Άρης Δημοκίδης
Δεν ξέρω πόσο περισσότερο θα προσπαθούσε να ελέγξει ο Αλέξης Τσίπρας τη δικαστική εξουσία, τα ΜΜΕ και τα λοιπά, όμως υπόσχεται ότι αν ξαναβγει θα το κάνει. Κάνοντας «αυτοκριτική» για την ήττα, τόνισε πως το θέμα είναι:
«πώς θα καταφέρει, τη δεύτερη φορά η Αριστερά, κερδίζοντας τις εκλογές, να αναλάβουμε την ευθύνη και τον έλεγχο όχι μόνο των κυβερνητικών θέσεων ή των υπουργείων αλλά και των κρίσιμων αρμών της εξουσίας».
Κάποιοι θεωρούν πως αυτές οι απόψεις του είναι «χουντικές» και πως ήταν ήδη προφανείς:
Υπάρχει η κακή εκδοχή, που είναι -φαινομενικά τουλάχιστον- και η προφανέστερη.
Όπως έχουν πει η κα Μπαζιάνα και ο Παύλος Πολάκης (και λέγεται πως προσπάθησε να κάνει ο επονομαζόμενος Ρασπούτιν, κ. Παπαγγελόπουλος) ο ΣΥΡΙΖΑ είχε και έχει σκοπό να ελέγξει προς όφελός του όλους τους κλάδους της εξουσίας και πιθανότατα όλες τις εξουσίες.
Τώρα ο κ. Τσίπρας παραδέχεται πως δεν τα κατάφερε αλλά υπόσχεται τη δεύτερη φορά να το κάνει. Ηγέτες που ελέγχουν όλους τους κρίσιμους αρμούς της εξουσίας -απ’ τα ΜΜΕ και τον στρατό μέχρι τις τράπεζες και τη δικαιοσύνη- δεν νομίζω πως θεωρούνται ακριβώς *δημοκρατικοί* ηγέτες, αλλά μην ξεχνάμε πως ο κ. Τσίπρας δεν είχε -ούτε τώρα μοιάζει να έχει- ως ινδάλματα δημοκρατικούς ηγέτες αλλά «επαναστάτες» που δημιουργούσαν κομμουνιστικές δικτατορίες.
Υπάρχει η καλή εκδοχή, για τους καλοπροαίρετους.
Κάποιος εξαιρετικά καλοπροαίρετος ίσως δεχτεί πως αυτό που εννοούσε ο κ. Τσίπρας ήταν πως η «δεύτερη φορά Αριστερά» θα ελέγξει όλους τους αρμούς της εξουσίας, όχι όμως για να τους χρησιμοποιήσει προς όφελός της αλλά για να τους κάνει πιο ακηδεμόνευτους.
Ο έλεγχος δηλαδή θα γίνει για λόγους αξιοκρατίας: Θα πατάξει τη διαφθορά και θα απομακρύνει διάφορα κομματικά στελέχη άλλων, για να βάλει άξιους ακομμάτιστους ανθρώπους. αντικειμενικότητας.
Υπάρχει και η λαϊκίστικη εκδοχή, για τους φανς.
Μοιάζει η πιο ρεαλιστική. Ο Τσίπρας μπορεί να μην ξέρει καν τι εννοεί μιλώντας για «αρμούς», απλώς ήθελε να δώσει την ελπίδα πως αν ξανακερδίσει τις εκλογές θα κάνει κάτι διαφορετικό και τότε όλα θα πάνε τέλεια.
Ίσως ο σκοπός ήταν τα μέλη και οι πρώην ψηφοφόροι του κόμματος να πουν «α, αυτό είχε πάει στραβά την πρώτη φορά, ότι δεν είχαμε βάλει δικούς μας σε *κάθε* θέση της εξουσίας» και να ανυπομονούν να το πετύχουν την επόμενη τετραετία.
Αυτό που χρειάζεται στ’ αλήθεια
Σε κάθε περίπτωση η δήλωση είναι το λιγότερο περίεργη (αν την είχε κάνει πχ. ο Γεωργιάδης νομίζω πως θα είχε βουίξει ο κόσμος – και δικαίως) τόσο που δεν ξέρω ποιος θα είχε όρεξη για μια «δεύτερη φορά Αριστερά». Το αν οι άλλοι έκαναν χειρότερα, δεν είναι δικαιολογία.
Αυτό που χρειάζεται είναι να καταργηθεί ο έλεγχος των μη κυβερνητικών εξουσιών απ’ τις κυβερνήσεις, όχι το να παίρνει το ένα κόμμα τον έλεγχο απ’ το άλλο και τανάπαλιν…
