Άρης Δημοκίδης
Οι ηττημένοι των εκλογών δεν παραιτούνται πάντα απ’ την προεδρία του κόμματός τους. Ειδικά αν το κόμμα το έφτιαξαν οι ίδιοι – πχ. ο Ανδρέας Παπανδρέου έχασε σε τρεις απανωτές εκλογές το ’89-’90 αλλά κανείς δεν διανοήθηκε να του πει να φύγει, παρά μόνο όταν ήταν βαριά άρρωστος.
Συχνά όμως αρκεί μια σημαντική ήττα για να αποχωρήσεις οικειοθελώς. Αν όχι με την πρώτη, ίσως με τη δεύτερη. Είναι μια παραδοχή πως κάτι δεν έκανες καλά κατ’ εξακολούθηση, και δίνεις χώρο στους επόμενους για να τα καταφέρουν καλύτερα.
Πολλοί απόρησαν που ο κ. Τσίπρας δεν παραιτήθηκε μετά τις μεγάλες εκλογικές ήττες στις ευρωεκλογές και τις εθνικές εκλογές το ’19, και θεωρούν ότι τώρα είναι η τελευταία του ευκαιρία. Πιστεύουν ότι αν χάσει και στις επόμενες δύο (ή και τρεις αν χρειαστούν) εκλογές, θα είναι πια καμένο χαρτί.
O ίδιος δεν είχε ανοίξει τα χαρτιά του μέχρι τώρα.
Vivian Efthimiopoulou 🇺🇦 🇺🇸 on Twitter: “Οι δημοσιογραφοι αντι να ρωτουν τον κ.Τσιπρα τη ηδη γνωστη αποψη του για τις δημοσκοπησεις ας τον ρωτησουν αν σκοπευει να παραιτηθει απο προεδρος του ΣΥΡΙΖΑ εφοσον δεν καταφερει τον εκλογικο στόχο που ο ιδιος εθεσε. / Twitter”
Οι δημοσιογραφοι αντι να ρωτουν τον κ.Τσιπρα τη ηδη γνωστη αποψη του για τις δημοσκοπησεις ας τον ρωτησουν αν σκοπευει να παραιτηθει απο προεδρος του ΣΥΡΙΖΑ εφοσον δεν καταφερει τον εκλογικο στόχο που ο ιδιος εθεσε.
Τώρα όμως, μοιάζει να έδειξε τις προθέσεις του, μιλώντας στην πρωινή εκπομπή της Δανάης Μπάρκα:
Ο Τσίπρας για το σενάριο της ήττας
Ο Τσίπρας για το σενάριο της ήττας
Στα τελευταία 20 δευτερόλεπτα του βίντεο, λέει:
«Δεν έχουμε τέτοια στο κόμμα μας που έχουν τα κόμματα εξουσίας. Έχουμε άλλα. Είναι από άλλη πάστα ο ΣΥΡΙΖΑ. Πολλές φορές ακούγονται περισσότερες φωνές απ’ όσες πρέπει.
Αν σ’ αυτές τις εκλογές χάσει ο κ. Μητσοτάκης την επόμενη μέρα δεν θα μπορεί να σταθεί. Στο ΣΥΡΙΖΑ είναι αλλιώς. Κερδίσει – χάσει ο Τσίπρας, θα υπάρχει μια εκτίμηση απέναντί του… Αλλά και η δυνατότητα, και νομίζω αυτό είναι υγιές, όποιος διαφωνεί μαζί μου να το λέει δημόσια και ανοιχτά.»
Βέβαια και στα άλλα κόμματα ισχύει το «όποιος διαφωνεί μαζί μου μπορεί να το λέει δημόσια και ανοιχτά» και μάλιστα στα άλλα κόμματα συχνά παραιτούνται κιόλας οι αρχηγοί, ενώ μετά από δημοκρατικές διαδικασίες μπαίνουν άλλοι στη θέση τους – κάτι που συνέβαινε και στον Συνασπισμό/ΣΥΡΙΖΑ μέχρι το 2008 (με αρχηγούς διαδοχικά τον Φλωράκη, τη Δαμανάκη, τον Κωνσταντόπουλο και τον Αλαβάνο).
Αποκωδικοποιώντας τα λόγια του, καταλαβαίνουμε ότι μάλλον δεν του περνάει καν απ’ το μυαλό η σκέψη να παραιτηθεί. Όσο θα μπορεί «να σταθεί» (χωρίς να τον διώξουν κλοτσηδόν δηλαδή), θα σταθεί.
Είναι προφανώς ένα μήνυμα στο εσωτερικό του κόμματος. «Μεγαλείο ψυχής του Τσίπρα: Αν χάσει θα… επιτρέψει να του κάνουν κριτική» ήταν ένας τίτλος σάιτ σχετικά με όσα είπε.
Η δήλωση του κ. Τσίπρα χλευάζεται από κάποιους ως «μπαστάκωμα» στην προεδρική καρέκλα:
Nostradamos on Twitter: “Μετάφραση: Επειδή θα χάσω, μην ετοιμάζεστε για κομματικές επαναστάσεις. Εκ νέου συνέδριο κάποια στιγμή με μοναδικό υποψήφιο ξανά εμένα με 99.1% για άλλα 15 χρόνια και βλέπουμε. pic.twitter.com/c3UDWIZpKR / Twitter”
Μετάφραση: Επειδή θα χάσω, μην ετοιμάζεστε για κομματικές επαναστάσεις. Εκ νέου συνέδριο κάποια στιγμή με μοναδικό υποψήφιο ξανά εμένα με 99.1% για άλλα 15 χρόνια και βλέπουμε. pic.twitter.com/c3UDWIZpKR
Elias Palaiologos on Twitter: “#Τσίπρας:”Αν χάσει ο Μητσοτάκης φεύγειΑν χάσω εγώ θα ακούσω μόνο κριτική…”Έχουμε να κάνουμε με έναν νάρκισσο ο οποίος γνωρίζει ότι μόνο ο θάνατος ή κάποια αρρώστια θα μπορούσε να τον κάνει να αποχωρήσει από αρχηγός κόμματοςΧειρότεροι και από υπήκοοι τα στελέχη του #ΣΥΡΙΖΑ / Twitter”
Τσίπρας:”Αν χάσει ο Μητσοτάκης φεύγειΑν χάσω εγώ θα ακούσω μόνο κριτική…”Έχουμε να κάνουμε με έναν νάρκισσο ο οποίος γνωρίζει ότι μόνο ο θάνατος ή κάποια αρρώστια θα μπορούσε να τον κάνει να αποχωρήσει από αρχηγός κόμματοςΧειρότεροι και από υπήκοοι τα στελέχη του #ΣΥΡΙΖΑ
Από την άλλη, είναι καλό για ένα κόμμα να μην είναι αυτοσκοπός η εξουσία, και να μην πέφτουν κεφάλια με το που αυτή χάνεται.
Ας δούμε πάντως πόσους αρχηγούς άλλαξαν τα άλλα δύο μεγάλα κόμματα, από το 2008, που ο κ. Τσίπρας έγινε πρόεδρος του κόμματος.
Η ΝΔ είχε τον Κώστα Καραμανλή, μετά τον Αντώνη Σαμαρά, μετά τον Βαγγέλη Μεϊμαράκη, μετά τον μεταβατικό Γιάννη Πλακιωτάκη και μετά τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Το ΠΑΣΟΚ είχε τον Γιώργο Παπανδρέου, τον Ευάγγελο Βενιζέλο, τη Φώφη Γεννηματά και, μετά το θάνατό της τον Νίκο Ανδρουλάκη.
Και τα δύο κόμματα έκαναν πολλές εσωκομματικές εκλογές με πολλούς υποψηφίους (απ’ την Ντόρα Μπακογιάννη και τον Απόστολο Τζιτζικώστα μέχρι τον Ανδρέα Λοβέρδο και τον Γιώργο Καμίνη).
Από το 2008, ο ΣΥΡΙΖΑ είχε και έχει τον κ. Τσίπρα. Και απ’ ό,τι φαίνεται, θα τον έχει για καιρό ακόμα.
Αυτό χαροποιεί πραγματικά τους πάμπολλους οπαδούς του, που θέλουν την παρουσία του στα πράγματα.
Ταυτόχρονα όμως, χαροποιεί πραγματικά και τους εχθρούς του. Ειδικά τη ΝΔ που θεωρεί πως η καλύτερη διαφήμιση γι’ αυτήν είναι η συνεχιζόμενη -μη απειλητική- παρουσία ενός πολιτικού που, κατά τη γνώμη πολλών, είναι «καμένο χαρτί» εδώ και υπερβολικά πολλά χρόνια.
Σαν πρόσωπο είναι συμπαθέστατος. Πρόσχαρος, ευχάριστος και στις κόντρες του στη Βουλή με τον Κ.Μ. έχει επιχειρήματα και λέγειν. Το ίδιο και στις συνεντεύξεις του. Φρέσκο πρόσωπο με φιλικό χαμόγελο (ξέρω την κακία που θα πουν περί φρέσκου κάποιοι αλλά δεν πειράζει). Είναι συμπαθής, η εικόνα του προς τα έξω είναι μια εικόνα εξωστρέφειας και καλοσύνης. Ο αντίπαλός του ούτε κατά διάνοια δεν την έχει. Ακόμα και η εγκαρδιότητά του στην επικοινωνία με τους πολίτες έχει κάτι πολύ fake που για μένα αντικατοπτρίζεται στο πρόσωπό του. Ότι δηλαδή αναγκάζεται να συνομιλήσει με τους πληβείους. Ο κύριος Τσίπρας δεν το έχει… Διαβάστε περισσότερα »
Συγνώμη, για τον Τσίπρα μιλάς; Συμπαθέστατος; Φιλικό πρόσωπο; Αλήθεια τώρα; Ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω.
Eσάς σας φαίνεται λογικό να παραιτηθεί από το κόμμα κάποιος που το πήρε από το 6% και το έφτασε στην εξουσία; Δεν ξέρω, εμένα μου φαίνεται λίγο παράλογο. Δεν ξέρω, ίσως έχουμε μπερδέψει την πολιτική με το ποδόσφαιρο που όποτε χάσει η ομάδα ο πρόεδρος αλλάζει τον προπονητή 🙂
Δεν έφερε ο Τσίπρας το ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία. Η Ιστορία το έφερε, ο Τσίπρας απλά το εκμεταλεύτηκε.
Κατά τ’ άλλα, δεν συμφωνώ με την λογική που λέει πως αν ένα κόμμα χάσει τις εκλογές τότε πρέπει να αλλάζει αρχηγό. Αν όμως ένα κόμμα συνεχίζει να χάνει εκλογές λόγω των επιλογών του αρχηγού τότε φυσικά και πρέπει να φύγει.
Απ’ την άλλη, γελάω με το “αν χάσει ο Μητσοτάκης πρέπει να φύγει, αν χάσω εγώ όχι”.
Είναι άθλος της αριστεράς (ή Αριστεράς) ότι στην Ελλάδα από το 2009 κι εντεύθεν δεν έχει χτυπήσει ποσοστά επιπέδου 40%-50%. Κι αυτό οφείλεται στον δημοσιοϋπαλληλισμό του ΚΚΕ και στον αριβισμό του Σύριζα.