροχα ρυθμικά κύματα των σπασμών της γέννας, έχοντας πρώτα συμφιλιωθεί με τον πόνο.

Προσγειώθηκα στη μητρότητα εκείνη τη στιγμή που μου δημιουργήθηκε η εικόνα των παιδιών μου, με την τελευταία μου εγκυμοσύνη να κρατά 15 μήνες

Κρατώντας όλα τα παραπάνω θέλω να επανέλθω στο αρχικό ερώτημα, το οποίο και μου γεννήθηκε μιλώντας με μια φίλη που είχαμε πολύ καιρό να ιδωθούμε και η οποία μου μιλούσε για το πώς προσπαθούσε εκείνη να ξεκινήσει το ταξίδι της προς τη μητρότητα. Συνειδητοποίησα πάνω στο συζήτηση ότι η δική μου μητρότητα ξεκίνησε εκείνη την ημέρα που ένιωσα κάτι σαν μια εσωτερική πεταλούδα να πετάει μέσα μου και να κατακτά το μυαλό και την ψυχή μου. Η πρωτόγνωρη επιθυμία του να θέλω να γίνω μάνα. Η πεταλούδα αυτή πετούσε μέσα μου σκανάροντας όλα τα μέρη του σώματος μου και μεταφέροντας το μήνυμα ‘Αληθινά το θέλει πολύ!’. Δημιουργώντας μου ένα αίσθημα γυναικείας παντοδυναμίας, μπορώ να συλλάβω, κυοφορήσω, γεννήσω και καλομεγαλώσω εκείνη την ψυχούλα που θα με εμπιστευόταν για μάνα της, αγαπώντας τη παράφορα. Η πεταλούδα μου ένιωσε πόσο πολύ το ήθελα. Την έκανα να το πιστέψει, μέσω των σκέψεων, πράξεων και συναισθημάτων μου, προσελκύοντας τη μητρότητα που πάντα ήθελα. Μια μέρα η πεταλούδα αυτή κατάφερε τελικά να κατακτήσει και το σώμα μου. Το μήνυμα ήταν πιο δυνατό πια ‘Αληθινά είναι έτοιμη, άσε τη να παραδοθεί στη μητρική αγάπη΄. Η πεταλούδα πείστηκε γιατί ένιωθα και δρούσα σαν να ήμουν ήδη έγκυος, αγνοώντας συνειδητά για το αν υπήρχε θέμα γονιμότητας. Απλά έριχνα τον προβολέα στο επιθυμητό αποτέλεσμα, επαναπογραμματίζοντας μυαλό-ψυχή-σώμα, ζώντας τη ζωή μου στο επιθυμητό έπακρο.

Προσγειώθηκα στη μητρότητα εκείνη λοιπόν τη στιγμή που μου δημιουργήθηκε η εικόνα των παιδιών μου, με την τελευταία μου εγκυμοσύνη να κρατά 15 μήνες. Αυτό γιατί 5 μήνες πριν ξεκινήσω να κυοφορώ το γιο μου οραματιζόμουν ενεργά ένα υγιές έμβρυο να μεγαλώνει και γεννιέται μέσα από μένα. Και κάπως έτσι και συνέβη. Παρά τα συγκρουόμενα μηνύματα που δεχόμουν από γιατρούς, το άγχος και την πίεση μηνών γεννήθηκε ένα υγιές, φωτεινό, πανέμορφο πλάσμα.

Ο λόγος που μοιράστηκα αυτή την προσωπική ιστορία είναι γιατί αισιοδοξώ να βοηθήσω όσες πιο πολλές γυναίκες μπορώ μέσω του έργου μου ως εκπαιδευτικός και parenting coach να εμπιστευτούν τη μοναδική τους φύση και βιώσουν τη μητρότητα ως μια χαρμόσυνη περιπέτεια αλλεπάλληλων εμπειριών. Εσείς έχετε τη δύναμη άλλωστε να χαρίσετε στους εαυτούς σας τη ζωή που σας αξίζει.