Επιτέλους μία αξιοπρεπής, σοβαρή συγγνώμη ελληνικής Δημόσιας Υπηρεσίας – κι όχι, δεν είναι για τις πυρκαγιές

Θα μπορούσε να είναι υπόθεση μαύρης κωμωδίας ή τρομερής τραγωδίας.

Είναι όμως πραγματικότητα, και το Νοσοκομείο Λιβαδειάς δεν προσπαθεί να βγάλει την ουρά του απέξω.

Σπάνια διαβάζουμε μια ξεκάθαρη και σοβαρή συγγνώμη ελληνικής δημόσιας υπηρεσίας, και ο patsis που την εντόπισε στην Καθημερινή πριν μήνες, μου την έστειλε και τον ευχαριστώ.

Το νοσοκομείο της Λιβαδειάς εξέδωσε την παρακάτω ανακοίνωση:

«Όπως προκύπτει από έρευνα των σχετικών τηρούμενων αρχείων:

Τη Δευτέρα 15/01/2018 και ώρα 10:00 π.μ προσήλθαν στο Γ.Ν Λιβαδειάς ταυτόχρονα δυο Γραφεία Κηδειών προκειμένου να παραλάβουν μια το καθένα σορό προς κήδευση.

Παρά το γεγονός ότι οι σοροί, που διατηρούνται στο ψυγείο του νοσοκομείου, φέρουν σε κάθε περίπτωση χαρακτηριστικό περικάρπιο με το ονοματεπώνυμο του νεκρού, στη συγκεκριμένη χρονική στιγμή (της διπλής παράδοσης), ούτε ο υπάλληλος του νοσοκομείου, που παρέδωσε τις σορούς, ούτε οι παραλαβόντες από τα Γραφεία Κηδειών έκαναν την δέουσα ταυτοποίηση των στοιχείων, με αποτέλεσμα τα Γραφεία να παραλάβουν εκατέρωθεν διαφορετική σορό.

Στη συνέχεια, και κατά την παράδοση της μιας εκ των σορών στο χωριό Παύλο για την κηδεία, διαπιστώθηκε το ατόπημα. (Η δεύτερη σορός παρέμενε ακόμη στο Γραφείο Κηδειών για την σχετική προετοιμασία).

Τα δύο γραφεία κηδειών επικοινώνησαν και διευθέτησαν το θέμα μεταξύ τους, χωρίς να ειδοποιήσουν το Νοσοκομείο, όπως κανονικά όφειλαν.

Η Διοίκηση του Γ.Ν Λιβαδειάς

– εκφράζει αρχικά τα θερμά συλλυπητήρια και στις δυο οικογένειες των εκλιπόντων και

– απευθύνει ειλικρινέστατη συγγνώμη προς τους συγγενείς της αποθανούσης με καταγωγή από το Παύλο Βοιωτίας, για την ψυχική κυρίως ταλαιπωρία στην οποία υπεβλήθησαν. Ενδοϋπηρεσιακά, θα γίνουν τα προβλεπόμενα.

Η ΔΙΟΙΚΗΤΡΙΑ ΤΩΝ ΔΙΑΣΥΝΔ. ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΩΝ
ΛΙΒΑΔΕΙΑΣ-ΘΗΒΑΣ
ΕΥΜΟΡΦΙΑ ΕΥΣΤ. ΒΑΛΛΑ»

*Σοβαρή στη διατύπωση, αφήγηση των κρίσιμων περιστατικών και για όποιον δεν γνωρίζει, εντοπισμός των ευθυνών με επαρκή ακρίβεια, χωρίς περιττή νομική χροιά, πλήρης στη διατύπωση συγγνώμης που απευθύνεται σε συγκεκριμένους ανθρώπους και όχι γενικώς και αορίστως, υπόσχεση για μετέπειτα χειρισμό του ζητήματος, ενυπόγραφη από την αρμόδιο με συγκεκριμένο όνομα, σχετικά ταχεία μετά το συμβάν.

Σημειώνω ότι δεν έχω καμία σχέση με το περιστατικό ή οποιοδήποτε από τα εμπλεκόμενα πρόσωπα ή φορείς και, επίσης, ότι μπορεί να μου διαφεύγουν πληροφορίες που θα άλλαζαν το συμπέρασμά μου. Δυστυχώς όμως, και μόνο το κείμενο είναι αξιοσημείωτο: στην Ελλάδα γιατί δεν ζητούνται πολλές συγγνώμες φορέων και στον κόσμο (ιδίως ΗΠΑ) γιατί οι συγγνώμες είναι πια τόσες πολλές, εξαναγκασμένες και ξεπλυμένες, που συχνά καταντούν κοροϊδία.

{+} Κατά τη γνώμη μου η συγγνώμη είναι δύσκολο πράγμα διότι, αν είναι ειλικρινής, είναι μια ομολογία αποτυχίας. Αν η διάθεση είναι γνήσια και θέλεις πραγματικά να σου συγχωρέσουν τα λάθη σου, πρέπει να πεις πού έσφαλες και τι θα κάνεις γι’ αυτό ή, αν δεν ξέρεις πού έσφαλες ή τι μπορείς να κάνεις (θεμιτό και καθόλου απίθανο, κι αυτό μέρος της αποτυχίας είναι), τουλάχιστον να πεις ότι θα είσαι στη διάθεση των αρμοδιότερων και ικανότερων από εσένα (πανεπιστημιακοί, ανεξάρτητοι ερευνητές, δικαστική εξουσία, δημοσιογράφοι, πληγέντες ή μη πολίτες), ώστε να βρεθούν τα σφάλματα και οι τρόποι επανόρθωσης.