Άρης Δημοκίδης
Κάποιοι πιστεύουν πως τα τελευταία χρόνια το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης έχει γίνει πιο συντηρητικό και δεν ήμουν ποτέ ανάμεσα σ’ αυτούς. Αντιθέτως, σε μια συντηρητική -ξανά- πόλη όπως η Θεσσαλονίκη, έκανε ένα σωρό επίφοβα πράγματα που θα μπορούσαν να προκαλέσουν αντιδράσεις, και προκάλεσαν, σε μικρό βαθμό ευτυχώς.
Ας πούμε, μόνο στον τομέα των LGBT θεμάτων, και μόνο στα τελευταία 2-3 χρόνια, υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση του Ορέστη Ανδρεαδάκη, έκανε το μεγάλο αφιέρωμα στον Ελληνικό Queer Κινηματογράφο, έκανε επίσημα queer parties, δέχτηκε να δίνεται το ανεξάρτητο βραβείο Mermaid Award (και από φέτος το ενσωμάτωσε κανονικά, δεν είναι πια ανεξάρτητο αλλά επίσημο του Φεστιβάλ), και έφερε στην Ελλάδα για πρώτη φορά, και μάλιστα ως το Υπέρτατο Τιμώμενο Πρόσωπο, τον άνθρωπο που χτες το βράδυ ανέβηκε στη σκηνή του Ολύμπιον και εκτόξευσε τα απολαυστικά αίσχη του προς όλες τις κατευθύνσεις.
Ο John Waters δεν είναι στην πόλη απλά ως επίσημος καλεσμένος του Φεστιβάλ για το θεαθήναι ή για βόλτες. Κάτι κάνει νυχθημερόν. Παρουσιάζει δέκα αγαπημένες του ταινίες άλλων, θα πάρει το Χρυσό Αλέξανδρο μετά την προβολή του Pink Flamingos, θα κάνει ένα masterclass σε νέους σκηνοθέτες, έκανε το πρωί ένα εργαστήρι ανοιχτό σε όλους – και φυσικά, η μεγάλη στιγμή της επίσκεψής του, το σόου του This Filthy World σ’ ένα κατάμεστο Ολύμπιον χτες βράδυ.
Μας απαγόρευσαν να βιντεοσκοπήσουμε και να τραβήξουμε φωτογραφίες, τονίζοντας πως όποιος το κάνει θα συνοδευτεί αμέσως εκτός της αίθουσας. Ήταν καλό για να μη χάνει τον ειρμό του ο ίδιος, αλλά τελικά ήταν καλύτερο και για μας. (Η Μαντόνα που κάνει τώρα μια premium περιοδεία σε μεγάλα θέατρα σε βάζει να κλειδώσεις το κινητό σου σε μια μεταλλική θήκη η οποία ξεκλειδώνεται απ’ το προσωπικό βγαίνοντας, μετά τη συναυλία.) Χωρίς να έχουμε την έγνοια του να βγάλουμε την τέλεια φωτογραφία, να κάνουμε live, να τραβήξουμε βιντεάκια, να τα στείλουμε εκείνη τη στιγμή σε φίλους – κι όλα τα άλλα που τρώνε μεγάλο κομμάτι συναυλιών και σόου, αφεθήκαμε για μια φορά να ζήσουμε στη στιγμή.
Ο κόσμος γελούσε σχεδόν σε κάθε αστείο, ακόμα και στα πιο δυσνόητα για το ελληνικό κοινό ή στο μη συνηθισμένο με την γκέι αργκό. Κάνει αυτό το σόου, με αυτό το όνομα, εδώ και χρόνια, όμως ήταν προφανές πως το είχε επικαιροποιήσει. Θέματα που καλύφθηκαν: ο Τραμπ (το μόνο άτομο για το οποίο είπε κακίες και τις εννοούσε, σ’ ένα κατά τα άλλα πολύ βρόμικο αλλά πάντα καλόκαρδο σόου), η πολιτική ορθότητα, τα ναρκωτικά, η απομάκρυνση ανηλίκων απ’ το Joker στις ελληνικές αίθουσες -είχε κάνει καλά την έρευνά του για την ελληνική πραγματικότητα, ανέφερε και το Λαϊκόν, το πορνοσινεμά της Θεσσαλονίκης, αλλά και την σατανική ηγουμένη Μαριάμ που «μεγαλούργησε» στα ’50s στη Μονή Κερατέας… – το ποιους θα ήθελε να έχει ως σαπόρτ πριν το σόου του, το σκατολογικό χιούμορ.
Επίσης μίλησε για τον Τζάστιν Μπίμπερ («μου άρεσε πιο πολύ όταν ήταν συνέχεια γυμνός και έκανε παρέα με τριτοκλασάτους ράπερ, τώρα τον έχει απαγάγει η θρησκεία»), το πόσο καλός θα ήταν ως Πρόεδρος των ΗΠΑ (με πρώτη κυρία τη RuPaul), την κατασκήνωση που διοργανώνει και οι φανς του ντύνονται ως χαρακτήρες ταινιών – και πώς μια φαν του ήθελε να φάει κόπρανα σκύλου μπροστά του, και το έκανε. Επίσης, είχε μαζί του μια Σερενάτα, μια Derby και μια λευκή Crunch, όλες αγορασμένες από ελληνικά μαγαζιά, και συνδέοντάς τες κι αυτές με τον σκατολογικό χαρακτήρα της βραδιάς τις πέταξε στο κοινό.
Φυσικά αφηγήθηκε και την ιστορία πίσω απ’ τις ταινίες του, τις οποίες έπιασε με χρονολογική σειρά, μίλησε για τους ηθοποιούς και φίλους του με έμφαση φυσικά στην Divine, μίλησε για τα βιβλία του, έδωσε συμβουλές για το πώς να γίνουμε χειρότεροι, και στο τέλος απάντησε σε ερωτήσεις του κοινού – απ’ το ποια είναι τα αγαπημένα του βιβλία μέχρι το πώς αποφάσισε να κάνει stand up comedy.
Η πιο ζουμερή απ’ αυτές έγινε απ’ τον Μανώλη Βαμβούνη που υπήρξε μπροστάρης στις δίκαιες αντιδράσεις για το κάστινγκ του Μάρκου Σεφερλή στο ρόλο που έγινε γνωστός απ’ την Divine, στο μιούζικαλ Hairspray που παίζεται τώρα στην Αθήνα. Πριν λίγο καιρό, ο Waters είχε πει πως αυτόν τον ρόλο αν δεν τον παίζουν LGBT άτομα τον παίζουν τουλάχιστον αυτοί που «νιώθουν» την κοινότητα, και σε καμία περίπτωση ομοφοβικοί. Χτες τόνισε γύρω στις 20 φορές ότι δεν έχει δει την παράσταση και δεν μπορεί να έχει άποψη και προσπάθησε να μάθει πώς έπαιζε το ρόλο ο Σεφερλής κι έκανε ομοφοβικά αστεία. «Αν η κοινότητα δεν είναι ικανοποιημένη, στηρίζω τις αντιδράσεις της», είπε στο περίπου, τελικά.
Αφού μας αποχαιρέτησε και χειροκροτήθηκε, επανήλθε, όχι για ανκόρ αλλά για να ολοκληρώσει ένα αστείο που δεν του είχε βγει νωρίτερα. Όταν έλεγε ποιους θα ήθελε να έχει για σαπόρτ (μεταξύ των άλλων το ελληνικό boyband Boys and Noise, γυμνούς να κάνουν ελικοπτεράκια με τα πέη τους) είχε προσπαθήσει να πει ένα ακόμη ελληνικό όνομα αλλά το μπέρδεψε. Είχε ζητήσει βοήθεια και προσπάθησε να περιγράψει τη γυναίκα αυτήν λέγοντας πως είχε προκαλέσει σκάνδαλο, και την έλεγε με διάφορα λάθος ονόματα, μέχρι που παραιτήθηκε και πήγε στο επόμενο αστείο.
Ήθελε όμως να λύσει το θέμα, και λίγο πριν εξαφανιστεί απ’ τη σκηνή και πάει για ποτό στο Eden, επέμεινε: «Πρέπει να καταλάβετε ποιαν εννοώ! Είχε προκαλέσει σκάνδαλο με έναν δικαστικό.» «Τζένη Χειλουδάκη!» του φώναξαν απ’ το κοινό. «Μπράβο, Τζένη Χειλουδάκη», είπε. «Μου είπαν ότι έχει αποσυρθεί απ’ τα σόου, αλλά πολύ θα ήθελα να επανέλθει για να ανέβαινε στη σκηνή μαζί μου!»
*ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Ο νέος ρόλος του Σεφερλή στο θέατρο είναι το πιο λάθος, ντροπιαστικό κάστινγκ της χρονιάς
