Οδυσσέας Σταυράκης (καπετάν Κανένας)
Ανά πάσα στιγμή μπορούμε να ανταμώσουμε ένα χαμένο γατάκι. Θα κλαίει, θα είναι φοβισμένο, όπως κάθε μικρό πλάσμα που του λείπει η μητέρα του… Αν η καρδιά μας πονέσει για την τύχη του και σταθούμε να το βοηθήσουμε, τότε ναι, είμαστε κι εμείς μικροί ήρωες της καθημερινής ζωής.
Και μπράβο μας, γιατί δεν το κάνουν όλοι. Για παράδειγμα, πολύ πρόσφατα στην Πάτρα ένας οδηγός πάρκαρε πάνω σε γατάκι και έφυγε, χωρίς να νοιαστεί. Δεν νοιάστηκε όμως και κανείς άλλος από τα κλάματα του άτυχου ζώου που νιαούριζε για εννιά (!!!) ολόκληρες ώρες, μέχρι που άφησε την τελευταία του αναπνοή…
Το γεγονός ανέδειξε μέσα από τον προσωπικό της λογαριασμό η δημοσιογράφος Ελιζα Καλλίτση. (ΠΡΟΣΟΧΗ: ΣΚΛΗΡΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ!)
Πάτρα: Πάρκαρε το αυτοκίνητο του πάνω σε ζωντανό γατάκι
Ένα σοκαριστικό περιστατικό ανέδειξε με ανάρτησή της στον προσωπικό της λογαριασμό η δημοσιογράφος Ελίζα Καλλίτση με οδηγό στην Πάτρα που πάρκαρε το αυτοκίνητό του πάνω σε ένα γατάκι. Η δημοσιογράφος ήταν από τις πρώτες που προσέτρεξε για βοήθεια του γατιού. Όπως έγραψε στο fb: “7 η ώρα το πρωί. Παρκάρεις.
Για αυτό πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι για όλα. Για την “κακιά στιγμή”, για τον κακό “άνθρωπο”, για τους αδιάφορους (;) συνανθρώπους μας.
Στο προηγούμενο κείμενο…
είχαμε πει πολλά σχετικώς, σήμερα θα εστιάσουμε στην πραγματικά δύσκολη περίπτωση που το γατάκι έχει βρεθεί μέσα ή κάτω από κάποιο αμάξι.
Ίσως ακούγεται παράξενο αλλά συμβαίνει. Κι αυτό μπορούν να το επιβεβαιώσουν πολλοί οδηγοί (κι όχι μόνο) που το έχουν ζήσει.Τα γατάκια το χειμώνα μπαίνουν ΜΕΣΑ στον σκελετό του αυτοκινήτου για να προφυλαχθούν από το κρύο και το καλοκαίρι για να βρουν λίγη δροσιά. Επιπλέον,το βλέπουν σαν μια φωλιά που μπορεί να τα προστατέψει από ανθρώπινες κλοτσιές και άλλα ζώα.
Η Νάσια, η κοπέλα του φίλου μου του Σταύρου,σύρθηκε κάτω από ένα αμάξι τις προάλλες,στην ανατολική Θεσσαλονίκη,για να βγάλει μια γκρίζα χνουδωτή ομορφιά που νιαούριζε δυνατά. Ήταν πρωί και ο οδηγός ήθελε να βάλει μπρος και να φύγει, παρόλο που είχαν μαζευτεί πολλοί άνθρωποι και του έλεγαν πως έτσι θα σκοτώσει το γατί.
“Του είπα πως αν φύγει χωρίς να έχουμε βγάλει το γατάκι πρωτύτερα, κινδυνεύει να χαλάσει το αμάξι του”, μου διηγήθηκε ο Σταύρος. “Μόνο έτσι κατάφερα και τον έπεισα, τον Ελληναρα! Όταν φοβήθηκε για το αμάξι του, έγινε γατάκι!…”
Αυτό πέρα από μια όντως πετυχημένη μέθοδος εκφόβισης κλασικού “ψευτομάτσο” Έλληνα οδηγού, είναι και αλήθεια:
Αν το γατάκι έχει κρυφτεί δίπλα στο κινητήρα, εκεί που είναι ο ιμάντας της μηχανής, αυτός αρχίζει να γυρνάει με το που “βάζεις μπροστά”, οπότε δεν υπάρχει πιθανότητα να τη γλυτώσει… Αλλά επιπλέον χαλάει και το αμάξι γιατί κόβετε συνήθως μαζί κι αυτός ο ιμάντας. Σαν ζημιά μπορεί να είναι από 100-150 μέχρι και 500 €.
Οπότε το πρώτο που προσέχουμε, βασικό, ΒΑΣΙΚΟΤΑΤΟ, είναι να μην ανάψουμε τη μηχανή.
Μετά εντοπίζουμε από πού ακούμε το μικρο: Είναι από το καπό; Είναι πάνω σε καμία ρόδα; Η είναι απλά στον δρόμο,κάτω από το αμάξωμα; Στην τελευταία περίπτωση σκύβουμε η αν δεν μπορούμε εμείς για κάποιο λόγο, ζητάμε να το κάνει κάποιος άλλος. Στις άλλες, είναι λίγο πιο περίπλοκα τα πράγματα…
Υπάρχουν αμάξια που ο κινητήρας από κάτω δεν έχει “ποδιά”,δεν έχει κλειστό δηλαδή το τμήμα εκείνο με κάποιο κομμάτι πλαστικό. Οπότε μπορεί άνετα να μπει γατακι ,το ίδιο όμως μπορεί και ένας άνθρωπος να βάλει το χέρι του και να κάνει το ίδιο για να το ξετρυπώσει! Απλώς ας συρθεί λίγο ανάσκελα όπως ο μάστορας στο συνεργείο και… βουαλά! Βρήκατε το γατάκι σε κάποια γωνία.Τα πιο συχνά μέρη πάντως που μπορεί να πάει, είναι στα λεγόμενα “ψαλίδια” τώρα το καλοκαίρι (τα οποία είναι πίσω από τη ρόδα) ή το χειμώνα κοντά στο κινητήρα.
Τα παραπάνω φυσικά τα εφαρμόζουμε μόνο όταν δεν μπορούμε να βρούμε τον ιδιοκτήτη του αυτοκινήτου. Αν τον έχουμε δίπλα μας, αυτός θα μας ανοίξει το καπό και γενικά θα μας καθοδηγήσει. Αν όμως είναι π.χ. περασμένα μεσάνυχτα ή ο ιδιοκτήτης λείπει ή το αυτοκίνητο μοιάζει εγκαταλελειμμένο, πρέπει τα μάτια του διασώστη να είναι δεκατέσσερα μην και τον περάσει κανείς για… κλέφτη.
Όταν λοιπόν έχουμε εντοπίσει το γατάκι, πρέπει να είμαστε πέρα από προσεκτικοί (είπαμε,πάντα!) και αποφασιστικοί. Αυτό θα είναι φοβισμένο και όταν θα το κρατάτε στην αγκαλιά σας αργότερα,θα διαπιστώσετε πόσο δυνατά χτυπάει η καρδιά του!.. Μέχρι όμως να γίνει αυτό,θα πρέπει να απλώσεις τα χέρια σας για να το πιάσετε.
Ο καλύτερος τρόπος είναι να το “σβερκώσετε”, γραπώνοντάς το δηλαδή απ’το δέρμα πίσω απ’τον λαιμό. Είναι ο τρόπος με τον οποίο η μητέρα του το μετέφερε και για αυτό τον λόγο, αυτόματα θα ηρεμήσει. Έτσι δύσκολα θα σας γρατζουνίσει, -που ακόμα και να συμβεί,δεν είναι δα και κάτι το τρομερό (με λίγο ιώδιο η οινόπνευμα πάνω στη γρατζουνιά δεν υπάρχει κίνδυνος, ενώ οι πιο φοβιτσιαρηδες μπορούν να βάλουν και αλοιφή των 1.50€ από ένα φαρμακείο).
Από κει και πέρα, τα έχουμε ξαναπεί. Για την ιστορία, η Νάσια και ο Σταύρος έχουν τη γκριζούλα σπίτι τους, κι επειδή έχει πεταχτά αυτιά σκέφτονται να την ονομάσουν Άργουεν, προς τιμήν της ηρωίδας από τον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών!
