Ευθύμης Κάλφας
Η εβδομαδιαία στήλη «Καρτ ποστάλ θανάτου» εξετάζει λιγότερο γνωστές ανεξιχνίαστες υποθέσεις (δείτε εδώ την πρώτη ιστορία). Τι αντίκρισαν οι αστυνομικοί; Τι ρόλο έπαιζε η οικογένεια του θύματος; Γιατί δεν έχει αποδοθεί ακόμα δικαιοσύνη; Ποιος τελικά σκότωσε το θύμα;
Τις απαντήσεις σ’ αυτά τα ερωτήματα προσπαθεί να δώσει ο Βαγγέλης Γιαννίσης, συγγραφέας της σειράς αστυνομικών μυθιστορημάτων με τον επιθεωρητή Άντερς Οικονομίδη (κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Διόπτρα) και περήφανος γατομπαμπάς του Jax. (Γνωρίστε καλύτερα τον Βαγγέλη εδώ
Υπόθεση #23 – Η δολοφονία της Karmein Chan
Thomastown, Απρίλιος 1992
Ο άντρας έσκυψε κι εξέτασε το αντικείμενο που είχε μόλις εντοπίσει. Ρυτίδες βαθούλωναν το μέτωπό του και ένας κόμπος στον λαιμό τον εμπόδιζε να καταπιεί. Αρχικά, πίστευε πως είχε βρει ένα μανιτάρι, ωστόσο ήξερε πως τόσο μεγάλα μανιτάρια δε φύτρωναν σε εκείνο το σημείο της πόλης. Έπειτα, σκέφτηκε πως θα ήταν μία πέτρα, την οποία είχαν ξεθάψει οι μπουλντόζες που δούλευαν στο εργοτάξιο. Όχι. Λίγο προτού το δάχτυλό του αγγίξει την τραχιά επιφάνεια του σφαιρικού αντικειμένου που προεξείχε από το χώμα, κατάλαβε πως επρόκειτο για ένα κρανίο.
Ο χώρος αποκλείστηκε αμέσως και σύντομα άρχισε η προσπάθεια των εγκληματολόγων να συλλέξουν ό,τι είχε απομείνει από το σκορπισμένο σε όλο το οικόπεδο πτώμα. Είκοσι τέσσερις ώρες αργότερα, η διαδικασία ολοκληρώθηκε. Οι ιατροδικαστές που θα αναλάμβαναν το δύσκολο έργο της ταυτοποίησης του θύματος ήρθαν αντιμέτωποι με ένα δύσκολο εγχείρημα, καθώς στη διάθεσή τους είχαν μονάχα μέρος του κρανίου, του σαγονιού και της σπονδυλικής στήλης του θύματος. Παρόλα αυτά, συμπέραναν πως το θύμα ήταν 10 με 13 ετών, πιθανότατα ασιατικής καταγωγής. Είκοσι χιλιόμετρα βορειοδυτικά από το Thomastown, στο Templestowe, ένα χρόνο νωρίτερα είχε απαχθεί από το σπίτι της η δεκατριάχρονη Karmein Chan. Η εξέταση του DNA επιβεβαίωσε τους φόβους των αστυνομικών για την ταυτότητα του θύματος.
Στις 13 Απριλίου 1991, λίγο πριν τις εννιά το βράδυ, η Karmein και οι δύο αδερφές της έβλεπαν ένα ντοκιμαντέρ για τη Marilyn Monroe στο δωμάτιο της δεκατριάχρονης κοπέλας, όταν τα δύο μικρότερα κορίτσια πείνασαν. Προτού, ωστόσο, προλάβουν να πάνε στην κουζίνα, ένας μεγαλόσωμος άντρας τις άρπαξε από τα μαλλιά. Φορούσε μπαλακλάβα και κρατούσε ένα μεγάλο μαχαίρι. Ανάγκασε τα κορίτσια να μπουν σε μία ντουλάπα, μπροστά από την πόρτα της οποίας τοποθέτησε ένα κρεβάτι. «Δε θα σας κάνω κακό», θα τους φωνάξει. Όταν τα δύο κορίτσια καταφέρουν να απελευθερωθούν, η Karmein και ο μυστηριώδης εισβολέας είχαν γίνει καπνός. Ο μασκοφόρος, προτού το σκάσει, είχε φροντίσει να γράψει με σπρέι πάνω στο αμάξι της οικογένειας Chan “αυτό είναι μόνο η αρχή” και “εκδίκηση”.
Η απαγωγή -και στη συνέχεια η δολοφονία- της Karmein, ωστόσο, δεν ήταν ένα μεμονωμένο περιστατικό, αλλά πιθανότατα η κατάληξη μίας σειράς τουλάχιστον δώδεκα επιθέσεων και απαγωγών με θύματα παιδιά στην πολιτεία της Victoria, από το 1987 μέχρι το 1991. Κοινός παρονομαστής ο μαυροφορεμένος μασκοφόρος εισβολέας, στον οποίο οι Αρχές έδωσαν το παρατσούκλι Mr Cruel.
Στις 22 Αυγούστου 1987, λίγο μετά τις 4 τα χαράματα, ένας μασκοφόρος θα εισβάλλει στο σπίτι μίας οικογένειας, στο Lower Plenty, οπλισμένος με ένα πιστόλι κι ένα κυνηγετικό μαχαίρι. «Βουλώστε το και μην τολμήσετε να κουνηθείτε, ειδάλλως θα σας κάνω κακό», θα απειλήσει τους γονείς, προτού τους δέσει χειροπόδαρα, χρησιμοποιώντας ναυτικούς κόμπους. «Θέλω φαγητό και χρήματα. Πόσα χρήματα φυλάτε στο σπίτι;» Ο μασκοφόρος θα φιμώσει τους γονείς και θα κλείσει τα μάτια τους με κολλητική ταινία, πριν τους παγιδέψει στη ντουλάπα της κρεβατοκάμαρας. Έπειτα, θα φιμώσει και θα δέσει τον εξάχρονο γιο της οικογένειας. Η εντεκάχρονη κόρη θα παρακολουθήσει έντρομη τον εισβολέα να την πλησιάζει και να βαριανασαίνει μπροστά της. «Πώς σε λένε; Πόσων ετών είσαι; Πλύνε τα δόντια σου», θα της πει. Θα περάσει τις επόμενες δύο ώρες βιάζοντας το κορίτσι, κάνοντας ανά τακτά διαστήματα διαλείμματα, προκειμένου να φάει από το ψυγείο, αλλά και να πλιατσικολογήσει το σπίτι. Προτού φύγει από το σπίτι, θα κόψει τα καλώδια του τηλεφώνου και θα κλέψει μία κούτα βινύλια κι ένα παλτό.
Στις 27 Δεκεμβρίου 1988 ο Mr Cruel θα χτυπήσει για δεύτερη φορά. Θύμα του αυτή τη φορά η οικογένεια Wills, στο Ringwood. «Μην προσπαθήσεις να κάνεις τον ήρωα», θα πει στον John Wills, σημαδεύοντάς τον στο κεφάλι με ένα πιστόλι. Έπειτα, αφού δέσει τους δύο γονείς με συρματόσχοινο, θα κατευθυνθεί στο δωμάτιο όπου κοιμούνται τα τρία παιδιά της οικογένειας και θα απαγάγει τη δεκάχρονη Sharon. «Θα κάνεις ντους και θα πλυθείς καλά», θα της πει, μουρμουρίζοντας μέσα από τη μάσκα. «Πλύνε τα δόντια σου». Θα αφήσει τη Sharon ελεύθερη μερικά χιλιόμετρα πιο μακριά, δεκαοχτώ ώρες αργότερα. Το δεκάχρονο κοριτσάκι βρέθηκε να φοράει μία αντρική μπλούζα και μία σακούλα σκουπιδιών. Η Sharon κατέθεσε στην αστυνομία πως ο απαγωγέας της αφού τη μετέφερε σπίτι του τη βίασε και στη συνέχεια της προσέφερε ένα ποτήρι γάλα, ένα ποτήρι λεμονάδα κι ένα σάντουιτς.
Ενάμισι χρόνο αργότερα, τον Ιούλιο του 1990, ο Mr Cruel θα εισβάλλει σε ένα σπίτι στο Canterbury και θα απαγάγει τη δεκατριάχρονη Nicola Lynas, ενώ οι γονείς της βρίσκονταν εκτός σπιτιού. Αφού δέσει και φιμώσει τη δεκαπεντάχρονη αδερφή της, Fiona, ο εισβολέας θα αναγκάσει τη Nicola να πάει στο δωμάτιό της και να μαζέψει πρόχειρα μερικά ρούχα της. «Κοίτα ένα κοφτερό μαχαίρι», θα πει στο κορίτσι. «Κι αυτό εδώ το όπλο ρίχνει πραγματικές σφαίρες». Ο Mr Cruel θα κουβαλήσει τη Nicola στον ώμο του μέχρι το οικογενειακό αμάξι των Lynas, το οποίο και θα κλέψει, προτού το παρατήσει περίπου ένα χιλιόμετρο παρακάτω, για να μεταφέρει την κοπέλα σε ένα δεύτερο όχημα. «Αν προσπαθήσεις να κρυφοκοιτάξεις, θα σου κάνω κακό. Κράτα τα μάτια σου κλειστά, αν θες να ζήσεις. Θα πλυθείς καλά, θα πλύνεις τα δόντια σου καλά», θα της πει, προτού σκεπάσει το κεφάλι της με μία κουβέρτα κι οδηγήσει για 45 λεπτά σε μία άγνωστη τοποθεσία. Θα κρατήσει τη Nicola δεμένη, με τα μάτια κλειστά καθ’ όλη τη διάρκεια της ομηρίας της, προσφέροντάς της φαγητό και νερό. Πενήντα ώρες αργότερα θα την αφήσει πέντε χιλιόμετρα μακριά από το σπίτι της. Θα τη βρουν τυλιγμένη με μία κουβέρτα, τα μάτια της καλυμμένα με κολλητική ταινία και το κεφάλι ανάμεσα στα πόδια, όπως ο απαγωγέας της την είχε διατάξει να κάνει.
Με την απαγωγή και δολοφονία της Karmein, ένα χρόνο αργότερα, θα λήξει η δράση του Mr Cruel. Η αστυνομία θα δημιουργήσει μία ειδική ομάδα εργασίας σαράντα ατόμων, με σκοπό τη σύλληψή του. Η έρευνα θα διαρκέσει 29 μήνες, με κόστος λειτουργίας 4 εκατομμύρια δολάρια. Η ομάδα εργασίας θα λάμβανε περισσότερες από 10.000 πληροφορίες, οι οποίες θα την οδηγούσαν στην αναγνώριση 27.000 υπόπτων και τη σύλληψη 73 εξ αυτών.
Το 1991, το FBI σε συνεργασία με την αυστραλιανή αστυνομία θα δημιουργήσει το προφίλ του Mr Cruel. Σύμφωνα με αυτό:
Ο δράστης δείχνει έντονο ενδιαφέρον για τα παιδιά, ειδικά όσα βρίσκονται στην ηλικιακή ομάδα εκείνων που απήγαγε. Θα περάσει άφθονο χρόνο μαζί τους, δείχνοντάς τους μία σχεδόν αλτρουιστική αφοσίωση, σαν να ήταν δάσκαλος κι εκείνα μαθητές του.
Είναι μεθοδικός, προσχεδίαζε τις πράξεις του και ποτέ δεν έκανε τίποτα παρορμητικά. Η δολοφονία της Karmein, ωστόσο, δε θεωρείται προσχεδιασμένη: οι ερευνητές πιστεύουν πως το κορίτσι είτε τράβηξε τη μάσκα του, είτε τον αναγνώρισε από τη φωνή του, με αποτέλεσμα ο απαγωγέας να αναγκαστεί να την ξεφορτωθεί. Δύο από τα θύματά του, παρείχαν αναλυτικές περιγραφές του σπιτιού στο οποίο ο Mr Cruel τα φυλάκισε.
Και τα δύο κορίτσια αλυσοδέθηκαν από τον λαιμό στο κρεβάτι, ενώ ένα από αυτά είδε μία κάμερα στερεωμένη με τρίποδο απέναντι από το κρεβάτι. Ο Mr Cruel αρεσκόταν στο να βιντεοσκοπεί τα θύματά του και να τραβάει φωτογραφίες, υλικό το οποίο πιθανότατα έχει μέχρι και σήμερα στην κατοχή του. «Είναι ένας φαινομενικά φυσιολογικός ενήλικος, με σταθερή εργασία, καλός γείτονας, ευγενικός, χαμηλών τόνων και εσωστρεφής», σύμφωνα με το FBI. Η ιδανική μεταμφίεση ενός τέρατος, για το οποίο γνωρίζουμε πολλές πληροφορίες εκτός από τη σημαντικότερη: το όνομά του.
* Διαβάστε ακόμα
Πόσο μπλεγμένοι στη δολοφονία της Katrien De Cuyper είναι οι γονείς της;
