Άρης Δημοκίδης
Ο auteur Δημήτρης Βογιατζής είχε έρθει στην επικαιρότητα το 2013, όταν κυκλοφόρησαν ευρέως, χάρη στην Εφημερίδα των Συντακτών, τρία βιντεάκια όπου ο Κασιδιάρης κάνει πρόβες για να παίξει, σαν αστυνομικός, σκηνές από την βιντεοταινία “Χόμπι μου ο Βιασμός”.
Εκτός από το “Χόμπι μου ο Βιασμός”, ο Βογιατζής είχε γυρίσει και τον ΣΚΥΛΑ…
Μερικά πράγματα που μας λέει το εξώφυλλο μετά από μια πρόχειρη σημειολογική εξερεύνησή του.
(κλικ για μεγάλωμα)
1. Ο ΣΚΥΛΑΣ:
Ούτε απ’ τις εικόνες ούτε απ’ την υπόθεση αιτιολογείται αυτός ο τίτλος. Εκτός αν όταν γυρίστηκε σήμαινε κάτι άλλο, ας πούμε τρομακτικούς φαλακρούς με άσπρα ρούχα που θυμίζουν τον κύριο Δαραβίγκα, και άλλους σκοτεινούς τύπους.
2. ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΒΟΓΙΑΤΖΗΣ:
Έχει κρέντιτ ως Σκηνοθέτης και ως Σεναριογράφος. Επίσης παίζει, το όνομά του αναφέρεται στη λίστα των ηθοποιών, τελευταίο, ως Guest Star. Υποπτεύομαι ότι πρόκειται για τον κύριο με τα άσπρα, μια υπερσυγκεντρωτική παραγνωρισμένη μεγαλοφυΐα. Παρ’ ό,τι το Φεστιβάλ Καλτ Κινηματογράφου (που τον έχει τιμήσει δείχνοντας το φιλμ του “Χόμπι Μου Ο Βιασμός”), τον συνέκρινε με τον Ed Wood, εγώ θα προτιμήσω μια άλλη σύγκριση…
3. Ο ΕΛΛΗΝΑΣ ΟΡΣΟΝ ΟΥΕΛΣ!
Παρ’ ό,τι οι φωτογραφίες μας προετοιμάζουν για συγκλονιστική φτηνοπαραγωγή (φωτογραφίες του καστ μπροστά από μπλε τοίχο, πόζες παιδικού θεατρικού!) η δημιουργία του Δημήτρη Βογιατζή είναι τελικά υπερπαραγωγή μιας και εκτός απ΄τον ίδιο φέρονται να συμμετέχουν τουλάχιστον άλλα 16 άτομα!
4. ΤΑ ΣΚΗΝΙΚΑ:
Απ’ την μικρή κλειδαρότρυπα που ανοίγει το εξώφυλλο της βιντεοκασέτας στο μαγικό κόσμο του ΣΚΥΛΑ, υποψιαζόμαστε ότι το βασικό σκηνικό θα είναι το κτήμα του Έλληνα Όρσον Ουελς, ΣΤΗΝ ΟΜΟΡΦΗ ΧΑΛΚΙΔΑ. Βέβαια, θα μπορούσαν να είχαν χρησιμοποιηθεί περισσότερες φωτογραφίες με τις ομορφιές του τόπου αντί για τον ΣΚΥΛΑ που κρατάει φιλήδονα και απειλητικά τα κάγκελα σε εξοχή που θα μπορούσε να ήταν οπουδήποτε, και τις φωτο με το μπλε φόντο.
5. ΓΥΝΑΙΚΕΣ:
Απ’ ότι φαίνεται η σχέση των πρωταγωνιστών με τις γυναίκες είναι σχέση αγάπης και μίσους. Τη μελαχρινή πάνω την αγαπούν, τη θαυμάζουν και τη σέβονται – πέφτουν στα καλλίγραμμα πόδια της, και ο ΣΚΥΛΑΣ πέρα απ’ το μίνι χούφτωμα την κοιτάει σα λιγούρης.
Τις ξανθιές όμως δε τις σέβονται και τόσο. Τις απειλούν και τις τρομάζουν ενώ αυτές παίρνουν άβολες, εμφατικές πόζες.
6. ΜΙΑ ΤΑΙΝΙΑ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΕΙΤΕ:
Σε περίπτωση που δεν έχετε πειστεί να μερικοί λόγοι (περιλαμβάνεται δύο φορές η φράση ΜΙΑ ΤΑΙΝΙΑ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΕΙΤΕ).
7. ΥΠΟΘΕΣΗ:
Πρόκειται για μια σύγχρονη Ελληνική Τραγωδία, και τα τυχόν ορθογραφικά λάθη (πρώϊν, κατηγορίσει, εξαπολίσει, κυνηγιέτε, απλιστία) απλά επιτείνουν την αίσθηση της προβληματικής κοινωνίας που σκοτώνει τα παιδιά μας – σε ιδιόκτητες φάρμες στη Χαλκίδα και μπροστά από μπλε τοίχους.
8. ΤΑ ΚΕΦΑΛΑΙΑ:
Με κεφαλαίο το πρώτο γράμμα γράφονται οι λέξεις: Αστυνόμος, Νύχτας, Ναρκομανής, Αστυνομία. Η λέξη «κατάδικος» είναι πασπαρτού και άλλοτε γράφεται με μικρό άλλοτε με κεφαλαίο.
[+] ΕΞΤΡΑ ΠΟΝΤΟΙ:
Έξτρα πόντους παίρνει το εξώφυλλο για το σχεδιασμό του. Το τρίπτυχο των χρωμάτων είναι, θεωρώ, μπροστά απ’ την (1986) εποχή του. Το εξώφυλλο έντονο κίτρινο, η ράχη γαλάζια, το οπισθόφυλλο έντονο ροζ.
Ένα πραγματικό έργο τέχνης.
==
[++] Όλη η ταινία
Ο σκυλάς (1986) (http://80scult.blogspot.gr)
Έτος: 1986 Είδος: Κοινωνική Σκηνοθεσία: Δημήτρης Βογιατζής (I) Σενάριο: Δημήτρης Βογιατζής (I) Ηθοποιοί: Κώστας Στεφανάκης (Μήτσος) , Κίσκα Μανουσέλη , Φρόσω Δημητρουλάκου (Μιρέλλα) , Άγγελος Γραμμένος , Αντώνης Τρικαμηνάς , Χρήστος Νικολάου , Βίκυ Παναγή , Δημήτρης Βογιατζής (I) , Δημήτρης Κατσιμάνης , Κώστας Παπαδόπουλος (IV) (τραγούδι) Σχόλια/Πλοκή: Ο Μήτσος (Κώστας Στεφανάκης) αποφυλακίζεται και αντιμετωπίζει την βρωμιά, τα ναρκωτικά, τα σκυλάδικα και την προκατάληψη της κοινωνίας απέναντι στους πρώην κατάδικους.
ή για τους βιαστικούς
μερικά αποσπάσματα, με νοήμα
O Skylas (violent & social message end)
Το απόλυτο βίαιο τέλος στη συνταρακτική κοινωνική ταινία “Ο Σκυλας”. Μετά το “Χόμπυ μου …ο βιασμός” , ο Δημήτρης Βογιατζής ξαναχτυπά σκηνοθετικά και ερμηνευτικά με ένα απίστευτο blaxploitation τέλος. Ένα μεγάλο ευχαριστώ στο trashmania.wordpress.com για την παροχή του ΕΠΟΥΣ όπως και άλλων αντίστοιχων αριστουργημάτων.
