Ευθύμης Κάλφας
Λένε ότι οι πουέντ είναι για τις μπαλαρίνες ό,τι και το όπλο για τον στρατιώτη. Το συγκεκριμένο είδος παπουτσιού φοριέται από τις μπαλαρίνες, αφού πρώτα εκείνες φορέσουν τα απλά παπούτσια του μπαλέτο, γνωστά ως τα σοφτ. Οι πουέντ πάντοτε έκρυβαν μια μυστηριώδη γοητεία. Ο διάσημος Ρώσος χορογράφος George Balanchine είχε πει κάποτε ότι δε θα γινόμουν ποτέ χορογράφος αν δεν υπήρχαν οι πουέντ.
Η ιδιαιτερότητα τους βρίσκεται στο μπροστινό τους μέρος, το οποίο είναι σκληρό για να μπορεί η μπαλαρίνα να σηκώνεται στις μύτες των ποδιών της χωρίς να στραμπουλήξει ή να σπάσει τα δάχτυλά της.
Ποια όμως είναι η διαδικασία που πρέπει να ακολουθηθεί ώστε οι πουέντ να φτάσουν στα πόδια των μπαλαρινών; Εξηγούμε βήμα – βήμα παρακάτω:
Δομικά χαρακτηριστικά
Είναι καλό να πούμε από την αρχή ότι η κατασκευή των πουέντ χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή αλλά και ακρίβεια. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που ακόμη και σήμερα, που όλα είναι αυτόματα, οι πουέντ φτιάχνονται στο χέρι. Οι περισσότεροι κατασκευαστές πουέντ παράγουν πολλά και διαφορετικά μοντέλα, με κάθε ένα από αυτά να προσφέρει και διαφορετική εφαρμογή. Ωστόσο, όπως διαβάσαμε στο ifanti.gr, ανεξάρτητα από κατασκευαστή, όλες οι pointes μοιράζονται δύο σημαντικά χαρακτηριστικά που επιτρέπουν στους χορευτές να χορεύουν στις μύτες των ποδιών τους,
- Ένα κουτί (Toe box) μέσα στην μπροστινή άκρη του παπουτσιού που περιβάλλει και υποστηρίζει τα δάχτυλα των ποδιών. Το κουτί είναι συνήθως κατασκευασμένο από στρώματα χαρτιού και υφάσματος κολλημένα μαζί σε στρώσεις. Άλλες εταιρίες μπορεί να κατασκευάζουν το κουτί των pointes από πλαστικό και καουτσούκ.
- Ένα κομμάτι από άκαμπτο υλικό (shank), που στηρίζει την καμάρα του en pointe ποδιού και συνήθως κατασκευάζεται από δέρμα, πλαστικό, χαρτόνι, ή στρώματα κόλλας και υφάσματος.
Οι pointes ακόμα έχουν δερμάτινη σόλα (sole), ραμμένη προσεχτικά και καλύπτονται στο τέλος με ύφασμα (σατέν), κάτι που προσδίδει μια όμορφη αισθητικά εμφάνιση στο παπούτσι. Επίσης, οι πουέντ είναι συχνότερα διαθέσιμες σε ανοιχτό ροζ χρώμα (σομόν). Τέλος, οι μπαλαρίνες ράβουν δύο υφασμάτινες κορδέλες και πολλές φορές και ένα λάστιχο (Ribbons & Elastic) για να στερεώσουν το παπούτσι στο πόδι τους και να μπορούν να χορέψουν με ασφάλεια, καθώς και να ολοκληρωθεί ένα όμορφο αισθητικά αποτέλεσμα.
Στο παρακάτω βίντεο το National Geographic εξηγεί αναλυτικά τη διαδικασία
What’s in a Ballet Shoe
The making of a ballet shoe
