Μικροπράγματα
Από το Facebook του Ηλία Τουμασάτου
Γράφει:
«Σήμερα έκανα το τελευταίο δίωρο Κοινωνιολογίας… δύο μαθήτριές μου με άντεξαν ως το τέλος (ευχαριστώ Γεωργία και Μαριάνθη!)… Σαν να πέφτει αυλαία σε ένα άδειο θέατρο. Το βιβλίο βγήκε από την τσάντα, μπήκε στο ράφι της βιβλιοθήκης…
Έχω πει και γράψει πολλές φορές γι’ αυτό, απλώς είναι αυτή η αμήχανη στιγμή που νιώθεις μια τεράστια πικρία, γιατί όλα τα χρόνια έχεις δουλέψει, έχεις φτιάξει και ξαναφτιάξει υλικό (τα μαθήματά μας άλλαζαν συνεχώς, μέχρι που… εξαφανίστηκαν όλα), έχεις αγωνιστεί να κρατήσεις το ενδιαφέρον των παιδιών, εκεί συνήθως στις τελευταίες ώρες που μπαίνουν τα μαθήματά σου (που είναι “δεύτερης κατηγορίας”) και ξαφνικά… κάποιοι αποφασίζουν ότι δεν χρειάζονται αυτά που διδάσκεις. Του χρόνου, δύο ώρες κοινωνικών επιστημών χωράνε σε ΟΛΟ το Λύκειο (στην Α΄ Λυκείου), και εμείς με την ειδικότητα κοινωνικών επιστημών, δεν χωράμε πουθενά.
Κι όχι μόνο δεν χωράμε, αλλά μετά θα πρέπει να γίνουμε και “κλέφτες”, καθώς θα ζητάμε (άκου θράσος) καμιά ώρα Ιστορίας ή Φιλοσοφίας, και όχι, τίποτα άλλο, θα υφιστάμεθα τις καταγγελίες επιστημονικών ενώσεων ότι το μάθημα της Ιστορίας ή της Φιλοσοφίας υποβαθμίζεται όταν το κάνουμε εμείς οι “δεύτεροι”.
Ή αλήτες θα γίνουμε λοιπόν (πλάνητες ανέστιοι και υπεράριθμοι, διά να μην παρεξηγηθώ), ή κλέφτες του χρόνου, εμείς των κοινωνικών επιστημών. Διότι, εν έτει 2021, δεν χωράμε στην ελληνική εκπαίδευση.
*ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
ΚΟΥΙΖ: Τι βαθμό θα έπαιρνες σήμερα στις Aρχές Οικονομικής Θεωρίας;
