Δημήτρης Καβατζικλής
Ο Ζεγιάντ Κ. από την Αίγυπτο βρήκε μια γατούλα κάτω από τις σκάλες τις πολυκατοικίας του. Πρόσεξε ότι μερικές βδομάδες αργότερα τα μάτια της δεν είχαν ανοίξει. Και τότε κατάλαβε ότι η γατούλα είχε γεννηθεί χωρίς μάτια.
Αυτή είναι η Βότσι!
Άρχισε να την ταΐζει και να της αφήνει πάντα φαγητό για να μην πεινάει. Δεν μπορούσε όμως να την πάρει στο σπίτι επειδή συγκατοικούσε με άλλα 5 άτομα.
Τα μάτια της δεν άνοιγαν παρόλο που μεγάλωνε. Ο Ζεγιάντ νόμισε ότι ήταν μόλυνση, “άνοιξα να δω τα μάτια και της και είδα ότι λείπουν, τότε κατάλαβα ότι είναι τυφλή”, λέει.
Συνέχισε να της δίνει φαγητό και πολλές φορές έμενε μαζί της μέχρι να το τελειώσει. Όταν κάποια στιγμή έπρεπε να λείψει για μερικές μέρες μαζί με την οικογένειά του, άρχισε να ανησυχεί.
“Επέστρεψα στο σπίτι και την βρήκα στην πόρτα της εισόδου, ήταν πετσί και κόκαλο και πολύ πιο βρώμικη απ’ό,τι συνήθως. Μόλις την είδαν έτσι οι γονείς μου πείστηκαν επιτέλους και αυτοί, μιας και τόσο καιρό τους έλεγα ότι μια τυφλή γάτα δεν θα μπορέσει να επιβιώσει μόνη της, γι αυτό και πρέπει να την πάρουμε στο σπίτι.”
Ξεκίνησε να την ταΐζει με το χέρι επειδή δεν μπορούσε να φάει μόνη της και κάθε τόσο την πήγαινε στην άμμο της.
Όσο δυνάμωνε άρχισε να εξερευνεί το χώρο με την όσφρηση και τις άλλες αισθήσεις της.
“Έμαθε πολύ γρήγορα να προσανατολίζεται στον χώρο. Όταν την έφερα περπατούσε με το ζόρι. Όσο περισσότερο δυναμώνει τόσο πιο πολύ εξερευνεί και έχει ήδη ανακαλύψει τα αγαπημένα της μέρη μέσα στο σπίτι”, λέει ο Ζεγιάντ.
Της έκανε μπάνιο και αυτή άρχισε να τρίβεται στο χέρι του.
Παρόλο που έγινε καλά, δεν ανταποκρίνονταν όταν την φώναζε. “Έμοιαζε να μην ενδιαφέρεται για κανένα θόρυβο, ενώ η άλλη γάτα μου εξαφανίζεται αμέσως μόλις βάλω την σκούπα ή το μπλέντερ. Άρχισα να χτυπάω τα δάχτυλά μου με δύναμη δίπλα στ’αυτιά της και δεν αντιδρούσε καθόλου. Τότε κατάλαβα ότι η Βότσι είναι και κωφή.”
Η ίδια δεν ξέρει ότι είναι διαφορετική. Από τότε που γεννήθηκε, χωρίς ακοή και όραση, έχουν οξυνθεί οι άλλες αισθήσεις της.
Έχει βρει το δικό της τρόπο για να τριγυρνάει στο σπίτι. Είναι πολύ παιχνιδιάρα και της αρέσει να κυνηγάει την ουρά της. Μόλις καταλαβαίνει ότι κάποιος είναι κοντά τον πλησιάζει για να την χαϊδέψει.
Μπορεί να μην ξέρει πως είναι να βλέπεις και να ακούς, αλλά ένα πράγμα ξέρει στα σίγουρα: ότι είναι μια και μοναδική και κανείς δεν μπορεί να της πει το αντίθετο.
“Ηταν η καλύτερη απόφαση της ζωής μου” λέει ο Ζεγιάντ, “τώρα ζει και αυτή όπως οι άλλες γάτες.”
ΜΠΡΆΒΟ στον Ζεγιάντ… ΑΝΘΡΩΠΟΣ!!!
Ψυχούλα μου όμορφη μωρέ!
Τι υπέροχα πλάσματα που είναι τα ζωάκια. Να ‘ναι όλα τους καλά. Πολλά μπράβο, φυσικά, στο παλικάρι. Πολύ καλός, υπέροχη κίνηση.
❤❤
Συγκινήθηκα πολύ. Μπράβο στον Ζεγιάντ. Έχω τέσσερα γατούλια. Δύο αρσενικά και δύο θηλυκά. Όλα τα βρήκα στο δρόμο όταν ήταν μωρά, ορφανά, χωρίς την μαμά τους. Τα δύο μικρότερα, το ένα αρσενικό, είναι μονόφθαλμο και το άλλο, θηλυκό, είναι τυφλό. Μωρά καθώς τα βρήκα, μεγάλωσαν στην αγκαλιά του γάτου. Εκείνος τα αγάπησε από την πρώτη στιγμή και τα πήρε υπό την προστασία του. Ακόμη και τώρα που μεγάλωσαν, συχνότατα κοιμούνται στην αγκαλιά του γάτου και όλοι μαζί στο κρεβάτι μου, μαζί μου. Είναι μία μοναδική, γλυκιά και αγαπησιάρικη αίσθηση! Είναι όλα τους ευτυχισμένα και κάθε στιγμή μου δίνουν την απέραντη… Διαβάστε περισσότερα »
Όταν μαζεύεις ένα ζώο από τον δρόμο στην αρχή πιστεύεις πως έσωσες μια ζωή, πολύ σύντομα όμως καταλαβαίνεις πως ισχύει το αντίθετο. Το ζώο σου αποδίδει στο πολλαπλάσιο ό,τι του προσφέρεις και σου δίνει τα πιο ωραία μαθήματα ζωής.
να φανταστείτε μόνο ότι δεν μπορώ να έχω γάτα (έχω αλλεργία) και συμπαθώ πιό πολύ τα σκυλιά από τις γάτες αλλά δάκρυσα μόλις είδα το γατί…
Μπορεί και από την αλλεργία;)
Να πας και να κάνεις θεραπεία φίλε!