Άρης Δημοκίδης
Αναγνώστης μου έστειλε κάτι, και με ένα περίεργο μείγμα νοσταλγίας και τρόμου διαπίστωσα πως το σημείο που αναφέρει (έξω απ’ το 7ο Λυκειο-8ο Γυμνάσιο Καλαμαριάς) είναι το Λύκειο που πήγαινα… Πράγμα που σημαίνει πως ξέρω την περιοχή και επιβεβαιώνω όσα λέει ο Χ. Β.
Ακολουθούν όσα μου έγραψε:
Αγαπητέ κύριε Δημοκίδη,
Κατοικώ στην Καλαμαριά, στην οδό Παπακυρίτση, κοντά στην ΑΔΡΙΑΝΟΥΠΟΛΕΩΣ και σήμερα το απόγευμα (ώρα 18.05 περ.) βγήκα για να πάω λίγο παρακάτω, προς το 7ο Λυκειο-8ο Γυμνάσιο.
Στο πεζοδρόμιο ήταν παρκαρισμένο ένα αυτοκίνητο, του οποίου σας στέλνω φωτογραφίες, με τρόπο που δεν χωρούσε να περάσει ούτε άνθρωπος σε αμαξίδιο, ούτε μητέρα με μωρό στο καροτσάκι.
Αν ήθελαν να συνεχίσουν, θα έπρεπε να κατέβουν στο οδόστρωμα, στη στροφή με τα περισσότερα ατυχήματα στην περιοχή. Εκεί γίνονται ατυχήματα σχεδόν σε καθημερινή βάση, εξ ου και οι μπάρες εκατέρωθεν του δρόμου.
(Σημειώνω ότι λίγα μέτρα παραπάνω, συνέβη το τροχαίο που ακρωτηρίασε και κατέστησε ανάπηρο δια βίου έναν μαθητή του Λυκείου πριν από αρκετά χρόνια.)
Τηλεφώνησα λοιπόν στην αστυνομία και αφού περιέγραψα τη θέση, έδωσα αριθμό κυκλοφορίας του αυτοκινήτου και το ονοματεπώνυμό μου. Ρώτησα αν θα έρθει κάποιος. Η απάντηση που πήρα ήταν επί λέξη: «Θα ενημερώσω».
Μέχρι αυτή την ώρα (19.42) δεν έχει γίνει το παραμικρό και το αυτοκίνητο είναι στη θέση του.
Σας τα γράφω όλα αυτά βράζοντας από αγανάκτηση και οργή, τόσο για τον οδηγό όσο και για την Αστυνομία…
Χ. Β.
