Άρης Δημοκίδης
Μήπως τελικά είναι λάθος λέξη ο “σεξισμός” και βάζει κατευθείαν σε αμυντική στάση τους άντρες που προσπαθούν να βγάλουν τις γυναίκες υπερευαίσθητες; Αν είστε πάντως απ’ αυτούς που ποτέ δεν καταλαβαίνετε γιατί κάτι είναι “σεξιστικό”, αντικαταστήστε τη λέξη με το “προσβλητικό” κι ίσως το νιώσετε.
Η Νικολέττα Τ. μοιράζεται την εμπειρία της στα Μικροπράγματα…
Ρε παιδιά, δεν βλέπω εγώ παντού τον σεξισμό. Εσείς δεν τον βλέπετε πουθενά.
Βρίσκομαι στο γυμναστήριο Δευτέρα πρωί και τρέχω πάνω στο διάδρομο. Κάποια στιγμή μπαίνει μέσα ο Τάδε, γνωστός, ο οποίος, παρά το γεγονός πως έχω εκφράσει άπειρες φορές κατά καιρούς τη δυσαρέσκεια μου, επιμένει να με αποκαλεί «μωρό». Μωρό εδώ, μωρό εκεί, μωρό και παραπέρα. Κάποτε του απαντάω, λοιπόν, ότι «Με λένε Νικολέττα και όχι μωρό».
Πώς τόλμησα;
Γυρίζει ο γυμναστής και με κοιτάζει με έκπληξη σαν από μέσα του να λέει «καλά μην αρπάζεσαι, δεν σου είπε και τίποτα».
Ωστόσο, κανείς από τους θαμώνες δεν διανοήθηκε να κοιτάξει με έκπληξη τον Τάδε, όταν εκείνος μου είπε (για να με πειράξει βρε J ) ότι στη συνδρομή του γυμναστηρίου περιλαμβάνεται εικοσάλεπτο μασάζ από τον ίδιο.
Μα φυσικά και δεν θα έπρεπε να με ενοχλήσει αυτό. Αντιθέτως, θα έπρεπε να κολακευτώ, να χαμογελάσω, να είμαι ευδιάθετη ή κάτι τέτοιο. Ένα αστείο έκανε. Αυτό, πιθανότατα, σκέφτηκαν οι παρόντες και γι’ αυτό δεν κοίταξαν με έκπληξη τον Τάδε. Το γεγονός ότι μπορεί το «αστειάκι» του να μου προκάλεσε αμηχανία, εκνευρισμό ή κάποιο δυσάρεστο συναίσθημα anyway δεν αποτελεί καν ενδεχόμενο.
Στο μυαλό αυτών των ηλιθίων εγώ είμαι η υστερική και δύστροπη που δεν δέχεται ένα κομπλιμέντο ή ένα «αθώο αστειάκι». Επίσης, μπορεί να είμαι και ντίβα, δεν ξέρω σίγουρα.
Ρε παιδιά, δεν βλέπω εγώ παντού τον σεξισμό. Εσείς δεν τον βλέπετε πουθενά.
*ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Δέχονται στ’ αλήθεια «άδικες, σεξιστικές επιθέσεις» οι κυρίες Νοτοπούλου και Αχτσιόγλου;
