Δημήτρης Καβατζικλής
Η συγγραφέας Xiran Jay Zhao ανέβασε πρόσφατα ένα tweet με την αγγλική μετάφραση κάποιων στίχων του 12ου αιώνα στους οποίους «ο ποιητής Lu You της δυναστείας Song, ένας από τους μεγαλύτερους ποιητές της εποχής του στην Κίνα, διηγήθηκε μέσω ποιημάτων την μετατροπή του από ιδιοκτήτη γατιών σε υπηρέτη τους.»
Η ιστορία ξεκινά το 1138, γράφει η Zhao, όταν «ο Lu You παίρνει μια γάτα, επειδή οι αρουραίοι τρώνε τα βιβλία του. Τα πρώτα ποιήματα της σειράς ξεκινούν με επαίνους για το ζώο.
Ποίημα για την γάτα μου
Του Lu You (1183, ηλικία 58)
Πήρα μια γατούλα με αντάλλαγμα μια τσάντα αλάτι
για να προστατεύσω τα αμέτρητα βιβλία στο γραφείο μου
είναι κρίμα που η οικογένεια μου είναι φτωχή και ο μισθός μου χαμηλός
και δεν έχει χαλί να κοιμηθεί ούτε ψάρι να φάει
Η επίταξη άφησε το σπίτι άδειο
μόνο η γάτα μου κρατάει συντροφιά
είναι απαλή και ζεστή όταν την κρατάω στο κρεβάτι
τόσο ικανή που έδιωξε τα ποντίκια
τόσο γενναία όσο οι στρατιώτες που σκοτώνουν τους εχθρούς στο πεδίο της μάχης
δεν μπορώ να της δώσω ψάρι για να φάει, αλλά δεν την ενοχλεί
ούτε χάνει τον καιρό της κυνηγώντας πεταλούδες στα λουλούδια
Στη συνέχεια περιγράφει και τις άλλες γάτες που αγόρασε
Πήρα μια γάτα από διπλανό χωριό, που την ονόμασα «Χιονάτη»
του Του Lu You (1191, ηλικία 66)
Μοιάζει με τίγρη και μπορεί να σκαρφαλώσει στα δέντρα
φέρεται σαν άλογο αλλά δεν μπορεί να σύρει κάρο
αν και έδιωξε τα ποντίκια
δεν ζητάει να φάει ψάρι
κάθε τόσο μεθάει με μαγιοβότανο
κάθε βράδυ ζεσταίνει το χαλί
πρέπει να ήταν παιδί μου στην προηγούμενη ζωή
μετενσαρκώθηκε για να μου κρατάει συντροφιά στα γεράματα
Όσο περνάει ο καιρός, ο Lu συνεχίζει να ταΐζει τις γάτες του ψάρι και τις βλέπει να κοιμούνται χωρίς έγνοιες. Καθώς τα ποντίκια επιστρέφουν στο σπίτι, γράφει: «τα βιβλία μου καταστρέφονται και τα πουλιά με ξυπνούν πριν από την αυγή. Ήταν όλα μια απάτη για να μου πάρετε το φαγητό;»
Ποίημα για την ροζ- μύτη
Του Lu You (1193, ηλικία 68)
Κάθε βράδυ εξολοθρεύατε τα ποντίκια
φυλάγατε το σιτάρι με τόση αγριότητα
τώρα γιατί φέρεστε σαν να ζείτε σε παλάτι
τρώτε ψάρι κάθε μέρα και κοιμάστε στο κρεβάτι μου;
Ωστόσο, φαίνεται ότι ο Lu δεν μετανιώνει που απέκτησε τις γάτες: «Ο άνεμος σαρώνει τον κόσμο και και η βροχή μαυρίζει το χωριό / Βροντές κατεβαίνουν από τα βουνά σαν τα κύματα των ωκεανών», γράφει στο ποίημα του Μια καταιγίδα βροχής την τέταρτη ημέρα του ενδέκατου μήνα το 1192, «Αλλά το τζάκι είναι χαλαρωτικό και το χαλί ζεστό / Εγώ και η γάτα μου δεν φεύγουμε από το σπίτι.»
Ποίημα για τη γάτα μου 3
Του Lu You
Δεν σας κατηγορώ που δεν πιάνετε ποντίκια
εξακολουθώ να σας σερβίρω το ψάρι σας στην ώρα του
κάθε μέρα σας βλέπω να κοιμάστε χωρίς έγνοιες
οπότε για ποιο λόγο τρέχετε από δω κι από κει;
*ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
