Μικροπράγματα
Από την Χρυσάνθη Ιακώβου
Όχι, δεν είναι υπερβολή. Στη Θάσο μπορείς πραγματικά να βιώσεις τον ορισμό των διακοπών. Θέλεις μπάνιο σε ωραίες παραλίες; Θέλεις κόσμο, κίνηση και ωραία μπαράκια; Θέλεις να τρως το ψαράκι σου πλάι στο κύμα; Θέλεις βουνό και γραφικά ορεινά χωριά; Θέλεις αξιοθέατα, αρχαία μνημεία και μουσεία; Ε ναι, η Θάσος τα έχει όλα αυτά.
Η Θάσος είναι το νησί που ξεκαλοκαιριάζουν όλοι οι βορειοελλαδίτες (είναι απίθανο να συναντήσεις άνθρωπο από την Μακεδονία και την Θράκη που να μην έχει πάει έστω μία φορά) και είναι το νησί που ευελπιστώ ότι κάποτε θα εκτιμήσει και η υπόλοιπη Ελλάδα και θα αρχίσει να συρρέει μαζικά κόσμος από Στερεά Ελλάδα και Πελοπόννησο.
Στη Θάσο πηγαίνω από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Έχει μείνει ίδια όλα αυτά τα χρόνια, χωρίς δήθεν προσπάθειες εκσυγχρονισμού για να τραβήξει περισσότερους τουρίστες, χωρίς να αλλοιωθεί η ιδιαίτερη φυσιογνωμία της που την κάνει τόσο ανεπιτήδευτη και τόσο γοητευτική. Παρόλ’ αυτά, κάθε φορά που πηγαίνω θα ανακαλύψω κάτι που δεν είχα ξαναδεί: μια παραλία που άρχισε να γίνεται της μόδας, ένα καινούργιο μαγαζάκι, ένα χωριό που δεν είχα ξαναπάει.
Στη Θάσο έχω κάνει τα καλύτερα μπάνια της ζωής μου: Χρυσή Αμμουδιά, Αλυκή, Παχύς, Παράδεισος. Φιλόξενα κολπάκια, όμορφα, με ζεστά και πεντακάθαρα νερά. Είναι τόσο μικρό το νησί που μπορείς κάθε μέρα να πηγαίνεις σε διαφορετική παραλία, χωρίς να χάνεις χρόνο σε μετακινήσεις και να κουράζεσαι άσκοπα.
Εξάλλου, σε όποια παραλία και να πας, θα τη συνδυάσεις με κάποιο μέρος εκεί κοντά. Στην Παναγιά θα πας και θα πιεις τον καλύτερο ελληνικό καφέ στα γραφικά της καφενεδάκια που είναι ντυμένα με πέτρα και αμπέλι. Στο ορεινό χωριό Καζαβίτι θα γοητευτείς από την αρχιτεκτονική των σπιτιών και θα φας μέχρι σκασμού στην πλατεία κάτω από τα πλατάνια. Τα Λιμενάρια δεν είναι παρά ένα μικρό χωριό, αλλά θα σου αρέσει τόσο -ειδικά όταν θα τρως πλάι στη θάλασσα. Ο Ποτός είναι το πιο …κοσμοπολίτικο μέρος, θα σεργιανίσεις στα στενά, θα αγοράσεις αναμνηστικά, θα κάτσεις σίγουρα για καφέ ή ποτό. Και δε θα ξεχάσεις να κάνεις στάση στο Μοναστήρι του Αρχαγγέλου Μιχαήλ, που στέκει στην άκρη του γκρεμού και από κάτω σκάει το κύμα.
Και φυσικά ο Λιμένας, η πρωτεύουσα, η καρδιά του νησιού, που σε καλεί να χαθείς στην ιστορία του και στο ηλιοβασίλεμα του. Τα στενά του είναι συνέχεια γεμάτα κόσμο που πηγαινοέρχεται, τρώει, ψωνίζει. Υπάρχουν παντού αρχαία -σε μια πλατεία ένα τσούρμο παιδιών παίζει πλάι στις μαρμάρινες κολώνες. Η αρχαία αγορά, μόλις λίγα μέτρα πάνω από το λιμανάκι, σε προκαλεί να τη διασχίσεις, να περπατήσεις στα μονοπάτια της, να ανεβείς τα σκαλιά που έχουν σχεδόν λιώσει από το πέρασμα τόσων και τόσων ανθρώπων ανά τους αιώνες. Από δίπλα το Αρχαιολογικό Μουσείο: και μόνο μια κλεφτή ματιά στην είσοδο όπου στέκει αγέρωχος ένα πανύψηλος κούρος θα σε πείσει να μπεις. Να βρεις το κουράγιο να ανεβείς μέχρι το αρχαίο θέατρο. Ο δρόμος ανηφορικός, αλλά η μαγεία και η ενέργεια του χώρου θα σε ανταμείψουν -χώρια η θέα!
Και φυσικά το λιμανάκι, το πιο μαγευτικό μέρος ολόκληρης της Θάσου, με τους δύο φάρους, με τα μικρά σκάφη στον κόλπο του και τα ψαροκάικα, με τον ήλιο που βυθίζεται θριαμβευτικά μέσα στη θάλασσα και σου χαρίζει το πιο μεθυστικό ηλιοβασίλεμα που θα δεις ποτέ στη ζωή σου.
Είναι τόσο μαγική η Θάσος. Δε σου υπόσχεται πολλά, αλλά τελικά σου τα δίνει όλα. Και είναι φτιαγμένη από αυτό το υλικό που γεννιούνται οι αναμνήσεις. Να πας και θα με θυμηθείς!
