Ευθύμης Κάλφας
Με το πόρισμα για το «Ερρίκος Ντυνάν» να επιρρίπτει ευθύνες σε τέσσερις πρώην υπουργούς Υγείας, όλα τα μάτια είναι στραμμένα στο γνωστό νοσοκομείο της Αθήνας. Στο πόρισμα γίνεται αναφορά στις βασικές αιτίες της οικονομικής «κακοδαιμονίας» του νοσοκομείου, όπως επίσης γίνεται αναφορά σε πράξεις και παραλήψεις τόσο της διοίκησης όσο και του εποπτεύοντος υπουργείου αποδίδοντας ευθύνες σε τέσσερις πρώην υπουργούς Υγείας.
Ποια είναι όμως ο Ερρίκος Ντυνάν και πώς έφτασε από Ελβετός επιχειρηματίας να «δίνει» το όνομα του σε νοσοκομεία του κόσμου; Παρακάτω η πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία του.
Τα πρώτα χρόνια
Γεννήθηκε στις 8 Μαΐου 1828 από μια οικογένεια η οποία ασχολούνταν με φιλανθρωπίες. Ο Ερρίκος Ντυνάν δεν κατάφερε να ολοκληρώσει το γυμνάσιο αλλά μαθήτευσε σε μια Ελβετική Τράπεζα. Στα 25 του θα ταξιδέψει στην Αλγερία αναλαμβάνοντας την ελβετική αποικία του Σετίφ. Άρχισε την κατασκευή ενός αλευρόμυλου, αλλά δεν κατάφερε να του παραχωρηθεί η γη που ήταν ουσιαστική για την επιχείρηση. Παρότι δεν ήταν γιατρός του άρεσε να παρακολουθεί τη νοσηλεία των τραυματιών του Ιταλοαυστριακού πολέμου ενώ παρέστη και στο πεδίο της μάχης του Σολφερίνο. Μάλιστα όσα αντίκρισε τα περιέγραψε αναλυτικά στο έργο του «Αναμνήσεις εκ Σολφερίνο», ένα βιβλίο που λόγω του περιεχομένου του το 1863 προκάλεσε τη σύγκληση της διεθνούς διάσκεψης στη Γενεύη για τη σύναψη διεθνούς σύμβασης για την περίθαλψη τραυματιών. Ένα χρόνο αργότερα ιδρύθηκε και ο Ερυθρός Σταυρός.
Ο Ντυνάν ήταν μέλος του Ερυθρού Σταυρού ενώ εργάστηκε και ως γραμματέας. Τα οικονομικά του βρισκόταν σε πολύ άσχημη κατάσταση (είχε χρέη περίπου ενός εκατομμυρίου ελβετικών φράγκων της εποχής εκείνης) με αποτέλεσμα το 1867 να κηρύξει πτώχευση. Αποτέλεσμα όλων αυτών ήταν η παραίτηση από τη θέση του ως γραμματέας της Διεθνούς Επιτροπής με τον Ντυνάν να μετακομίζει στο Παρίσι και να καταλήγει να κοιμάται στα παγκάκια. Κατά τη διάρκεια του Γαλλο-Πρωσικού πολέμου επισκέφθηκε και ανακούφισε τους τραυματίες που είχαν μεταφερθεί στο Παρίσι, και εισήγαγε τη χρήση περιβραχιονίου προκειμένου να αναγνωρίζονται οι νεκροί. Γι’ αυτόν το λόγο έγινε τιμητικό μέλος του Ερυθρού Σταυρού της Αυστρίας, Ολλανδίας, Σουηδίας, Πρωσίας και Ισπανίας.
Η διεθνής διάσκεψη και το τέλος του
Ο Ερρίκος Ντυνάν, αφού αποκαταστάθηκε η ειρήνη, επεδίωξε να οργανώσει στο Λονδίνο μία διεθνής διάσκεψη για το πρόβλημα των αιχμαλώτων πολέμου. Τα κατάφερε την 1η Φεβρουαρίου του 1875 όπου ξεκίνησε η διεθνής διάσκεψη για την «ολοκληρωτική και τελική κατάργηση της διακίνησης των Μαύρων και του εμπορίου σκλάβων». Ακολούθησαν χρόνια φτώχειας για τον Ντυνάν με τον ίδιο να ταξιδεύει με τα πόδια στην Αλσατία, Γερμανία, και Ιταλία και ζώντας με φιλανθρωπίες και φιλοξενούμενος από μερικούς φίλους. Το 1887, όντας πολύ άρρωστος, θα καταλήξει σε άσυλο του ελβετικού χωριού Χέυντεν, όπου οκτώ χρόνια μετά ένας δημοσιογράφος θα τον ανακαλύψει και θα γράψει έναν άρθρο γι’ αυτόν, το οποίο μέσα σε λίγες μέρες ξανατυπώθηκε στον τύπο σε ολόκληρη την Ευρώπη. Πέθανε στις 30 Οκτωβρίου του 1910 αλλά ήδη από το 1901, είχε λάβει το Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης μαζί με τον Φρεντερίκ Πασσύ.
Σήμερα αμέτρητα νοσοκομεία, θεραπευτήρια και ινστιτούτα ανά το κόσμο, φέρουν το όνομά του. Το Νοσοκομείο «Ερρίκος Ντυνάν» στην Αθήνα δημιουργήθηκε με δαπάνη του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού και λειτουργεί ως κοινωφελές, μη κερδοσκοπικό ίδρυμα. Το 1992 κυρώθηκε με νόμο η σύσταση του Κοινωφελούς Ιδρύματος Ερρίκος Ντυνάν (Κ.Ι.Ε.Ν.) με τις εργασίες ανέγερσης να αρχίζουν το 1995.
