Άρης Δημοκίδης
Τώρα που η μοναδική γυναίκα αρχηγός κόμματος της Βουλής δεν είναι πια εδώ (και δεν υπάρχει δυστυχώς καμία ελπίδα να αντικατασταθεί από άλλη γυναίκα, αλλά από έναν εκ των 6-7 ανδρών υποψηφίων…) θα ήθελα να μοιραστώ κάτι που είχε συμβεί πριν αρκετά χρόνια.
Στη Βουλή θα ψηφιζόταν το Σύμφωνο Συμβίωσης για τα ομόφυλα ζευγάρια και θα ήταν μια ιστορική ημέρα. Ενώ το κόμμα της ήταν υπέρ, η Φώφη Γεννηματά *δεν* το ψήφισε. Δεν εμφανίστηκε καν στη Βουλή. Δεν υπήρξε κάποια επίσημη ανακοίνωση ή αιτολόγηση.
Η εικόνα της επλήγη αρκετά καθώς άκουσε τα εξ αμάξης…
Οι κινήσεις που έκανε μετά, θεωρήθηκε από πολλούς πως έγιναν για να διασκεδαστούν οι εντυπώσεις και να κάνει «έλεγχο ζημιών». (Ειπώθηκε από κάποιους τότε ότι «δεν την άφηνε ο πνευματικός της να το ψηφίσει». Μόνο η προσωπική της ψήφος θα πείραζε τον πνευματικό; Το ότι έβαλε όλο το κόμμα της να το υπερψηφίσει και το διαφήμιζε συνεχώς δεν θα τον ενοχλούσε;)
Κάτω απ’ τα χαρούμενα τουίτς της…
…όλοι ρωτούσαν γιατί δεν είχε πάει να ψηφίσει.
Το γεγονός πως για καιρό ήταν υπέρ του Συμφώνου και πίεζε για να έρθει προς ψήφιση γεννούσε ακόμα περισσότερες απορίες σχετικά με το γιατί έλειπε.
Γνωρίζαμε όλοι ότι η Γεννηματά είχε περάσει προβλήματα υγείας, και αν είχε πει η ίδια ότι «για λόγους υγείας δεν μπόρεσα να παραβρεθώ» όλοι θα το κατανοούσαμε. Όμως φερόταν σαν να μην είχε συμβεί καν το γεγονός, πράγμα που εξόργιζε περισσότερο ακόμη και ψηφοφόρους της.
***
Εκείνες τις μέρες όταν είχα αναρωτηθεί κι εγώ δημόσια τι είχε συμβεί, στενότατος συνεργάτης της Γεννηματά μου έστειλε ένα μήνυμα.
«Χτυπάνε όλοι τη Φώφη, αλλά φαντάζομαι ότι ξέρεις γιατί έλειπε», έγραφε περίπου.
Όχι δεν ήξερα. Με άφησε να καταλάβω ότι ήταν λόγος υγείας.
«Και τότε γιατί δεν το λέτε και την αφήνετε να τρώει όλο αυτό το κράξιμο;» αναρωτήθηκα. «Αφού είναι γνωστό πως ήταν υπέρ του Συμφώνου και πως δεν θα ντρεπόταν καθόλου να το ψηφίσει -αντιθέτως-, γιατί την αφήνετε έτσι ακάλυπτη;»
«Είναι δική της επιλογή» μου απάντησε.
«Εντάξει», λέω, «να μην πει κάτι αυτή, αλλά μια ανακοίνωση απ’ το κόμμα για να μην υπάρξουν παρεξηγήσεις…;»
«Όχι, όχι με τίποτα. Δεν θέλει με τίποτα.»
«Μα γιατί;»
Και τότε μου είπε αυτό που όλοι έχουμε νιώσει έκτοτε. Το λόγο που σήμερα όλοι μιλούν για την αξιοπρέπεια και τη δύναμή της.
«Δεν θέλει με τίποτα να χρησιμοποιεί τα θέματα της υγεία της, ούτε ως δικαιολογία, ούτε ως ασπίδα. Και ούτε φυσικά ως διαφήμιση. Δε θέλει την “ψήφο συμπάθειας”, ή την “αποδοχή λόγω οίκτου”. Δεν θέλει να τη λυπούνται ή να τη δικαιολογούν. Και σε αντίθεση με άλλους που “πουλάνε” τα προσωπικά τους ή τα προβλήματα υγείας για να κερδίσουν δημοτικότητα, προτιμά ακόμα και να τα κρύψει όσο μπορεί παρά να φανεί πως πάει να τα εκμεταλλευτεί.»
«Δεκτό και αξιοθαύμαστο», είπα, «αλλά δηλαδή αντί να κάνει αυτά, θεωρεί ότι είναι καλύτερο να την κράζουν όλοι τώρα; Ακόμη και να χάσει ψήφους;»
«Ναι, το προτιμάει», μου απάντησε ο στενός συνεργάτης της. Και μου ζήτησε να μην αναφέρω σε εκείνη τη φάση αυτά που μου είπε και να μην προσπαθήσω να τη δικαιολογήσω δημοσίως.
***
«Γιατί δεν έστειλε επιστολική ψήφο τότε;», αναρωτιούνται πολλοί σήμερα, όμως όπως πληροφορούμαι, επιστολική ψήφος ΔΕΝ προβλέπεται/επιτρέπεται στη Βουλή σε περίπτωση ασθένειας.
Παρότι η Γεννηματά υπήρξε σημαντική σύμμαχος της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας σε όλη τη ζωή της, για χρόνια μετά (κάτω είναι άρθρο που δημοσιεύτηκε τέσσερα ολόκληρα χρόνια αργότερα) θα αντιμετωπιζόταν με καχυποψία. Σε κάθε κίνησή της υπέρ της κοινότητας όλοι θα ξαναθυμούνταν την απουσία της απ’ τη Βουλή…
Της το είχαν πολλοί κρατημένο, κι αυτή στωικά το υπέμεινε και συνέχιζε να κάνει αυτό που πίστευε: Να βοηθά την ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα χωρίς να περιμένει κάποιο μπράβο ή ψήφους.
Είναι ένα μόνο μικρό παράδειγμα της αξιοπρέπειας και της δύναμης της, για την οποία μιλούν -δικαίως- όλοι σήμερα…
*ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Αντιδράσεις για το τουίτ του Κύρτσου σχετικά με το θάνατο της Γεννηματά
