Γιάννης Δημητρέλλος
Το Somuchreading είναι μια social κοινότητα αναγνωστών λογοτεχνίας που σε κάθε της post έχει κάτι ενδιαφέρον, κάτι έξυπνο, αστείο, συγκινητικό, κάτι για τον κάθε έναν από εμάς που «κολλάμε» μ’ ένα καλό βιβλίο.
Αυτό είναι ένα από τα πιο πρόσφατα post της σελίδας. Βιβλία και γάτες. Τι άλλο να ζητήσει κανείς;
Log in or sign up to view
See posts, photos and more on Facebook.
Ζήτησα από τον δημιουργό της σελίδας, Γιάννη Σαχανίδη, να με οδηγήσει σε μια διαφορετική ανασκόπηση λογοτεχνίας για το 2021, μέσα από τη ματιά του Somuchreading.
– Κάτι που διάβασες φέτος και σου άρεσε (πάρα) πολύ;
«Χωρίς καμία αμφιβολία το βιβλίο του 2021 μου ήταν το Στη γη είμαστε πρόσκαιρα υπέροχοι του Ocean Vuong, ένα μικρό αριστούργημα που κινείται με τρομακτική ευκολία ανάμεσα στις λέξεις, για να παραδώσει εκείνη που πρέπει, στη στιγμή που πρέπει».
View this post on Instagram
«Το μυθιστόρημα μοιάζει με αυτοβιογραφία αν και δεν είναι, μιας και ο συγγραφέας γράφει, μέσα από τη φωνή του Μικρού Σκύλου, ενός Βιετναμέζου μετανάστη που έφτασε στην Αμερική στα δύο του χρόνια, ένα γράμμα στη μητέρα του. Ένα βιβλίο που μιλά για τον απόηχο του πολέμου στο Βιετνάμ, τα σκληρά παιδικά του χρόνια δίπλα της, την προσπάθειά του να βρει τη θέση του σε μια χώρα που δυσκολεύεται να τον δεχθεί για δικό της, τον πρώτο του έρωτα και την ομοφυλοφιλία, τη σχέση του με τη μητέρα του και με τη γιαγιά του και, εν τέλει, για την πολυπλοκότητα των συναισθημάτων».
– Μια τάση, κάτι που συμβαίνει στη σύγχρονη λογοτεχνία που θα ήθελες να μην υπάρχει το 2022;
«Θα πάρω το μαγικό μου ραβδάκι και θα ευχηθώ λιγότερο λογοτεχνικό ελιτισμό και αναγνωστικό gatekeeping και για το 2022. Εύχομαι κάθε χρόνο το ίδιο, πρόοδος υπάρχει, αλλά είμαστε πολύ μακριά από το να αντιληφθεί ο κόσμος πως δεν υπάρχει αντικειμενικότητα στην τέχνη και μπορούμε να διαβάζουμε ότι μας γουστάρει χωρίς θεματοφύλακες λογοτεχνίας πάνω από το κεφάλι μας».
– Τι βρίσκεις ενοχλητικό και τι ενδιαφέρον σε μια ανασκόπηση για βιβλία;
«Τα best-of είναι αρκετά χρήσιμα για να δει κανείς με μια ματιά τα highlights της εκδοτικής παραγωγής ολόκληρης της χρονιάς και αν θυμούνται όλοι, αυτοί που στήνουν τις ανασκοπήσεις και αυτοί που τις διαβάζουν, πως όπως όλες οι λίστες και αυτές του τέλους της χρονιάς είναι υποκειμενικές και πεπερασμένες, τότε όλοι θα είμαστε ευχαριστημένοι».
View this post on Instagram
«Από την άλλη, αρκετές φορές χάνονται μέσα στον όγκο των ανασκοπήσεων βιβλία που ίσως δε θα ήταν δυνατό να υπηρετήσουν τις συμβάσεις μια end-of-year ή best-of λίστας. Ένα τέτοιο είναι ας πούμε το Η πένα μου δε σπάει, τα σύνορα είναι που θα σπάσουν της Parwana Amiri από τις Ακυβέρνητες Πολιτείες, ένα μικρό βιβλιαράκι με σύντομα κείμενα, γραμμένα από ένα έφηβο κορίτσι που ζει στο προσφυγικό στρατόπεδο της Μόριας και αφορούν την κατάσταση εκεί. Όποια ανασκόπηση το αναφέρει, έχει από μένα ένα χάη φάηβ».
– Κάτι που περιμένεις με ανυπομονησία να διαβάσεις μέσα στην επόμενη χρονιά;
View this post on Instagram
«Υπάρχει μόνο μια σωστή απάντηση σε αυτή την ερώτηση για μένα και αυτή είναι το To Paradise της Hanya Yanagihara. Ίσως, το πιο φιλόδοξο μυθιστόρημα της συγγραφέα, που με κατέστρεψε με τη Λίγη Ζωή της, διαδραματίζεται στη Νέα Υόρκη του 1883, 1993 και 2093 και μιλά για την Αμερικανική ουτοπία, αλλά και το τι σημαίνει παράδεισος για τον καθένα από εμάς. Θα κυκλοφορήσει από τις Εκδόσεις Μεταίχμιο, αλλά είμαι τόσο δυνατός ώστε να το περιμένω στα ελληνικά; Για να δούμε».
*ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Οι γιορτές στην ελληνική τηλεόραση των ’90s, μέσα από την ματιά του 090 Greek Cult TV
