Άρης Δημοκίδης
Από το Facebook της Έλενας Μηλιώτη, που γράφει:
Αυτό το κωλόχαρτο μοιράστηκε χθες σε παιδια. Παιδια σχολειου, στη Λεσβο, κατα τον εκκλησιασμό.
Αν ξεπερασει κανεις την αναγούλα που του προκαλει το γεγονος οτι παιδιά διαβασαν και ενιωσαν ενοχες για υπεροχα και πανεμορφα πραγματα σε αυτη τη ζωή οπως τραγούδι, χορό, θεατρο, κινηματογραφο και πολυ φυσικα πραγματα οπως ερωτισμό,αυτοϊκανοποίηση, σεξουαλικότητα.
Αν ξεπερασει κανεις την οργη που αισθανεται οταν ενοχοποιουνται και ακυρωνονται παιδια και τους δημιουργουνται αισθηματα απεχθειας και ντροπης για την σωματικη επιθυμία,τον έρωτα και το ξυπνημα της σεξουαλικότητας…
Αν λοιπον καταφερει καποιος και σκεφτει ψυχραιμα, θα αντιληφθει γιατι η θρησκεια και η εκκλησια πρεπει να απαγορευεται να διδασκεται στα παιδια εντος σχολειων και γιατι η θρησκεια εγκληματεί και δρα κακοποιητικα κατα των ανθρωπων.
***
Τα αγαπημένα μου σχόλια:
«Αν κοιτάξει προσεκτικα βέβαια τα διπλώματα στο χαρτι, θα νιωσει μια αισιοδοξία γιατί θα βγάλει το συμπέρασμα ότι μερικές φορές τα παιδιά ξέρουν ακριβώς τι να κάνουν με πολλά από τα σκουπίδια που τους πασάρουν με το στανιο οι μεγάλοι»
«Ως περήφανος γονεας, βλέπω πως σε κάποιες κατηγορίες (π.χ. ματιών, ποδιών) χτυπάμε high score!»
«Είναι αστείο και δε νομίζω να υπήρξε ούτε μισό παιδί που να μην έσκασε στα γέλια και να το πέταξε στα σκουπίδια. Για να δημιουργήσει ενοχές αυτό το σκουπίδι σε ένα παιδι, πρέπει να προέρχεται από πολύ προβληματική οικογένεια.»
«Αυτό το αισχρό κείμενο το έχω στα χέρια μου από το 2002 τουλάχιστον. Που σημαίνει ότι είναι πάγια και μόνιμη στάση της εκκλησίας και δεν εφευρέθηκε από κάποιον φανατικό σύγχρονο ιερέα.»
«Μας το είχαν μοιράσει και σε εμάς πριν 40 χρόνια στη δευτερα Δημοτικού οι θεουσες που είχαμε για δασκάλες… Ακόμα θυμάμαι την οργή του πατέρα μου. Το 79 όμως τα πράγματα δεν ήταν και τόσο ελεύθερα για να έρθει ανοιχτά στο σχολείο και να τους πάρει ο διάολος όλους. Η ίδια δασκάλα που μας μοίραζε το εν λόγω σιχαμενο έντυπο και τη Ζωή του παιδιού, ήταν αυτή που μας φακελωνε οικογενειακως…»
«Και μόλις ξεπεραστεί το σοκ αυτό θα πρέπει να καταγγελθεί απο πολλούς γονείς και επώνυμα στο υπουργείο παιδείας (εννοείται και στην οικεία διεύθυνση εκπαιδευσης)»
Και το σχόλιο που έγραψε η Έρη Ρίτσου, κόρη του ποιητή:
«Εμείς, έχοντας μεγαλώσει στη δικτατορία, είχαμε υποχρεωτική εξομολόγηση. Δίπλα στο γυμνάσιό μας είχε έρθει ένας παπάς και μας έστελναν απ΄το σχολείο δυο δυο να εξομολογηθούμε. Μεταξύ μας συμφωνήσαμε να λέμε τερατώδεις αμαρτίες στον παπά, ο οποίος μάλλον κατάλαβε το δούλεμα και δεν ξαναπάτησε. Απ’ ό,τι όμως το βλέπω το κείμενο τούτο απευθύνεται σε μικρότερης ηλικίας παιδιά και είναι παντελώς απαράδεκτο.»
Από την άλλη, ο καθηγητής Πανεπιστημίου Ορέστης Καλογήρου έγραψε στο Facebook του:
Κυκλοφορεί ένα κείμενο με τίτλο Παιδικός Οδηγός Εξομολογήσεως. Ο αφόρητα επιφανειακός αντικληρικαλισμός κάνει πάρτυ. Όμως, τέτοια κείμενα είναι απολύτως περιθωριακά και σχεδόν κανείς στην εκκλησία δεν ασχολείται με αυτά που λένε. Πρώτα από όλα, είναι κείμενα σκληρών ζηλωτικών οργανώσεων και όχι της επίσημης εκκλησίας. Δεύτερον, κανένας δεν τα δινει σημασία. Οι γονείς σίγουρα όχι, οι παπάδες επίσης.
Ο τρόπος με τον οποίο διακινείται στο φμπ είναι αστείος. Οι φιλελεύθεροι και αριστεροί φίλοι μου πέφτουν από τα σύννεφα. Δεν έχουν ακούσει τίποτε για την εκκλησιαστική οικονομία. Που σήμερα μεθερμηνεύεται ως γαργάρα σε οτιδήποτε από όσα γράφει αυτό το χαρτί. Γιατί αν δεν εφάρμοζε το κατ’ οικονομίαν η εκκλησία, δεν θα πατούσε κανείς το πόδι του.
Όταν ήμουν μικρός κάποια στιγμή κάτι ζήλεψα και ζήτησα από τον (συντηρητικό θεολόγο) πατέρα μου να πάω στα κατηχητικά. Μου το απαγόρεψε. “Εκεί λένε σαχλαμάρες, όπως να μην πηγαίνεις σινεμά και να μην ντύνεσαι καρναβάλι” μου είπε και μου το έκοψε.
Αγαπητοί φιλελεύθεροι και αριστεροι φίλοι μην ανησυχείτε. Δεν είμαστε Τεχεράνη. Μια ευρωπαϊκή κοινοβουλευτική δημοκρατία είμαστε. Από τις πιο ανοιχτές και ανεκτικές στον κόσμο. Στην οποία επιτρέπεται να διακινούνται και τέτοια κείμενα.
*ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Να 12 εξοργιστικά πράγματα που πρέπει να χαρακτηριστούν Αμαρτίες
Δηλάδή δε λέει τίποτα σωστό πια αυτό το χαρτί; Να μην κλέβει, να μη λέει ψέματα, να μην κοροιδεύει τους άλλους ή να τους υπερασπίζεται όταν άλλοι τους κοροίδευουν, να υπακούει γονείς, να διαβάζει τα μαθήματα του, να μην ασκεί βία. Για θεατρα και σινεμά εννοεί να μη βλέπουν τα αισχρά έργα, όντως τι έχουν να προσφέρουν σε μια παιδική ψυχή; Βέβαια δεν το διευκρινίζει και κακώς. Και για τα τραγούδια…. ναι, δεν είναι ωραίο πχ σε κάποιες απόκριες χόρευαν τα παιδάκια του δημοτικού ένα τραγούδι που δεν το θυμάμαι ακρι΄βως πώς πήγαινε, αλλά μιλούσε για πιοτό μεχρι τεζαρίσματος. Είναι… Διαβάστε περισσότερα »
Εννοείται συμφωνώ ότι είναι παλιό το κείμενο και χρήζει ανανέωσης, αλλά όχι ότι είναι και κατάπτυστο.
Μόνο κατάπτυστο? Αυτό είναι για φτύσιμο και για χέσιμο, με το συμπάθειο κιόλας. Πας καλά???
Έτσι μου ήρθε πέρυσι η μικρή από το σχολείο το μεσημέρι με μια κωλοφυλλάδα του κατηχητικού!!! Και ακολουθεί ο εξής διάλογος:
Πού το βρήκες παιδί μου αυτό???
Μας το έδωσαν στην τάξη!!!
Η ΔΑΣΚΑΛΑ????
Οχι ο παπάς.
Ποιος παπάς παιδί μου???? Παπάς στο σχολείο???
Ναι ήρθε στην τάξη μας
Να μη συνεχίσω, ότι εν έτει 2018 πάνε οι παπάδες στα σχολεία για κατήχηση… αδειάζουν τα μαγαζάκια μάλλον!!!