Άρης Δημοκίδης
Σε συνέχεια προηγούμενων άρθρων που παρουσίαζαν στοιχεία για την αθωώτητα του Γούντι Άλεν στην υπόθεση δήθεν κακοποίησης της Ντίλαν Φάροου και υποστήριζαν πως οι κατηγορίες ήταν στημένες από την Μία Φάροου (Πριν καταδικάσετε τον Γούντι Άλλεν για «βιασμό» και «παιδεραστία», διαβάστε αυτό…) έχουμε την χτεσινή ανοιχτή επιστολή του γιου της Μόουζες.
Είχε ξαναμιλήσει, αποκαλύπτοντας πως η μητέρα τους τους κακοποιούσε άσχημα για δεκαετίες. Είχε περιγράψει δεκάδες παραδείγματα στα οποία τους έβαζε να πουν ψέματα για χάρη της και είχε τονίσει πως το ίδιο είχε συμβεί και με την καταγγελία της αδερφής του Ντίλαν Φάροου. Ο ίδιος ήταν παρών στο σπίτι την ημέρα της υποτιθέμενης κακοποίησής της απ’ τον Γούντι Άλεν (είναι ο μεγαλύτερος απ’ όλα τα αδέρφια, τότε ήταν 14 ετών) και είχε πει απ’ την αρχή πως δεν είχε αφήσει την αδερφή του ούτε λεπτό απ’ τα μάτια του, μετά από απαίτηση της μητέρας του.
Τώρα όμως, έδωσε στη δημοσιότητα ένα μεγαλύτερο, αναλυτικότερο κείμενο, στο οποίο αποκαλύπτει πώς ο δεσποτικός χαρακτήρας της μητέρας του διέλυσε τις ζωές σχεδόν όλων των παιδιών της (η Φάροου υιοθετούσε ακατάπαυστα παιδιά, φτάνοντας να έχει συνολικά 14).
Μεταφράσαμε ένα απόσπασμα παρακάτω.
Η δυσλειτουργία στο σπίτι των παιδικών μου χρόνων δεν είχε καμία σχέση με τον Γούντι. Ξεκίνησε πολύ πριν εμφανιστεί και προερχόταν από ένα βαθύ και επίμονο σκοτάδι μέσα στην οικογένεια Farrow.
Ήταν γνωστό στο Χόλιγουντ ότι ο παππούς μου, ο σκηνοθέτης John Farrow, ήταν διαβόητος πότης και γυναικάς. Υπήρχαν πολλοί καυγάδες εξαιτίας του αλκοόλ μεταξύ των γονέων της, και η ίδια η Μία μου είπε ότι υπήρξε θύμα απόπειρας παρενόχλησης μέσα στην οικογένειά της.
Ο αδελφός της, ο θείος μου John, ο οποίος μας επισκεπτόταν συχνά όταν ήμασταν μικρά, βρίσκεται σήμερα στη φυλακή με κατηγορίες για παιδοφιλία. Η μητέρα μου δεν το σχολίασε ποτέ αυτό δημοσίως ούτε εξέφρασε ποτέ την ανησυχία της για τα θύματά.
Ο θείος μου Patrick και η οικογένειά του μας επισκέπτονταν συχνά, αλλά οι επισκέψεις αυτές τέλειωναν απότομα, επειδή η Μία και ο Patrick μάλωναν συνέχεια. Ο Patrick αυτοκτόνησε το 2009.
Η μητέρα μου, βέβαια, είχε τα δικά της προβλήματα. Παντρεύτηκε τον 50χρονο Φρανκ Σινάτρα όταν ήταν μόλις 21 ετών.
Όταν χώρισαν, μετακόμισε μαζί με τη στενή της φίλη Dory Previn και τον σύζυγό της André. Όταν η μητέρα μου έμεινε έγκυος από τον André, ο γάμος των Previns διαλύθηκε, οδηγώντας την Dory στο ψυχιατρείο. Ποτέ δεν μιλούσαμε στο σπίτι μας γι’ αυτό και εγώ δεν το ήξερα μέχρι πριν από μερικά χρόνια. Όμως, όπως το βλέπω τώρα ως ψυχαναλυτής και αυτόπτης μάρτυρας, είναι εύκολο να δω τους σπόρους της δυσλειτουργίας που ανθούσαν μέσα στο σπίτι μας.
Για όλους μας, η ζωή κάτω από τη στέγη της μητέρας μου ήταν αδύνατη, αν δεν κάναμε ακριβώς αυτό που μας έλεγε, ανεξάρτητα από το πόσο παράξενο ήταν.
Ήταν σημαντικό για τη μητέρα μου να προβάλλει στον κόσμο την εικόνα ενός ευτυχισμένου σπιτικού τόσο για τα βιολογικά όσο και για τα υιοθετημένα παιδιά, αλλά αυτό απέχει πολύ από την αλήθεια. Είμαι βέβαιος ότι η μητέρα μου είχε καλές προθέσεις υιοθετώντας παιδιά με αναπηρίες, αλλά η πραγματικότητα μέσα στους τοίχους του σπιτιού μας ήταν πολύ διαφορετική.
Με πονάει να θυμάμαι περιστατικά όπου έβλεπα τα αδέρφια μου, είτε τυφλά είτε με σωματική αναπηρία, να τα σέρνει στις σκάλες και να τα πετάει σε μια κρεβατοκάμαρα ή σε μια ντουλάπα και να τα κλειδώνει εκεί. Είχε κλείσει τον αδελφό μου Thaddeus, παραπληγικό με πολιομυελίτιδα, σε ένα υπόστεγο για μια ολόκληρη νύχτα ως τιμωρία για μια μικρή αταξία.
Η Soon-Yi ήταν ο αποδιοπομπαίος τράγος. Η αδελφή μου ήταν αρκετά ανεξάρτητη και φοβόταν τη Μία λιγότερο απ’όλους μας. Όταν την πίεζε αντιδρούσε και ακολουθούσαν μεγάλοι καυγάδες. Όταν η Soon-Yi ήταν μικρή, η Μία έριξε ένα μεγάλο πορσελάνινο βάζο προς το κεφάλι της. Ευτυχώς αστόχησε, αλλά τα θραύσματα χτύπησαν τα πόδια της. Χρόνια αργότερα, η Μία την χτύπησε με ένα ακουστικό τηλεφώνου. Σύντομα η Soon-Yi μας έκανε σαφές ότι η επιθυμία της ήταν απλά να μείνει μόνη- και έτσι έγινε. Ακόμα κι αν η σχέση της με τον Woody ήταν ασυνήθιστη, της επέτρεψε να δραπετεύσει.
Άλλοι δεν ήταν τόσο τυχεροί.
Οι περισσότερες πηγές από τα μέσα ενημέρωσης ισχυρίζονται ότι η αδελφή μου Tam πέθανε από «καρδιακή ανεπάρκεια» στην ηλικία των 21. Στην πραγματικότητα, η Tam είχε παλέψει με την κατάθλιψη για μεγάλο μέρος της ζωής της, μια κατάσταση που επιδεινωνόταν εξαιτίας της μητέρας μου που αρνιόταν να της προσφέρει ιατρική βοήθειά επιμένοντας ότι η Tam ήταν απλά «κακοδιάθετη». “Ένα απόγευμα του 2000, μετά από έναν τελευταίο καυγά με τη Μία, η Tam αυτοκτόνησε με υπερβολική δόση χαπιών. Η μητέρα μου έλεγε στον κόσμο ότι η υπερβολική δόση ήταν τυχαία, υποστηρίζοντας μάλιστα ότι επειδή η Tam ήταν τυφλή δεν ήξερε ποια χάπια έπαιρνε. Όμως η Τam είχε γερή μνήμη και πολύ καλή αίσθηση του χώρου. Και φυσικά, η τύφλωση δεν επηρέαζε την ικανότητά της να μετράει τα χάπια!
Οι λεπτομέρειες για την αυτοκτονία της και τον καυγά της με τη Μία μου μεταφέρθηκαν από τον αδελφό μου Thaddeus, που ήταν αυτόπτης μάρτυρας. Δυστυχώς, δεν είναι πλέον σε θέση να το επιβεβαιώσει. Μόλις πριν από δύο χρόνια, ο Thaddeus αυτοκτόνησε μέσα στο αυτοκίνητό του, σε απόσταση λιγότερη από 10 λεπτά από το σπίτι της μητέρας μου.
Η αδελφή μου Lark ήταν άλλο ένα θύμα. Ακολούθησε μια αυτοκαταστροφική πορεία, πάλεψε με τον εθισμό και τελικά πέθανε άπορη από αιτίες που σχετίζονται με το AIDS το 2008 στην ηλικία των 35 ετών.
Για όλους μας, η ζωή κάτω από τη στέγη της μητέρας μου ήταν αδύνατη, αν δεν κάναμε ακριβώς αυτό που μας έλεγε, ανεξάρτητα από το πόσο παράξενο ήταν.
*ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ:
Άντε πάλι με τη Δυναστεία…