Μικροπράγματα
- Ο Γιάννης Σαμαράς είναι σεναριογράφος, παραγωγός και brand consultant, και ζει στο Los Angeles.
- Ο Φώτης Δούσος είναι συγγραφέας, θεατρολόγος και σκηνοθέτης και μοιράζει τον χρόνο του ανάμεσα στην Αθήνα και την Κρήτη.
Μια κουβέντα για στοιχεία της αφηγηματικής δομής με αφορμή το σήριαλ του Netflix Mindhunter.
Mindhunter Title Sequence GIF – Mindhunter TitleSequence Trailer – Discover & Share GIFs
The perfect Mindhunter TitleSequence Trailer Animated GIF for your conversation. Discover and Share the best GIFs on Tenor.
Γ.Σ.: Πέρα από το ότι ο Φίντσερ είναι μέσα στους τρεις πιο αγαπημένους μου ανθρώπους στον κόσμο, νομίζω ότι το Mindhunter δεν είναι μια καλογραμμένη σειρά. Είναι όμως μια πολύ ενδιαφέρουσα σειρά. Όπως θα λέγαν οι Αμερικάνοι: “it lacks the story mechanics that make a TV show have legs”. Δεν θέτει διλήμματα δε εστιάζει στο τραύμα του ήρωα νωρίς και με κεντρικό τρόπο, και το τραύμα (όλα αυτά τα στοιχεία δηλαδή του παρελθόντος που το έχουν δημιουργήσει) δεν είναι αρκετά βαθύ για να υποστηρίξει το θέμα το έργου.
Στην καλή τηλεόραση το τραύμα είναι αυτό που δημιουργεί το κεντρικό θέμα του έργου, το φέρνει στο φως. Στο Mindhunter επικεντρώθηκαν πολύ στο macro που είναι και το series arc και όχι στη μηχανική που θα πρέπει να είναι πιο πολυεπίπεδη από μια κατάσταση τύπου «κάθε βδομάδα συναντάμε sociopaths αλλά – μια στιγμή! – δεν είναι αυτοί που νομίζουμε, υπάρχουν τόσα επίπεδα μέσα τους!»
Mindhunter Ed GIF – Mindhunter Ed Kemper – Discover & Share GIFs
The perfect Mindhunter Ed Kemper Animated GIF for your conversation. Discover and Share the best GIFs on Tenor.
Φ.Δ.: Συμφωνώ. Δομικά μου θυμίζει παλιά (επιτυχημένα) σήριαλ όπως το X-FILES για παράδειγμα, όπου δεν συντελείται καμιά σχεδόν αλλαγή στην ψυχολογία και τη συμπεριφορά του ήρωα. Αντίθετα οι ήρωες μοιάζουν να μπαίνουν στο roller coaster της πλοκής και απολαμβάνουν – παθητικά τη διαδρομή. Πάντως αναρωτιέμαι αν ο Φίντσερ συνειδητά έκανε αυτές τις αφηγηματικές παρασπονδίες… Εδώ έχουμε storytelling που περιστρέφεται γύρω από πραγματικά γεγονότα, μια τάση που κερδίζει όλο και περισσότερο έδαφος στις μέρες μας (βλ Τσέρνομπιλ, When they see us κτλ). Όταν μιλάμε για “πραγματική ζωή” κάποιοι αφηγηματικοί κανόνες ίσως μπορούν να γίνουν πιο ελαστικοί.
Γ.Σ.: Νομίζω ότι τον Φίντσερ δεν τον ενδιαφέρει να κάνει δομικά σωστό TVγιατί έχει αυτοπεποίθηση και μπορεί να βγάλει την ίδια ποιότητα αφήγησης βασισμένος σε χαρακτήρες, στυλ και κόνσεπτ. Επίσης νομίζω ότι το φορμάτ αλλάζει και απελευθερώνεται από τα δεσμά είχε με το παλιά διαφημιστικά μοντέλα όπου κάθε δευτερόλεπτο γινόταν καταμέτρηση για την ανταπόκριση του κοινού. Τώρα με το streaming σημασία έχει ποια προγράμματα έχω στο κανάλι και αν μπορούν αυτά να δικαιολογήσουν τη συνδρομή που πληρώνει ο κόσμος. Θα δούμε αυτά τα δεσμά να σπάνε ακόμα πιο πολύ και να δίνεται περισσότερη ελευθερία στους δημιουργούς να πουν την ιστορία τους με τον τρόπο που θέλουν να την πουν, εφόσον είναι μια καλή ιστορία.
Επίσης οι σειρές που ανέφερες είναι event shows και έχουν λίγο διαφορετική δομή και ίσως πιο ελεύθερη. Πολύ σωστό πάντως είναι το ερώτημα: υπάρχουν αφηγηματικοί κανόνες; Και δεύτερον νοιάζεται καθόλου το κοινό για αυτούς;
woop
The perfect MindHunter FoodBlowingAway Funny Animated GIF for your conversation. Discover and Share the best GIFs on Tenor.
Φ.Δ: Πρέπει να έχω σπουδάσει Αρχιτεκτονική ή να είμαι πολιτικός μηχανικός για να πάω να μείνω σε ένα σπίτι και να απολαύσω τη διαμονή μου; Όχι. Αυτό που με ενδιαφέρει όμως είναι να μην πέσει το ταβάνι και με πλακώσει. Και χωρίς δομή το ταβάνι είναι πολύ πιθανό να πέσει.
Όσον αφορά τα event shows όχι μόνο έχουν διαφορετική δομή, αλλά και τα στάνταρντ στοιχεία δομής λειτουργούν εντελώς διαφορετικά εκεί. Παράδειγμα: το inciting incident (ενακτήριο συμβάν) του “When they see us”. Μοιάζει με ποτάμι που παρασύρει τους ήρωες με εντελώς συγκυριακό τρόπο. Πού είναι λοιπόν ο Cambel και το ταξίδι του ήρωα σε αυτή την περίπτωση; Αυτό είναι το συναρπαστικό κομμάτι με το σύγχρονο story telling: όλα είναι ανοιχτά. Οι κανόνες δεν είναι άκαμπτοι. Ό,τι λειτουργεί, είναι καλό.
Γ.Σ.: Το «ό,τι λειτουργεί είναι καλό» νομίζω είναι το μότο που ισχύει τώρα και είναι σίγουρα πολύ υγιές. Αλλά είναι σχεδόν σίγουρο ότι δεν μπορεί να γράψει κάποιος καλά αν δεν γνωρίζει πολύ καλά τη δομή. Πρώτα δομείς και μετά αποδομείς.
Φ.Δ.: Συμφωνώ. Η δομή παρέχει μια υπεροπλία στον συγγραφέα. Από κει και πέρα εναπόκειται στην κρίση του καθενός τι θα χρησιμοποιήσει ή τι θα αφήσει απ’ έξω. Για την ακρίβεια είναι η ίδια η ιστορία που ζητάει κάποιες φορές συγκεκριμένες τεχνικές.
Παράδειγμα ένα άλλο σήριαλ, το Dead to Me. Χρησιμοποιεί με αριστοτεχνικό τρόπο την πολικότητα για την οποία έχει μιλήσει εκτενώς ο Robert Mckee. Αλλά πάει ένα βήμα παραπέρα: η «θηλυκή» αφηγηματική ματιά σπρώχνει συνεχώς τους χαρακτήρες να κάνουν πράγματα εντελώς αντίθετα από αυτό που περιμένουμε. Έτσι ανεβάζει το αναπάντεχο των ανατροπών σε δυσθεώρητα ύψη.
Whut Excuse You GIF – Whut ExcuseYou Nope – Discover & Share GIFs
The perfect Whut ExcuseYou Nope Animated GIF for your conversation. Discover and Share the best GIFs on Tenor.
Γ.Σ: Ας μην γελιόμαστε. Το πιο σημαντικό πράγμα στο γράψιμο είναι να συνδυάσεις δημιουργική φαντασία με μηχανική. Κάθε ιστορία έχει τα δικά της μαθηματικά. Οι κανόνες των μαθηματικών είναι πάντα οι ίδιοι. Κάθε φορά ως συγγραφέας αναπτύσσεις ένα καινούργιο θεώρημα, αλλά χρησιμοποιείς τα εργαλεία που χρησιμοποιούν όλοι οι άλλοι. Οι συγγραφείς δεν φτιάχνουν καινούργιους κανόνες. Κάνουν καινούργια θεωρήματα.
Mind Hunter Hearing GIF – MindHunter Hearing – Discover & Share GIFs
The perfect MindHunter Hearing Animated GIF for your conversation. Discover and Share the best GIFs on Tenor.
