Ευθύμης Κάλφας
Η εβδομαδιαία στήλη «Καρτ ποστάλ θανάτου» θέλει να εξετάσει λιγότερο γνωστές ανεξιχνίαστες υποθέσεις ανά τον κόσμο όπου πάντα υπάρχει έστω ένα θύμα (δείτε εδώ την πρώτη ιστορία). Τι αντίκρισαν οι αστυνομικοί; Τι ρόλο έπαιζε η οικογένεια του θύματος; Γιατί δεν έχει αποδοθεί ακόμα δικαιοσύνη; Ποιος τελικά σκότωσε το θύμα;
Τις απαντήσεις σ’ αυτά τα ερωτήματα προσπαθεί να δώσει ο Βαγγέλης Γιαννίσης, συγγραφέας της σειράς αστυνομικών μυθιστορημάτων με τον επιθεωρητή Άντερς Οικονομίδη (κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Διόπτρα) και περήφανος γατομπαμπάς του Jax. (Γνωρίστε καλύτερα τον Βαγγέλη εδώ)
Υπόθεση #6 – Το τέρας της Φλωρεντίας
«Τίποτα δεν συμβαίνει στη Φλωρεντία τις Κυριακές». Με τη φράση αυτή, ο Mario Spezi, δημοσιογράφος του αστυνομικού ρεπορτάζ στην τοπική εφημερίδα La Nazione, πείστηκε από έναν φίλο να καλύψει τη βάρδια του στην εφημερίδα εκείνη την Κυριακή. Ήταν 7 Ιουνίου του 1981. Ο Spezi είχε μόλις εμφανιστεί με βαριά καρδιά στο γραφείο, όταν το τηλέφωνο χτύπησε. Ακούει τη φωνή στην άλλη άκρη της γραμμής να τον πληροφορεί πως ένα νεαρό ζευγάρι είχε βρεθεί δολοφονημένο σε έναν ερημικό παράδρομο κοντά στο Scandicci, νότια της Φλωρεντίας. Ο Spezi μπαίνει στο Citroën του και, οδηγώντας μέσα από στενά, καταφέρνει να φτάσει στον τόπο του εγκλήματος πριν την αστυνομία.
Θα έρθει αντιμέτωπος με μία σκηνή, η οποία μοιάζει βγαλμένη από τις προθήκες ενός μουσείου: σε έναν γραφικό δρομάκο από αυτούς που βρίσκονται μονάχα στην εξοχή της Τοσκάνης, ανάμεσα σε ελαιόδεντρα, αμπελώνες και κυπαρίσσια, ένα αυτοκίνητο βρίσκεται σταθμευμένο στην άκρη. Ο τριαντάχρονος Giovanni Foggi βρίσκεται στη θέση του οδηγού, γερμένος στο τζάμι της πόρτας. Μοιάζει σαν να κοιμάται, ωστόσο το τραύμα από σφαίρα στον κρόταφο προδίδει πως είναι νεκρός. Παραπέρα, η εικοσιενάχρονη αρραβωνιαστικιά του, η Carmela De Nuccio κείτεται γυμνή στην άκρη του δρόμου. Ο δράστης την πυροβόλησε και, στη συνέχεια, αφαίρεσε με μαχαίρι τα γεννητικά της όργανα.
Η αγριότητα του εγκλήματος θα σοκάρει την ήσυχη ιταλική πόλη. Η αστυνομία, πιστεύοντας πως αντιμετωπίζει έναν εγκληματία με σεξουαλικό κίνητρο, θα επικεντρώσει την έρευνά της στους ηδονοβλεψίες, οι οποίοι σύχναζαν τα βράδια στην τοσκανική εξοχή, παρακολουθώντας ζευγάρια που έκαναν απαγορευμένο, για εκείνη την εποχή, προγαμιαίο σεξ. Σύντομα θα συλλάβουν έναν τραυματιοφορέα, τον Enzo Spalletti, ο οποίος είχε μιλήσει για το δολοφονημένο ζευγάρι στη γυναίκα του, προτού το ανδρόγυνο ανακαλυφθεί από την αστυνομία. Η τάξη φαινομενικά αποκαθίσταται στη Φλωρεντία. Ο Mario Spezi, ωστόσο, πιστεύει πως ο δολοφόνος των Foggi και De Nuccio βρίσκεται ακόμη ελεύθερος.
Το άρθρο που δημοσιεύει στην εφημερίδα La Nazione θα δημιουργήσει αίσθηση, καθώς συνδέει την πρόσφατη διπλή δολοφονία με μία παλαιότερη, εφτά χρόνια νωρίτερα. Στις 15 Σεπτεμβρίου του 1974, ο Pasquale Gentilcore και η Stefania Pettini, δεκαεννιά και δεκαοχτώ χρόνων αντίστοιχα, δολοφονήθηκαν μέσα στο Fiat 127 του αγοριού, ενώ έκαναν σεξ, σε έναν ερημικό παράδρομο βόρεια της Φλωρεντίας. Ο δράστης δεν θα αρκεστεί στους πυροβολισμούς· το σώμα της Pettini είχε δεχθεί 97 μαχαιριές, ενώ η κοπέλα είχε κακοποιηθεί σεξουαλικά με μία κληματαριά. Ο Spezi θα υπαινιχθεί πως ένας δολοφόνος κατ’ εξακολούθηση λυμαίνεται τους δρόμους της Φλωρεντίας. Οι ερευνητές, πράγματι, ανακαλύπτουν πως και στις δύο διπλές δολοφονίες, ο δράστης είχε χρησιμοποιήσει το ίδιο όπλο, μία Beretta διαμετρήματος 5,6 χιλιοστών και σφαίρες μάρκας Winchester, οι οποίες μάλιστα, πιθανότατα προέρχονταν από την ίδια συσκευασία των πενήντα σφαιρών.
Τρεις μήνες αργότερα, ένα Σαββατόβραδο χωρίς φεγγάρι, στις 23 Οκτωβρίου ο δράστης θα δολοφονήσει άλλο ένα ζευγάρι με τον ίδιο τρόπο, στο Calenzano, βορειοδυτικά της Φλωρεντίας. Αφού πυροβολήσει με τη Beretta τον Stefano Baldi και την αρραβωνιαστικιά του, Susanna Cambi, θα σύρει το πτώμα της κοπέλας έξω από το αμάξι και στη συνέχεια θα αφαιρέσει τα γεννητικά της όργανα. Στις 19 Ιουνίου του 1982, άλλο ένα Σαββατόβραδο δίχως φεγγάρι, ο δράστης θα επιτεθεί στον Paolo Mainardi και την αρραβωνιαστικιά του, Antonella Migliorini. Οι σφαίρες του δράστη θα σκοτώσουν ακαριαία τη Migliorini και θα τραυματίσουν θανάσιμα τον Mainardi, ο οποίος πρόλαβε να βάλει μπροστά και να οδηγήσει το αυτοκίνητο για μερικά μέτρα με την όπισθεν, ρίχνοντάς το σε ένα χαντάκι. Το Τέρας θα διαφύγει δίχως να ακρωτηριάσει τη Migliorini. Ο Mainardi θα βρεθεί σύντομα από έναν επερχόμενο οδηγό και μερικές ώρες αργότερα θα πεθάνει στο νοσοκομείο.
Δώδεκα μέρες αργότερα, την 1η Ιουλίου, η αστυνομία θα δεχθεί έναν φάκελο, μέσα στον οποίο βρίσκεται ένα κιτρινισμένο απόκομμα εφημερίδας από το 1968. Πάνω στο άρθρο ο αποστολέας είχε γράψει: «Για δείτε και αυτό το έγκλημα». Το εν λόγω έγκλημα ήταν μία διπλή δολοφονία ενός ζευγαριού στις 21 Αυγούστου 1968 στη Signa, δυτικά της Φλωρεντίας. Ο Antonio Lo Bianco και η ερωμένη του, Barbara Locci δολοφονήθηκαν ενώ έκαναν σεξ στο αμάξι του πρώτου. Ο εξάχρονος γιος της Locci, ο Natalino, κοιμόταν στο πίσω κάθισμα και, ακούγοντας τους πυροβολισμούς, ξύπνησε. Ο δολοφόνος τον πήρε στην πλάτη και τον μετέφερε σε ένα κοντινό σπίτι, όπου και τον άφησε. Το αγόρι είπε στον ιδιοκτήτη του σπιτιού πως ο πατέρας του ήταν άρρωστος και ότι η μητέρα και ο “θείος” του ήταν νεκροί. Αργότερα, θα υποστηρίξει πως είχε περπατήσει μονάχος ως το σπίτι, παρόλο που ήταν ξυπόλυτος και τα πόδια του δεν ήταν βρώμικα. Ο σύζυγος της Locci, Stefano Mele θα συλληφθεί και, καθώς η αστυνομία θα βρει υπολείμματα πυρίτοδος στα χέρια του, αρχικά θα παραδεχθεί πως ήταν παρών στη δολοφονία της συζύγου του και του εραστή της και στη συνέχεια θα ομολογήσει τη δολοφονία τους. Θα καταδικαστεί σε φυλάκιση δεκατεσσάρων χρόνων και έξι χρόνια αργότερα, θα αποφυλακιστεί.
Πράγματι, η αστυνομία ανακαλύπτει πως και στη δολοφονία του 1968 χρησιμοποιήθηκαν οι ίδιες σφαίρες Winchester και η ίδια Beretta, η οποία εξαιτίας του ελαττωματικού επικρουστήρα άφηνε ένα χαρακτηριστικό σημάδι στους κάλυκες. Αυτό σήμαινε πως ο Stefano Mele δεν θα μπορούσε να είναι υπεύθυνος για τις διπλές δολοφονίες του 1981, μιας και βρισκόταν στη φυλακή.
Το στοιχείο αυτό οδήγησε την αστυνομία στη σύλληψη της θεωρίας, σύμφωνα με την οποία μέλη της σαρδηνιακής κοινότητας της Φλωρεντίας (στην οποία ανήκαν ο Mele και η σύζυγός του) δολοφόνησαν τη Locci και τον Lo Bianco και στη συνέχεια, ένας από τους άντρες που ήταν παρόντες στη σκηνή του εγκλήματος, κράτησε το όπλο και συνέχισε τις δολοφονίες. Η θεωρία θα ενδυναμωθεί από μία φράση του Mele, την οποία κατέγραψε ο δημοσιογράφος Mario Spezi σε μία συνέντευξη: «Πρέπει να βρουν το πιστόλι. Ειδάλλως θα υπάρξουν κι άλλες δολοφονίες. Θα συνεχίσουν να σκοτώνουν… Θα συνεχίσουν».
Και οι δολοφονίες συνεχίστηκαν. Στις 9 Σεπτεμβρίου 1983 ο δράστης θα πυροβολήσει τους Γερμανούς τουρίστες Wilhelm Friedrich Horst Meyer και Jens Uwe Rüsch μέσα από το παράθυρο του βαν στο οποίο εκείνοι επέβαιναν. Είναι πιθανό ο δράστης να θεώρησε πως ο μικροκαμωμένος και με μακριά μαλλιά Rüsch ήταν γυναίκα και, στη συνέχεια, συνειδητοποιώντας το λάθος του, έσκισε οργισμένος ένα ομοφυλοφιλικό πορνοπεριοδικό, το οποίο οι δύο άντρες είχαν στην κατοχή τους, προτού φύγει. Στις 29 Ιουλίου 1984 δολοφονούνται ο Claudio Stefanacci και η Pia Gilda Rontini. Αυτή τη φορά ο δράστης δεν θα αφαιρέσει μονάχα τα γεννητικά όργανα της Rontini, αλλά και τον αριστερό μαστό της. Ταυτόχρονα, θα κάνει και ένα λάθος: θα αφήσει ένα αποτύπωμα χεριού στην οροφή του αυτοκινήτου και σημάδια από τα γόνατά του στο πλάι, δύο στοιχεία που θα οδηγήσουν τους ερευνητές στο συμπέρασμα πως ο δράστης είναι δεξιόχειρας κι έχει ύψος 1,80.
Στις 9 Σεπτεμβρίου 1985 θα ανακαλυφθούν τα δύο τελευταία θύματα του Τέρατος της Φλωρεντίας, ένα ζευγάρι τουριστών από τη Γαλλία, οι οποίοι έκαναν κάμπινγκ κοντά στο San Casciano. Ο δράστης φέρεται πως έσυρε το μαχαίρι του πάνω στη σκηνή κι έπειτα περίμενε το ζευγάρι να βγει από αυτή, προκειμένου να ερευνήσει τι συνέβη. Η Nadine Mauriot δέχτηκε την πρώτη σφαίρα στο πρόσωπο και πέθανε ακαριαία. Ο σύντροφός της, ωστόσο, ο Jean Michel Kraveichvilli πρόλαβε να διαφύγει στο δάσος. Το Τέρας τον πρόλαβε και του έκοψε τον λαιμό, σχεδόν αποκόπτοντας το κεφάλι από το υπόλοιπο σώμα του. Στη συνέχεια, επέστρεψε στη σκηνή και, αφού μαχαίρωσε τη Mauriot, αφαίρεσε τα γεννητικά της όργανα και τον αριστερό μαστό. Την επόμενη ημέρα, η εισαγγελέας Silvia Della Monica θα λάβει ένα γράμμα, μέσα στο οποίο περιέχεται τυλιγμένη σε χαρτί κουζίνας η θηλή της Mauriot. Η εισαγγελέας παραιτήθηκε της υπόθεσης και σύντομα επέλεξε να εγκαταλείψει τη δικηγορία, τραυματισμένη ψυχικά από την εμπειρία. Αυτή ήταν και η τελευταία φορά που το Tέρας της Φλωρεντίας εμφανίστηκε.
Η ιταλική αστυνομία ανέκρινε περισσότερους από 100.000 ανθρώπους σχετικά με την υπόθεση. Ο Salvatore Vinci, εραστής του πρώτου θύματος, Barbara Locci είχε κατονομαστεί από τον Stefano Mele ως ο δράστης της διπλής δολοφονίας. Παρόλο που αυτό είναι πιθανό, βρισκόταν στη φυλακή όταν το ζευγάρι των Γάλλων δολοφονήθηκε. Ο αδερφός του Salvatore, Francesco Vinci συνελήφθη ως ύποπτος το 1983, αλλά αφέθηκε ελεύθερος έπειτα από τη δολοφονία των δύο Γερμανών τουριστών. Το ίδιο συνέβη και με τον Antonio, γιο του Salvatore.
Σε αδιέξοδο οδηγήθηκαν οι έρευνες όταν η αστυνομία έστρεψε την προσοχή της στον Pietro Pacciani, έναν αναλφάβητο εξηντάχρονο αγρότη με βίαιο παρελθόν, ο οποίος είχε καταδικαστεί το 1951 για τη δολοφονία του εραστή της αρραβωνιαστικιάς του και για τον βιασμό της κοπέλας, δίπλα στο πτώμα του άντρα, το οποίο στη συνέχεια ο Pacciani βίασε μετά θάνατον. Ο Pacciani, βέβαια, δεν θα μπορούσε να είναι το Τέρας, καθώς το ύψος του ήταν μονάχα 1,60, ενώ δεν θα μπορούσε σε καμία περίπτωση να φτάσει και να σκοτώσει τον πρωταθλητή στα 100 μέτρα Kraveichvilli, καθώς τον καιρό της δολοφονίας ήταν 58 χρόνων, είχε μόλις υποστεί καρδιακή προσβολή, ήταν παχύσαρκος και η φυσική του κατάσταση ήταν κάκιστη. Παρόλο που στο σπίτι του βρέθηκε μία σφαίρα Winchester και ένα περίστροφο Beretta, όμοιο με αυτό που χρησιμοποιούσε ο δράστης, ο Pacciani αθωώθηκε από το εφετείο, έπειτα από την αρχική του καταδίκη και πέθανε προτού οριστεί νέα δίκη. Ο Mario Spezi, αναφερόμενος στα στοιχεία που βρέθηκαν στο σπίτι του Pacciani, είπε ότι σύμφωνα με έναν αστυνομικό, φυτεύτηκαν εκεί, ώστε να ενοχοποιηθεί ο εξηντάχρονος άντρας. Άλλοι δύο φίλοι του Pacciani οι οποίοι συνελήφθησαν, ο Mario Vanni και ο Giancarlo Lotti, καταδικάστηκαν, ωστόσο αποφυλακίστηκαν χρόνια αργότερα και σήμερα η εμπλοκή τους στην υπόθεση θεωρείται μη πιθανή.
Το 1989, το Behavioral Science Unit (BSU) του FBI δημιούργησε το προφίλ του Τέρατος της Φλωρεντίας. Σύμφωνα με αυτό, ο δράστης είναι ένας μοναχικός και ανίκανος σεξουαλικά άντρας, ηλικίας 40-45 χρόνων (το 1985, τη χρονιά της τελευταίας δολοφονίας). Είναι δεξιόχειρας, μέτριας ευφυΐας, κατά πάσα πιθανότητα εργάτης με το δικό του αυτοκίνητο και ζούσε μόνος ή με έναν ηλικιωμένο συγγενή σε μία εργατική περιοχή την εποχή των δολοφονιών. Πιθανότατα έχει ποινικό μητρώο, αλλά δεν είναι ούτε βιαστής, ούτε συστηματικά βίαιος. Έχει μικρή σεξουαλική εμπειρία με γυναίκας της ηλικίας του και τρέφει παθολογικό μίσος για το γυναικείο φύλο. Στοχοποιεί συγκεκριμένα μέρη, όχι θύματα και πιθανότατα ζούσε κοντά στο μέρος όπου έκανε την πρώτη δολοφονία. Προτιμάει να χειρίζεται το μαχαίρι, παρά το πιστόλι, ενώ το γεγονός πως αιφνιδίαζε το ζευγάρι πάνω στη σεξουαλική πράξη υποδηλώνει ότι δεν αισθανόταν σίγουρος για την ικανότητά του να ελέγξει τους δύο ανθρώπους. Σκότωνε πρώτα τον άντρα, τον οποίο θεωρούσε τον μεγαλύτερο κίνδυνο, ενώ πυροβολούσε πολλές φορές, με σκοπό να βεβαιωθεί ότι είχε σκοτώσει τα θύματά του, προτού προχωρήσει στον ακρωτηριασμό. Με το τελετουργικό αυτό, ο δράστης ένιωθε πως είχε εξουσία πάνω στα θύματά του και για αυτό το θεωρούσε σημαντικό. Έτσι, χρησιμοποιούσε το ίδιο όπλο, σφαίρες από το ίδιο κουτί και το ίδιο μαχαίρι σε κάθε δολοφονία. Πιθανότατα κατανάλωσε τα γεννητικά όργανα που είχε αφαιρέσει, προκειμένου να ολοκληρώσει το τελετουργικό. Το γεγονός ότι έστελνε γράμματα στην αστυνομία φανερώνει την ανάγκη του για προσοχή.
Η υπόθεση παραμένει ανοιχτή μέχρι και σήμερα. Μέχρι τον θάνατό του, το 2016, ο Mario Spezi πίστευε πως ο δολοφόνος, ή οι δολοφόνοι, παραμένουν ασύλληπτοι. Κάπου, σε κάποιο μέρος στην Τοσκάνη, βρίσκεται ένα κιβώτιο. Μέσα σε αυτό φυλάγονται μία Beretta, ένα κουτί με σφαίρες Winchester και ένα μαχαίρι. Μέχρι να βρεθούν, το μυστικό του Τέρατος θα παραμείνει καλά φυλαγμένο.
* Διαβάστε ακόμα
