σε ,

Τι γυρεύουν τα Παιδιά της Παλαιότητας στο Νιάρχος;

Λίγο πριν την πρώτη live παρουσίαση του πιο πρόσφατου δίσκου τους, ο Π.Ε. Δημητριάδης μάς λέει δυο λόγια

217030078 501973451032778 1890465867248616513 n

Έχω ξαναγράψει ότι ο πιο πρόσφατος δίσκος των παιδιών της Παλαιότητας είναι ό,τι καλύτερο έχουν κάνει ποτέ. Κυκλοφόρησε εν μέσω πανδημίας και το γκρουπ δεν είχε την ευκαιρία να τον παρουσιάσει λάιβ. Μέχρι τώρα, που τα Παιδιά θα βρεθούν στο Νιάρχος με ένα άλλο Παιδί (το Παιδί Τραύμα).

218215698 4151028721599846 4206562625890196035 n

Διαβάζω στο επίσημο σάιτ τους:

Τα Παιδιά της Παλαιότητας, ακροβατώντας πάντα (παράνομα κι ωραία) στη λεπτή γραμμή μεταξύ υποκουλτούρας και συγκινησιακής έξαρσης, παρουσιάζουν για πρώτη φορά ζωντανά τον τελευταίο τους δίσκο Ἐνθύμιον Νεανικῶν Συντροφιῶν, που κυκλοφόρησε εν μέσω… πανδημίας.

Στα χνάρια του προκατόχου του, Consortium in Amato, ο δίσκος εφορμάται από ένα βιβλίο, επισκεπτόμενος την ίδια στιγμή δεκάδες άλλα κειμήλια ενός εμφανούς (δημόσιου) ή κρυφού (ιδιωτικού) Πολιτισμού. Το κεντρικό διακείμενο εδώ είναι η συλλογή του Ευγένιου Αρανίτση Σε Ποιον Ανήκει η Κέρκυρα; και συγκεκριμένα τα δύο πρώτα «εκκινούμενα από το δοκίμιο και απολήγοντα σε ισάριθμες φαντασίες» κείμενα, το ομώνυμο και Τα Αρώματα του Πένθους, πάνω σε αποσπάσματα από τα οποία δομούνται οι έξι επιμέρους θεματικές ενότητες του δίσκου.

Η προγραμματισμένη για τις 22 Ιουλίου… αυστηρά παρουσίασις του Ἐνθυμίου Νεανικῶν Συντροφιῶν από 8μελές (ευέλικτο, όχι πλήρες) σχήμα-έκπληξη στο ΚΠΙΣΝ αποτελεί, αν μη τι άλλο, ένα απονενοημένο διάβημα, αλλά και τη μοναδική ίσως ευκαιρία να ψηλαφηθεί ολιστικά, μέσα και από τα λόγια του ίδιου του Κερκυραίου συγγραφέα (στα πρότυπα των οικείων εκδηλώσεων στον τόπο του… εγκλήματος που αιώνες μένει δίχως δίκη), «ἕνα ὁλάνθιστο ρῆγμα στήν περίφραξη τοῦ Ὑποκειμενικοῦ, ἕνα ἐλεύθερο ζύγισμα στό κατώφλι, τή συγκίνηση στήν καρδιά τῆς ἀμφιταλάντευσης».

Ζήτησα απ’ τον Π.Ε. Δημητριάδη να μου μιλήσει λίγο πριν ανέβει στη σκηνή.

Log In or Sign Up to View

See posts, photos and more on Facebook.

Μου είπε: 

Από το ξεκίνημα των ΠτΠ το καλοκαίρι του 2013 βρισκόμαστε διαχρονικά αντιμέτωποι με μία κατάσταση πενίας πολύ κοντινή με αυτή της πρώτης δεκαετίας των Κόρε. Ύδρο. (1993-2003), τηρουμένων των αναλογιών, με την έννοια ότι σήμερα υπάρχει μια συσσωρευμένη εμπειρία και τεχνογνωσία, τόσο ως προς την τραγουδοποιία όσο και ως προς την παραγωγή.

Αυτή η ολιγάρκεια ήταν μια συνθήκη που κάποτε με κινητοποιούσε, η ξαφνική επιστροφή της με τα ΠτΠ ήταν επίσης γοητευτική αρχικά, σήμερα όμως με λυγίζει, μας έχει κουράσει όλους. Βλέπω τις διαβαθμίσεις στην όρεξη, από τους πιο μικρούς και διψασμένους στους πιο μεγάλους και κορεσμένους. Η ζωή πλέον είναι δύσκολη και με τη βούλα. Η ανάγκη για βιοπορισμό έχει αλλάξει τις προτεραιότητες.

Screenshot 2 6Προσωπικά, έδωσα την τελευταία ρανίδα του ιδρώτα μου για το Ενθύμιον. Το ότι ξαναπαίζουμε μετά από τόσα χρόνια, και μάλιστα για πρώτη φορά έναν τόσο πυκνό δίσκο που φτιάχτηκε μέσα σε πέντε τετραγωνικά, είναι μια τεράστια πρόκληση. Έχω κάνει πολλά ριψοκίνδυνα πράγματα μέχρι σήμερα, κάτι τέτοιο δε θυμάμαι.

Το σημαντικό για μένα είναι πως έχω την ευκαιρία να κάνω το χρέος μου απέναντι σ’ αυτό το έργο, που θεωρώ πολύ σημαντικό, αλλά και σ’ αυτή τη μικρή κάστα ανθρώπων που το εκτίμησαν και έζησαν μέσα του. Θέλω να τους ευχαριστήσω, να τους ικανοποιήσω. Και να ικανοποιηθώ κι εγώ μέσα από τα μάτια τους, που θα είναι τα μόνα που θα βλέπω.  Δε θέλω να έρθουν αρνητές ή χλιαρής προσέγγισης, μόνο όσοι αγάπησαν το δίσκο με την καρδιά τους. Σ’ αυτούς μόνο απευθύνομαι.

Η εποχή είναι μεταφυσικά φορτισμένη, από τη μαύρη πλευρά. Δε μου αρέσει αυτό. Οι αντιδραστικές δυνάμεις έχουν το πρόσημο του σκότους και είναι πολύ ισχυρές. Για πρώτη φορά μετά από δεκαετίες δεν είμαι αισιόδοξος. Πάντα είχα μιαν αντίληψη για τον εαυτό μου ότι το χτύπημα της φλέβας μου αντανακλούσε το ρυθμό του κόσμου. Δε μ’ ενδιαφέρει πώς ακούγεται αυτό, ξέρω ότι το νιώθω βαθιά.

Το άγχος μου τώρα είναι να βγουν οι πρόβες, με ένα σχήμα διευρυμένο με μουσικούς εκτός του σκληρού πυρήνα του δίσκου, μέσα στο καμίνι της Αθήνας. Αν δεν τα καταφέρουμε, να ξέρετε, θα δηλώσω περικαρδίτιδα από το Pfizer και δε θα παίξουμε. Θα αποσυρθώ μετά. Θέλω να ισχυροποιήσω ακόμα περισσότερο τους δεσμούς μου με τη φύση. Εκεί μόνο ανήκω, καμία κοινωνική δομή δε με εκφράζει πλέον. Σας ευχαριστώ.

Log In or Sign Up to View

See posts, photos and more on Facebook.

Ακολουθήστε τα Μικροπράγματα στο Google News, για άρθρα και κουίζ που θα σας φτιάχνουν τη μερα.

Τα Μικροπράγματα στο inbox σου!