ioanna_stvr
Κάποιοι ξύπνησαν το πρωί με σκοπό να πάνε στην δουλειά τους, να παίξουν με τα παιδιά τους, να τρέξουν σε υποχρεώσεις. Κανείς δεν ξύπνησε το πρωί με σκοπό να ‘χει χάσει το σπίτι του ως το βράδυ. Κανείς δε ξύπνησε με στόχο να θαλασσοπνιγεται παλεύοντας με τα κύματα, να περιμένει ένα πλοίο σωτηρίας. Κανείς δε ξύπνησε με σκοπό να ‘χει χάσει το παιδί του, το γονιό του, το γείτονα, μέχρι να νυχτώσει. Κανείς δεν ξύπνησε με σκοπό να μην δει ποτέ ξανά την αυγή. Ούτε η Μαρία από το Μάτι, ούτε η Εμινέ από την Συρία. Για κάποιους ανθρώπους δεν ξημέρωσε τυχερή μέρα, γιατί καμιά φορά όλα είναι θέμα τύχης…
Κάνεις μας δεν μπορεί να καταλάβει τι έζησαν αυτοί οι άνθρωποι. Κανείς μας ποτέ δε θα μάθει τι λόγια έλεγαν αυτές οι μάνες, οι πατεράδες, στα παιδιά τους για να τα ηρεμήσουν την ώρα της καταστροφής, την ώρα που πάλευαν με τις φλόγες, τα κύματα, τις βόμβες, για να τα σώσουν – και μακάρι να μην χρειαστεί ποτέ ξανά άνθρωπος να έρθει στην θέση τους και να μάθει…
Την επόμενη φορά που θα γκρινιάξεις για την κίνηση, που θα μαλώσεις με το παιδί σου γιατί πήρε 18 κι όχι 20 στο διαγώνισμα, που θα μαλώσεις με την γυναίκα σου ή τον άντρα σου, θυμήσου αυτούς τους ανθρώπους – που ξύπνησαν το πρωί κι έχασαν τα πάντα ως το βράδυ.
Είσαι τυχερός που έχεις την οικογένειά σου, που θα ξαπλώσεις στο κρεββάτι σου το βράδυ, που θα ξαναδείς τον ήλιο αύριο.
Είσαι απλά τυχερός…
Σταυροπούλου Ιωάννα
