Ευθύμης Κάλφας
Η γνωστή φωτογράφος και κριτής του Project Runway, Ρούλα Ρέβη, έκανε τον δικό της απολογισμό για τη χρονιά που φεύγει αποφασίζοντας να γράψει ένα γράμμα στον πατέρα της και να του πει όσα η ίδια δεν πρόλαβε αφού εκείνος έφυγε από τη ζωή το καλοκαίρι του 2018 από ανακοπή καρδιάς.
Όσα έγραψε στο instagram
Η Ρούλα Ρέβη μέσα απ’ αυτό το γράμμα ζήτησε δημόσια συγγνώμη από τον πατέρα της αφού στο παρελθόν είχε μιλήσει για εκείνον άσχημα έχοντας τον πληγώσει.
«Χαίρομαι που είστε όλοι χαρούμενοι όμορφοι και αισιόδοξοι σε όλες τις φωτο που βλέπω να ποσταρετε. Εγώ είμαι όλα τα παραπάνω , πάντα ήμουν αισιόδοξος άνθρωπος . Ούτε και ξέρω από που το πήρε το dna μου αυτό το προτέρημα , κάπου μέσα σε κάποιον από αυτούς που με έφτιαξαν θα υπήρχε προφανώς!
Το 2018 , μου πήρε μακριά τον μπαμπά μου , ξαφνικά , έτσι ξαφνικά μου τα έκανε πάντα όλα ο τύπος αυτός! Τα περίμενα όλα από εκείνον ,έτσι έφευγε , έλεγε πάω για τσιγάρα και πήγαινε στην Αίγυπτο για 1 μήνα!
Αυτό το ποστ του το χρωστάω γιατί έχω μιλήσει δημόσια για εκείνον και τον έχω πληγώσει, θέλω να πω πως μέσα από τα δικά του λάθη έψαξα και βρήκα τον εαυτό μου με κόπο , αυτομαστίγωμα και σκληρή αυτοκριτική ,και μετά εξαιτίας του έψαξα και βρήκα τον καλύτερο σύζυγο και μπαμπά για τα παιδιά μου. Έτσι μπαμπά θέλω να σου πω πως τελικά έκανες πολλά για εμένα , πήρα άριστα μαθήματα ζωής μέσα από οτι ζήσαμε μαζί και τώρα σου ζητάω δημόσια συγνώμη και να ξέρεις πως το τελευταίο μας ραντεβού , ξέρεις που ,είναι η ποιο όμορφη στιγμή μου μέσα στο 2018! Σε ευχαριστώ παρά πολύ για τη χαρά που είχε το πρόσωπο σου εκείνη τη μέρα! Σου υπόσχομαι πως θα έχω μια καινούρια υπέροχη χρόνια»
ΔΕΙΤΕ ΤΗΝ ΑΝΑΡΤΗΣΗ
Τι είχε πει για τον πατέρα της στο παρελθόν;
Η φωτογράφος των εξωφύλλων και των stars μίλησε πρώτη φορά για τα δύσκολα παιδικά της χρόνια στο Κυπριακό περιοδικό «Omikron» όπου αναφέρθηκε στην επανάσταση που η ίδια έκανε στην εφηβεία της.
«Μεγάλωσα στο Πασαλιμάνι, στον Πειραιά. Οι γονείς μου, όταν με γέννησαν, ήταν μόλις 16 και 19 χρόνων -είχαν μάλιστα αποκτήσει άλλο ένα παιδί δύο χρόνια προηγουμένως, την αδελφή μου. Είχαν ερωτευτεί πολύ όταν πρωτογνωρίστηκαν, κλέφτηκαν, τους πιάσανε, τους πάντρεψαν κι εμείς, τα παιδιά, ουσιαστικά μεγαλώσαμε με τη γιαγιά και τον παππού, τους γονείς του μπαμπά μου. Ήμαστε πάρα πολύ φτωχοί κι αν δεν υπήρχε η γιαγιά και ο παππούς μου να μας βοηθάνε, δεν θα τα καταφέρναμε.
Οι γονείς μου, όμως, έπειτα από κάποιο χρονικό διάστημα, άρχισαν να μην τα πηγαίνουν καλά μεταξύ τους. Καθόλου καλά. Κι όλο αυτό που ζούσα είχε ως αποτέλεσμα να αλλάξω ραγδαία, να μεταβληθώ ουσιαστικά σ’ έναν άλλο άνθρωπο. Ενώ πριν από την εφηβεία μου ήμουν η πάρα πολύ καλή μαθήτρια που συμμετείχε στις γιορτές του σχολείου, που ασχολείτο με τον αθλητισμό, που έπαιρνε βραβεία, που οι καθηγητές έλεγαν στη μάνα μου «μην την αφήσεις χωρίς να στη στείλεις κάπου να σπουδάσει», έγινα ένα κορίτσι οργισμένο με όλους και με όλα, που άρχισε να έχει πολύ έντονη ζωή, να καπνίζει πολύ, να πίνει αλκοόλ, να κάνει συνεχείς απουσίες στο σχολείο, να μπαίνει σε χώρους αναρχικών, που τελικά άρχισε να μένει μόνο του από τα 17 του χρόνια».
Καλή εβδομάδα
5,037 Likes, 36 Comments – @roula.revi on Instagram: “Καλή εβδομάδα”
Η Ρούλα Ρέβη για όλα όσα περιγράφει από την παιδική της ηλικία θεωρούσε υπεύθυνο τον πατέρα της για τον οποίον συνέχισε να λέει:
«Κι όλο αυτό ξεκίνησε απ’ τον μπαμπά μου. Ενώ του μοιάζω, μετά από όλα αυτά, συν το γεγονός ότι δεν δούλευε και δανειζόταν δεξιά κι αριστερά, με αποτέλεσμα να έχουμε σοβαρό οικονομικό πρόβλημα, με έκανε κυριολεκτικά μέσα σε μία μέρα, να τον μισήσω! Κι έτσι, απομακρύνθηκα από την οικογένειά μου. Κυρίως, γιατί δεν άντεχα άλλο να βλέπω τη μητέρα μου λυπημένη. Γιατί εκείνη ήταν ο ήρωας της ζωής μου, το πρότυπό μου, η «κούκλα» μου, η «θεά» μου, η αγάπη μου η μεγάλη – αυτή και η αδελφή μου είναι οι μεγαλύτερες λατρείες της ζωής μου, πιο δυνατές και οι δύο κι από 10 άντρες μαζί… Έκανα πάρα πολλά για να φύγει ο πατέρας μου από τη ζωή μας, κυρίως για να το συνειδητοποιήσει η μάνα μου και να το αποφασίσει η ίδια, αλλά δεν έφυγε ποτέ. Για να καταλάβεις, μόλις πριν από λίγα χρόνια αποφάσισαν τελικά να χωρίσουν, όταν πια ο μπαμπάς μου έμενε με μία άλλη γυναίκα. Αυτά τα λέω για όλα τα νέα παιδιά που αυτή τη στιγμή, αντιμετωπίζουν κάποιο παρόμοιο οικογενειακό πρόβλημα. Εμένα, αυτό που με έσωζε πάντα, ήταν το αίσθημα της αγάπης που εισέπραττα από τη μάνα μου και την αδελφή μου, καθώς και η σκέψη του “δεν μπορεί κανείς να με γλιτώσει αν συμβεί κάτι! Πρέπει μόνη μου να φροντίσω για όλα!».
*ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
