Ευθύμης Κάλφας
Τον Ιούλιο του 2018 έγινε γνωστό πως κατέληξε από ανακοπή καρδιάς ο Μάνος Αντώναρος ο οποίος νοσηλευόταν στη μονάδα εντατικής θεραπείας του νοσοκομείου «Ευαγγελισμός». Ο δημοσιογράφος είχε μεταφερθεί στο νοσοκομείο, σε κρίσιμη κατάσταση, προσβεβλημένος από τo λεγόμενo βακτήριο της λεγεωνέλλας, το οποίο προκαλεί τη νόσο των λεγεωνάριων. Τον Αύγουστο του ’18 έγινε γνωστό πως απ’ το βακτήριο νόσησε και ο ηθοποιός Άκης Σακελλαρίου, ενώ το ΚΕΕΛΠΝΟ ανακοίνωσε πως τα κρούσματα έχουν αυξηθεί.
Τι ακριβώς όμως είναι αυτή η νόσος, πώς μεταδίδεται και ποια τα συμπτώματα της; Παρακάτω εξηγούμε αναλυτικά:
Η νόσος
Η νόσος των λεγεωναρίων πήρε το όνομά της από μία λοίμωξη του αναπνευστικού από την οποία προσβλήθηκε μεγάλος αριθμός βετεράνων της Λεγεώνας της Αμερικής, σε ένα συνέδριο στην Φιλαδέλφεια των Η.Π.Α. το 1976. Μιλάμε για μια οξεία βακτηριακή λοίμωξη του κατώτερου αναπνευστικού. Το βακτήριο της λεγεωνέλλας που προκαλεί την νόσο ανήκει στην οικογένεια Legionella Spp, υπάρχουν περίπου 42 είδη λεγεωνέλλας το πιο συνηθισμένο όμως είδος που έχει συνδεθεί με τη νόσο είναι η Legionella Pneumophila.
Πώς μεταδίδεται;
Οι περισσότεροι άνθρωποι κολλούν τη νόσο από την εισπνοή των βακτηρίων. Η μετάδοση επιτυγχάνεται όταν το άτομο εισπνεύσει σταγονίδια μολυσμένου νερού με λεγεωνέλλα. Έτσι η λειτουργία μιας βρύσης, ενός ντους, σταγονίδια από κλιματισμό, ο καθαρισμός μίας τουαλέτας, ακόμα και οι φυσαλίδες που αναδύονται από μία δεξαμενή spa, είναι δυνατόν να προκαλέσουν μόλυνση. Η λεγεωνέλλα καταστρέφεται σε θερμοκρασίες μεγαλύτερες των 70 βαθμών Κελσίου ενώ σε θερμοκρασίες 0 έως 19 βαθμών βρίσκεται σε αδράνεια. Το βακτήριο πολλαπλασιάζεται σε θερμοκρασίες 20 έως 45 βαθμών!
Η ανάπτυξη του βακτηρίου της Λεγεωνέλλας ευνοείται σε ξενοδοχεία τα οποία παραμένουν κλειστά κατά τη χειμερινή περίοδο. Η στασιμότητα του νερού στις σωληνώσεις (πέραν της μίας εβδομάδας) και τα άλατα στις βρύσες και τα ντούς, σε συνδυασμό με τις υψηλές θερμοκρασίες της χώρας μας, δημιουργούν τις πλέον ευνοϊκές συνθήκες για τον πολλαπλασιαμό της Λεγεωνέλλας και τη δημιουργία αποικιών μέσα στα συστήματα κρύου ή ζεστού νερού.
Συμπτώματα
Η νόσος των Λεγεωνάριων αναπτύσσεται συνήθως 2 έως 10 ημέρες μετά την έκθεση του ατόμου στο βακτήριο της λεγεωνέλλας. Τις περισσότερες φορές ξεκινάει με πονοκέφαλο, μυϊκό πόνο, ρίγος και πυρετό που μπορεί να φτάσει τους 40° C. Έως τη δεύτερη ή την τρίτη μέρα, ο ασθενής θα αναπτύξει και άλλα συμπτώματα όπως βήχας (μερικές φορές με αίμα), δύσπνοια, πόνο στο στήθος, συμπτώματα στο γαστρεντερικό σύστημα, όπως ναυτία, έμετο και διάρροια. Αν και η νόσος των λεγεωνάριων προσβάλλει κυρίως τους πνεύμονες, μπορεί να προκαλέσει περιστασιακά μολύνσεις σε πληγές και σε άλλα μέρη του σώματος, συμπεριλαμβανομένης της καρδιάς.
Θεραπεία
Η θεραπεία βασίζεται στην έγκαιρη χορήγηση των αντιβιοτικών που είναι αποτελεσματικά κατά της λεγιονέλλας, τα οποία πρέπει να χορηγούνται μόλις υπάρξει υποψία για νόσο των Λεγεωναρίων χωρίς να αναμένονται τα αποτελέσματα του εργαστηρίου. Η αντιμετώπιση μπορεί επίσης να περιλάβει ενυδάτωση, χορήγηση ηλεκτρολυτών, οξυγόνου, θεραπεία μιας ενδεχόμενης αναπνευστικής ανεπάρκειας με μηχανική αναπνοή (διασωλήνωση και τοποθέτηση του ασθενούς στον αναπνευστήρα), αγωγή για σηψαιμικό σοκ ή για οξεία νεφρική ανεπάρκεια.
Πληροφορίες από: www.mayoclinic.org
www.iatropedia.gr
