Μικροπράγματα
Το «Ζάρι» φαίνεται να είναι το νέο «νομοσχέδιο για τον γάμο ομόφυλων ζευγαριών» ή ο νέος «Κασσελάκης» και γενικώς το θέμα της σεζόν, για το οποίο ρωτάνε απλώς όλοι όλους και ό,τι κάτσει. Αυτή τη φορά ζητήθηκε από την Έφη Θώδη να μιλήσει για το τραγούδι με το οποίο η Μαρίνα Σάττι θα μας εκπροσωπήσει στη Eurovision. Ναι, δεν πήγε και πολύ καλά αυτό.
Η τραγουδίστρια δημοτικών τραγουδιών, μιλώντας στην κάμερα της εκπομπής Super Κατερίνα, δεν φάνηκε να «αγοράζει» ιδιαίτερα το Ζάρι. Ή πιο σωστά, μάλλον το σιχαίνεται.
«Θα ήθελε πολύ να είναι σαν το “Γλύκα Γλύκα” το Ζάρι. Να διευκρινίσουμε γιατί ο κόσμος έχει μυαλό και ξέρει πολύ καλά ποιανού είναι το “Γλύκα Γλύκα”. Είναι δικό μου, γράφτηκε μόνο για εμένα. Πρώτη εκτέλεση την έχω κάνει εγώ με τον Γιώργο Δημητρόπουλο στο κλαρίνο. Η μαϊμού, όσο ψηλά και να φτάσει ο πισινός της φαίνεται. Γιατί το είπε αυτό; Δεν μπορώ να καταλάβω. Δεν μπορούσε να πει το όνομά μου; Τι έπαθε δηλαδή; Δεν θα μιλάμε για την ιστορία μας; Γιατί εγώ είμαι μια ιστορία, είτε το θέλουν είτε όχι, είμαι η ιστορία της Ελλάδος. Εγώ δημιούργησα αυτά τα τραγούδια, σε αυτόν τον χώρο και να το πάρουν πολύ καλά χαμπάρι και η Σάττι και όλοι αυτοί που δουλεύουν και δουλεύουν χάρη σε εμένα. Εγώ έβαλα το λαϊκοδημοτικό τραγούδι στα σαλόνια, στον κόσμο και τη νεολαία τη γύρισα στα κλαρίνα», δήλωσε η Έφη Θώδη, αναφερόμενη σε μια δήλωση της Σάττι ότι το «Γλύκα Γλύκα» (ναι, το τραγούδι) είναι της Κέλλυς Κελεκίδου.
“Τη Μαρίνα Σάττι δεν την ξέρει ούτε η μάνα της”, σύμφωνα με την Έφη Θώδη
Παράλληλα, πρόλαβε να χαρακτηρίσει το Ζάρι «αηδία», τονίζοντας τη σημασία της δικής της πορείας στην ελληνική μουσική, τονίζοντας πως κανείς δεν γνωρίζει τη Μαρίνα Σάττι. «Τώρα η σύγκριση γιατί;», θα αναρωτιέστε. Συγγνώμη, παιδιά, ιδέα δεν έχουμε και εμείς.
«Τη Μαρίνα Σάττι δεν την ξέρει ούτε η μάνα της. Και πού πάει με αυτό το ρεζίλι το τραγούδι; Αυτό είναι ένα γατοξέρασμα. Καθόλου δεν μου άρεσε το τραγούδι, για ανθρώπους που δεν έχουν νοημοσύνη. Πού θα πάμε με αυτό; Πάλι θα πληρώσουν οι Έλληνες φορολογούμενοι μια βλακεία, μια αηδία», κατέληξε.
Νννναι…
Προχωράμε.
