Μικροπράγματα
Με στάτους του στο Facebook του ο Ηλίας γνωστοποιεί το πώς βρέθηκε στη λίστα των Ανυπότακτων Λιποτακτών:
#ΕΛΛΑΔΙΣΤΑΝ2018 #ΑΝΥΠΟΤΑΚΤΟΣΛΙΠΟΤΑΚΤΗΣ
Όταν ο πατέρας μου άσκησε ψυχολογική ή σωματική βία επάνω μου και συνέχισε για αρκετά χρόνια μέχρι που βρήκα το θάρρος να μην του το επιτρέπω πια, το κράτος και η Ελλάδα μας δεν ήταν εκεί…
Οταν ξεκίνησα να δουλεύω από τα δεκατέσσερα σαν τι σκυλί, χωρίς ένσημα, χωρίς δικαιώματα, όλα μαύρα και τα λεφτά απλό χαρτζιλίκι, το κράτος δεν ήταν εκεί…
Οταν ο πατέρας μου με έδιωξε από το σπίτι πριν καν ενηλικιωθω, χωρίς να έχω που να πάω, σταμάτησα το σχολείο, γιατί έπρεπε να δουλέψω για να ζήσω, το κράτος δεν ήταν εκεί…
Οταν τράκαρα και μπήκα στο νοσοκομείο και ήμουν ακόμα ανήλικος, χωρίς καμία βοήθεια από οικογένεια, το κράτος δεν ήταν εκεί..
Οταν έμεινα στο δρόμο της πόλης μου για τρεις ημέρες, το κράτος δεν ήταν εκεί…
Οταν ήρθα στην Αθήνα και δεν είχα ούτε χρήματα, ούτε που να μείνω, το κράτος δεν ήταν εκεί….
Οταν χτύπησα τις πόρτες του κράτους, έστω μόνο για φιλοξενία για να μην μείνω στο δρόμο, οι πόρτες ήταν κλειστές και το κράτος δεν ήταν εκεί…
Δουλεύω τόσα χρόνια, μέχρι τώρα, για να πληρώνω το κράτος…
Δεν έχω πάρει ποτέ έως τώρα κανένα επίδομα, ούτε ένα ευρώ από το κράτος, χωρίς να το έχω δουλέψει…
Μέχρι και σήμερα, παλεύω να βρω και δεύτερη δουλειά, για να μπορώ να είμαι εντάξει σαν Ηλίας, αλλά και τυπικός απέναντι στο κράτος και αυτό δεν είναι πάλι πουθενά…
Το κράτος, όμως, με χρειάστηκε, τώρα έχει την ανάγκη μου και χτύπησε μετά από τόσα χρόνια την πόρτα μου…
Ήρθε, μόλις έφτασα στην Αθήνα το χαρτί της στράτευσης…
Αυτό το χαρτί δεν το παρέλαβα ποτέ, γιατί το έστειλαν στο χωριό μου και το πήρε ο πατέρας μου, χωρίς να μου πει τίποτα..
Και εκεί το κράτος κανέναν έλεγχο…
Ακομα είμαι εγγεγραμμένος στους μαθητικούς καταλόγους, γιατί προσπαθώ κάθε χρόνο να τελειώσω το λύκειο και εκεί το κράτος δεν μπόρεσε να ψάξει, του ήταν δύσκολο…
Οταν έμαθα γι’αυτό το χαρτί ήταν πια πολύ αργά, δεν είχα χρήματα ούτε για ένα μπουκαλάκι νερό, πόσο μάλλον για να ταξιδέψω…
Μέρες ολόκληρες έπαιρνα τηλέφωνο τις υπηρεσίες, αλλά κανείς δεν ήταν εκεί…
Αργότερα, με βρήκαν και μου είπαν γιατί δεν παρουσιάστηκα…
Τους εξήγησα τα πάντα, δεν έβγαλα άκρη..
Δεν με ξαναπήραν ποτέ για ενημέρωση…
Πρόσφατα, ξαναχτυπάν την πόρτα…
Μου έστειλαν ένα χαρτί σε μια διεύθυνση που δεν τους έδωσα ποτέ εγώ, αλλά έκαναν την έρευνα τους τώρα, γιατί τους βόλευε…
Γιατί, τώρα, θέλουν έξι χιλιάρικα από εμένα… Γιατί, αυτό είναι το πρόστιμο που δεν παρουσιάστηκα…
Μπήκα στην λίστα τους, με τους Ανυπότακτους Λιποτάκτες…
Γιατί δεν παρουσιάστηκα στο στρατόπεδο της Ελλάδας, που, μπαίνοντας μέσα, χρειάζονται χρήματα από την τσέπη μου για την αγορά των εφοδίων, αλλά και χρήματα για να έχω μαζί μου..
Και, βγαίνοντας, ας κόψω τον λαιμό μου να βρω δουλειά, λεφτά και σπίτι, για να ζήσω πάλι από το μηδέν…
Τόσες φορές χρειάστηκα το κράτος και καμιά απάντηση…
Αλλά ααα ααα, όταν αυτοί με θέλουν και δεν με βρίσκουν, το αντίτιμο είναι έξι χιλιάρικα και άλλα τόσα τρεξίματα…
Γλυκιά μου, όμως, ΨΑΡΟΚΩΣΤΑΙΝΑ, τα αρχιδια που εσύ μου έκανες τόσο μεγάλα και δυνατά όλα αυτά τα χρόνια, είναι αυτά που θα πάρεις και θα βρεις μπροστά σου σαν απάντηση…
ΥΓ: Συγγενείς και λοιποί φασιστοταλιμπανέοι, που δεν σας άρεσε αυτό που διαβάσατε, διαγράψτε με και βγάλτε με από τον κόπο…
