Βαγγέλης Γιαννίσης
Η εβδομαδιαία στήλη «Κυνηγός εγκλημάτων» φέρνει στο σαλόνι σας γνωστές και μη υποθέσεις.
Τις απαντήσεις σ’ αυτά τα ερωτήματα προσπαθεί να δώσει ο Βαγγέλης Γιαννίσης, συγγραφέας της σειράς αστυνομικών μυθιστορημάτων με τον επιθεωρητή Άντερς Οικονομίδη (κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Διόπτρα) και περήφανος γατομπαμπάς του Jax.
Υπόθεση #4 – Η διπλή ζωή του Israel Keyes
Lufkin, Texas, Μάρτιος 2012
Ο αστυφύλακας Bryan Henry θα σταµατήσει ένα Ford Focus στον Highway 59. Υποψιάζεται πως ο οδηγός του εν λόγω οχήµατος έχει χρησιµοποιήσει μία κλεµένη πιστωτική κάρτα, καθώς το Ford φωτογραφήθηκε από την κάµερα ασφαλείας ενός ΑΤΜ, όταν ο άγνωστος οδηγός προσπάθησε να κάνει ανάληψη. Ο Henry δε γνωρίζει ότι πίσω απ’ το τιµόνι βρίσκεται ένας από τους πιο επικίνδυνους ανθρώπους που θα συναντήσει στη ζωή του· ο τριαντατετράχρονος εργολάβος από την Alaska, Israel Keyes…
Ο Henry, έκπληκτος, θα παρακολουθήσει περιπολικά της αστυνοµίας, καθώς κι οχήµατα του FBI και των Texas Rangers να περικυκλώνουν το όχηµα. Στο Ford θα βρεθούν µία µάσκα του σκι, ένα όπλο, χάρτες της California, της Arizona και του New Mexico µε σηµειωµένες τοποθεσίες, αλλά και η πιστωτική κάρτα και το κινητό -δίχως τη µπαταρία- της δεκαοχτάχρονης Samantha Koenig από το Anchorage της Alaska, η οποία είχε εξαφανιστεί ένα µήνα νωρίτερα, στις 2 Φεβρουαρίου. Η απαγωγή της νεαρής, η οποία εργαζόταν ως µπαρίστα, καταγράφτηκε απ’ τις κάµερες ασφαλείας του καταστήµατος.
Videos show Keyes abducting victim, questioning by officials
New videos released by the FBI and authorities in Alaska show confessed killer Israel Keyes talking with investigators and kidnapping his last-known victim. Investigators said they hope the videos help tie the confessed killer of Bill and Lorraine C
Ο Keyes από τις 6 Μαρτίου είχε αρχίσει να χρησιµοποιεί την κλεµένη πιστωτική κάρτα, κάνοντας κναλήψεις από ΑΤΜ, µε αποτέλεσµα να ειδοποιηθούν η αστυνοµία της Alaska, αλλά και το FBI, που ερευνούσαν την υπόθεση και στη συνέχεια ενηµέρωσαν τις αρχές του Texas, της Louisiana και του Arkansas να βρίσκονται σε επιφυλακή για το νοικιασµένο Ford Focus το οποίο χρησιµοποιούσε ο Keyes.
Ο Keyes θα κρατηθεί στο Beaumont, ενώ µερικές ηµέρες αργότερα θα µεταφερθεί στο Anchorage, όπου και θα οµολογήσει τη δολοφονία της Samantha Koenig, το πτώµα της οποίας ανακαλύφθηκε την πρωταπριλιά του 2012. Ο Keyes, γνωρίζοντας πως θα δικαστεί για τη δολοφονία της νεαρής, έκανε µία συµφωνία µε τον εισαγγελέα και τους πράκτορες του FBI· θα τους οµολογούσε άλλες δώδεκα δολοφονίες, τις οποίες είχε διαπράξει σε διάστηµα δέκα χρόνων σε διάφορες πολιτείες, µε αντάλλαγµα να µη δηµοσιευτούν πληροφορίες σχετικά µε την οµολογία του και τα εγκλήµατα που θα οµολογούσε, ώστε η ανήλικη κόρη του να προστατευτεί απ’ την αρνητική δηµοσιότητα του πατέρα της. Επιπλέον, ο Keyes ζήτησε να δικαστεί και να εκτελεστεί µέσα σε διάστηµα ενός χρόνου. Οι αρχές δέχτηκαν τους όρους του και τους επόµενους µήνες ένα φρικιαστικό κουβάρι φόνων θα ξετυλιγόταν µπροστά τους.
Ο Israel Keyes γεννήθηκε στη Utah το 1978. Οι γονείς του ήταν Μορµόνοι και, όταν ο νεαρός Israel τους είπε σε ηλικία 17 ετών πως ήταν άθεος, η σχέση µε τον πατέρα του υπέστη ανεπανόρθωτο πλήγµα, το οποίο δεν επανορθώθηκε ποτέ. Τρία χρόνια αργότερα θα καταταγεί στον Αµερικανικό στρατό και θα υπηρετήσει τόσο στο εσωτερικό της χώρας, όσο και στο εξωτερικό, στην Αίγυπτο και το Ισραήλ. Σύµφωνα µε την οµολογία του, ωστόσο, πριν από την εθελοντική του κατάταξη, ο Keyes απήγαγε και βίασε µία έφηβη κοπέλα, στο Maupin του Oregon. Παρόλο που από σχετικά µικρή ηλικία είχε φαντασιωθεί να θυσιάσει µία κοπέλα σε σατανιστική τελετή, ο Keyes αποφάσισε να µη σκοτώσει την κοπέλα, παρόλο που είχε µαζί του µαχαίρι, καθώς όπως είπε, δεν του αντιστάθηκε.
Μετά την απόλυσή του απ’ τον στρατό, ο Keyes θα εγκατασταθεί στο Neah Bay της πολιτείας Washington και θα κάνει µία κόρη µε την τότε κοπέλα του, Kimberly Anderson. Το 2007 θα µετακοµίσει στο Anchorage, όπου και θα ιδρύσει τη δική του κατασκευαστική εταιρεία. Θα οµολογήσει πως µε βάση το Anchorage θα κάνει ταξίδια σε διάφορες πολιτείες της Αµερικής, ψάχνοντας υποψήφια θύµατα και κρύβοντας ‘κιτ δολοφονίας’ σε διάφορες τοποθεσίες ανά τη χώρα, πρακτική που είχε αρχίσει να ακολουθεί ήδη από το 2004. Ο λόγος;
«[Οι φόνοι] είναι η ψυχαγωγία µου», θα πει σε µία από τις πολλές συνεντεύξεις που θα παραχωρήσει στο FBI. «Πήγαινε για ψάρεµα, ή για κυνήγι. Παραφύλαξε στο δάσος. Βλέπεις κάποιον, αλλά εκείνος δε σε βλέπει. Κάτσε και δες τον για λίγη ώρα». Όταν οι ανακριτές θα τον ρωτήσουν γιατί σκότωνε, εκείνος θα απαντήσει ψυχρά: «Γιατί όχι;» Η πράκτορας του FBI Jolene Goeden θα πει: «Το απολάµβανε. Του άρεσε να σκοτώνει. Έλεγε πως τον ενθουσίαζε, του άρεσε να νιώθει την αδρεναλίνη καθώς σκότωνε».
Ο Keyes θα οµολογήσει τη δολοφονία τεσσάρων ατόµων στην πολιτεία της Washington, δίχως να δώσει τα ονόµατά τους, ενώ θα ισχυριστέι πως σκότωσε άλλο ένα θύµα στην ανατολική ακτή, για να θάψει το πτώµα στην πολιτεία της Νέας Υόρκης. Τον Ιούνιο του 2011 θα ταξιδέψει µε αεροπλάνο στο Chicago κι από εκεί, µε ένα νοικιασµένο αυτοκίνητο, θα κατευθυνθεί στο Essex του Vermont, όπου και θα δολοφονήσει τους Bill και Lorraine Currier. O Keyes εισέβαλε στο σπίτι τους και στη συνέχεια, αφού ακινητοποίησε το ζευγάρι, τους µετέφερε σε ένα εγκαταλειµµένο σπίτι, όπου σκότωσε τον Bill κι έπειτα βίασε και δολοφόνησε τη Lorraine. Ο ντετέκτιβ της αστυνοµίας του Anchorage, Jeff Bell, θυµάται: «Ήταν ανατριχιαστικό να τον ακούς. Ζούσε ξανά τις δολοφονίες και πιστέυω ότι απολάµβανε να µιλάει γι’ αυτές. Καµιά φορά χαχάνιζε και έλεγε πόσο παράξενο είναι να µας µιλάει για όσα είχε κάνει».
Η δολοφονία του ζευγαριού θα ήταν και η µόνη για την οποία παρείχε τόσα στοιχεία στις αρχές. «Όσα έκανα […] δεν µε κάνουν να νιώθω άσχηµα. Τα έκανα για µένα […] Θέλω να κρατήσω τις λεπτοµέρειες µέσα µου. Είναι δικές µου», θα πει.
Συνολικά θα οµολογήσει οχτώ φόνους, ωστόσο θα ισχυριστεί πως έχει διαπράξει κι άλλους, δίχως να αναφέρει συγκεκριµένες λεπτοµέρειες. Σύµφωνα µε το FBI ο Keyes είναι υπεύθυνος για τη δολοφονία 12 ανθρώπων. Ο ίδιος φρόντισε να συντηρήσει το µυστήριο γύρω από το δράση του, αυτοκτονώντας τον Δεκέµβριο του 2012 στο κελί του, κόβοντας τις φλέβες του και χρησιµοποιώντας το σεντόνι του κρεβατιού του ως θηλιά, την οποία τύλιξε στον λαιµό του. Θα αφήσει πίσω του ένα τετρασέλιδο γράµµα, το οποίο θα χαρακτηριστεί απ’ το FBI ως ‘Ωδή στον φόνο’. «Θέλω να έχω τον απόλυτο
έλεγχο», έλεγε στις συνεντεύξεις του και η αυτοκτονία του ήταν ακριβώς αυτό, µία τελευταία
πράξη ανάκτησης του ελέγχου.
*Δείτε επίσης
True Crime | Πώς λύθηκε το μυστήριο της δολοφονίας της April Tinsley
