H μαθηματικός Ειρήνη Βουτσκόγλου απαντά στον κάθε Γαβρόγλου: «Δεν ευθύνεται ο δυστυχής»

Ο πρώην υπουργός Παιδείας Κώστας Γαβρόγλου θέλησε να επικρίνει την νυν υπουργό Παιδείας Νίκη Κεραμέως για τις μαθηματικές της γνώσεις μπλέκοντας μέσα σ’ όλα το ότι -υποτίθεται- οι γυναίκες δεν σκαμπάζουν από αριθμούς.

Επανήλθε μετά την κατακραυγή, λέγοντας πως η ανάρτησή του παρεξηγήθηκε, γράφοντας όμως μία ακόμη πιο παρεξηγήσιμη απάντηση…

Η αλήθεια είναι πως δεν γνώριζα/πίστευα πως υπάρχει τέτοιο στερεότυπο. Στο σχολείο οι συμμαθήτριές μου ήταν συχνά οι καλύτεροι μαθητές στα μαθηματικά – και σε κάθε περίπτωση πολύ καλύτερες από μένα. [Για το ότι είναι λιγότερες οι γυναίκες μαθηματικοί δεν ευθύνεται ότι «είναι κακές με τα νούμερα», είναι θέμα ενασχόλησης, όχι μυαλού και δυνατοτήτων. Θυμάμαι ακόμα το εξαιρετικό θεατρικό έργο Proof…]

Οπότε είναι ίσως λίγο περίεργο πως ο κ. Γαβρόγλου χρεώνει στην κ. Κεραμέως την ενίσχυση ενός στερεοτύπου που αν δεν ανέφερε ο ίδιος ίσως δεν θα γνωρίζαμε καν.

Η μαθηματικός Ειρήνη Βουτσκόγλου εξηγεί ωραία πως στην πραγματικότητα οι δυσκολίες δεν παρουσιάζονται στις γυναίκες λόγω της μειωμένης αντίληψης αλλά λόγω ανδρών που διαιωνίζουν άκυρα στερεότυπα, δυσχεραίνοντας έτσι εκ των προτέρων τις καριέρες των γυναικών – ίσως ακόμα και αποτρέποντάς τες να ασχοληθούν με ορισμένους τομείς.

Έγραψε στο Facebook της:

Ο σεξισμός είναι πράγματι ένα καρκίνωμα του Έλληνα λεβεντομαλάκα. Τον συναντώ από το 1994 που έλαβα το πτυχίο μου ως Μαθηματικός, τον έζησα όσα χρόνια έγραφα στο Ram και συνεχίζω να τον αντιμάχομαι με ασπίδα την Μεταπτυχιακή μου Εξειδίκευση στα Πληροφοριακά Συστήματα -συχνότερα δε, στην καθημερινότητά μου, όπου για κάποιον απωθημένο λόγο θεωρούν πως μια “ξανθιά” δεν μπορεί να εκφέρει άποψη, να διεκδικεί, να επιμένει, να αγωνίζεται ακόμα και για το αυτονόητο.

Όταν συνειδητοποίησα το εχθρικό περιβάλλον στα πρώτα μου χρόνια στο διαδίκτυο, το σοκ ήταν μεγάλο. Πέρασα δε από όλα τα στάδια αντίδρασης: Θυμό, κόμπλεξ, θυματοποίηση, παρορμητική αυτοκαταστροφή. Κι έφτασα σήμερα στα 51 μου, να δηλώνω με τεράστια αυτοπεποίθηση πως δεν χρειάζεται να αποδείξω την αξία της ύπαρξης μου και του αγώνα μου για επιβίωση σε έναν ευνουχισμένο νου διότι δεν ευθύνεται ο δυστυχής για το ολίγιστο της αυτοεκτίμησής του.
Η ύπαρξη η δική μου και εκατομμυρίων άλλων γυναικών σαν εμένα, θα του θυμίζουν εσαεί πως παραμένει λίγος.

***

*ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:

ΚΟΥΙΖ: Πόσο καλός είσαι στα μαθηματικά;